Best of 2008-2009 Part I (Οι ταινίες που αξίζει να δείτε)

[κλικ σε κάθε link για την αντίστοιχη κριτική]

#27

"12" / Nikita Mikhalkov

Μια αξιοπρεπέστατη διασκευή του αριστουργηματικού "12 Angry Men". Ο Mikhalkov βρίσκει ένα γεμάτο 150λεπτό αφιερωμένο στην καλλιτεχνική παράδοση της χώρας. Με κεντρικό άξονα το θέατρο. Ενώ συγχρόνως, σμπαραλιάζοντας τα συμβατικά στεγανά της δικαιοσύνης, αφηγείται μια καθαρή και αναπνεύσιμη θρησκευτική παραβολή.

#26
"Home" / Ursula Meier

Μια κοινωνική απογύμνωση του θεσμού της οικογενείας από την Ursula Meier. Η οικογένεια που αρνείται να συνδιαλλαγεί με το περιβάλλον και χτίζει το δικό της μοναχικό κόσμο. Μα είναι τα παράθυρα αυτά που τσιμεντώνει. Αφήνοντας το φως απ' έξω. Οδηγούμενη σταδιακά, όχι στον ασκητισμό, αλλά στον ατομικό εγκλεισμό και σε ένα αδιεξοδικό τείχος.

#25
"Coraline" / Henry Selick

Άλλη μια σπουδή στα όρια μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας, πατώντας γερά στα θεμέλια της Ψυχανάλυσης. Μόνο που όταν ξεσκίζεται η γυαλιστερή επιφάνεια του ονείρου, κάποιος οφείλει να πληρώσει το αντίτιμο της κενότητας και της τεχνητής κατασκευής του.

#24
"Γεννήθηκα στο Τίτο Βέλες" / Teona Strugar Mitevska

Μια ποιητική ελεγεία δια χειρός της Teona Strugar Mitevska. Μεταφερόμαστε στο πολυπαθές τοπίο των Βαλκανίων. Για μια κατάδυση στην ιστορία του τόπου, συλλογικού και ατομικού, μέσα από παρορμητικούς και απύθμενους συμβολισμούς. Είναι η ιστορία, η ανθρώπινη ιστορία, μια ιστορία πτώσης;

#23
"Boy A" / John Crowley

Ποιός αποφασίζει αν σου αξίζει μια δεύτερη ευκαιρία; Ακριβό το εισιτήριο της επανένταξης. Της επανένταξης σε μια κοινωνία που έχει πάψει να αισθάνεται. Μόνο ταμπέλες κολλάει σε πρόσωπα και καταστάσεις. Για να μπορεί να φτάνει στους αυτοσχέδιους προορισμούς χωρίς να ταξιδεύει.

#22
"Afterschool" / Antonio Campos

Στα ψιλά πέρασε αυτό το διαμαντάκι του Antonio Campos. Μια πνιγερή κινηματογραφική άσκηση ρεαλισμού με ασφυκτικά στατικά πλάνα να τεμαχίζουν το χώρο. Παράγοντας κινηματογραφικά κάδρα αρτίως επιμελημένα. Σε μια νατουραλιστική αναπαράσταση της σχολικής βίας, αλλά και της βίας του περιθωρίου.

#21
"Ανθισμένες Κερασιές" / Doris Dörrie

Απ' το Τόκιο στη Γερμανία. Εκεί που συναντιούνται οι πολιτισμοί. Εφήμεροι άνθρωποι, βαδίζουν και σβήνουν. Έτσι όπως σβήνει η ιστορία στη γέννεση του νέου. Του νέου που δε θα διαρκέσει. Δε μπορεί, κάτι θα 'ναι αθάνατο; Κάτι θα υπάρχει πιο δυνατό. Ετούτη η ταινία είναι μια σπαραχτική ωδή για την αγάπη που μένει... Την άχρονη και άτοπη αγάπη!

#20
"Vicky Cristina Barcelona" / Woody Allen

Το πάθος της στιγμής ο οδηγός για μια ζωή που αφήσαμε. Μια Penelope Cruz που δε θα ξεχάσουμε. Και μια ενοχική ματιά στη μηχανιστική εποχή των γραφείων, των πτυχίων, και της πνιγερής καθημερινότητας-ρουτίνας, που μας διαγράφει κάτω απ' την σκόνη των αδιάφορων ζωών μας.

#19
"Παράδεισος στη Δύση" / Costa Gavras

Μια αριστουργηματική ταινία για τη μετανάστευση. Ο Γαβράς μας εκπλήσσει ευχάριστα, με ένα ρυθμικό φιλμ που δε βαραίνει στιγμή. Ένα ιδιότυπο road movie για την προσφυγιά, αλλά και την καταπίεση στις πλάτες όλων ημών, ημών με τις ενοχλητικά βολικές ζωές. Η Δύση του ηλίου μια οφθαλμαπάτη. Η Δύση του πολιτισμού μια ψευδαίσθηση.

#18
"Τρεις Πίθηκοι" / Nuri Bigle Ceylan

Ο Nuri Bigle Ceylan, στην πιο διαλογική του ταινία, πειραματίζεται για να βυθιστεί στα σπάργανα της οικογένειας. Εκεί οπου τα επικοινωνιακά καλώδια έχουν βραχυκυκλώσει προ πολλού. Σκηνικό ατομικής σήψης. Και ενα ακόμα οπτικό κομψοτέχνημα.

#17
"Gran Torino" / Clint Eastwood

Ο αειθαλής Eastwood στην πιο αυτοαναφορική του ταινία. Θα παρατηρήσει (σ' ενα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον) τις ρατσιστικές αντιλήψεις, καθώς και τους στρυφνούς και δύσκαμπτους χώρους των ιδεολογημάτων που λειτουργούν σαν δεκανίκι για τον σύγχρονο ανασφαλή άνθρωπο. Σ' εναν κόσμο που δε μπορείς να ανασάνεις. Σ' εναν κόσμο που στερείται ηρώων...

#16
"Il Divo" / Paolo Sorrentino

Ο Ιταλικός κινηματογράφος είναι εδώ. Ο Paolo Sorentino με σκηνοθεσία που μας παραπέμπει σε Fellini, χωρίς καμία εγκράτεια, ξεγυμνώνει το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα της Ιταλίας. Ένας απολαυστικός Toni Servillo και μια θεματολογία τόσο συγγενής στα δικά μας, τα εγχώρια.

#15
"Σφραγισμένα Χείλη" / Stephen Daldry

Μια τραυματική ιστορία αγάπης με φόντο το ολοκαύτωμα του Άουσβιτς. Πού αρχίζει η ατομική ευθύνη; Πού πεθαίνει ο έρωτας; Πώς η αγάπη κρατάει για πάντα; Το ερωτικό ποίημα του Stephen Daldry, που ή θα το λατρέψετε ή θα το μισήσετε!

#14
"Άσε το Κακό να Μπει" / Tomas Alfredson

Η έκπληξη μιλάει Σουηδικά. Ένα σπαρακτικό παιδικό ερωτικό παραμύθι. Ένας ύμνος στη διαφορετικότητα. Η πιο ανθρώπινη απεικόνιση του βαμπιρικού μύθου. Και μια σφοδρή καταγγελία στο μεταδιδόμενο σαράκι της βίας. Θέλετε και άλλα;

#13
"Η Σκόνη του Χρόνου" / Theo Angelopoulos

Τι και αν έχει τους επικριτές του; Ο Αγγελόπουλος είναι από τους σπουδαιότερους Ευρωπαίους δημιουργούς. Τίποτα δεν τελειώνει. Όλα, παρελθόν, παρόν και μέλλον θαμμένα κάτω από ομιχλώδες τοπίο. Περιμένουν ενα φύσημα του αέρα να τα αποκαλύψει κάτω από τη σκόνη του χρόνου. Το τρίτο φτερό είναι η μόνη ουτοπία. Και η μόνη ανθρώπινη αδυναμία. Σε μιας από τις ποιητικότερες εξομολογήσεις ενος auteur ο οποίος τραυματίζεται από τον αδιάσπαστο και ενιαίο χρόνο.

#12
"Hunger" / Steve McQueen

Άλλη μια ταινία έκπληξη, από τον πρωτάρη Steve McQueen. Εικαστικά ανεπανάληπτη. Ωμός ρεαλισμός, με την κάμερα να περιφέρεται ξεθεωμένη εντός των Αγγλικών φυλακών επί Θάτσερ. Και η "υγιής" μεταχείριση των πολιτικών κρατουμένων του IRA, που δεν αναγνωρίστηκαν ποτέ ως τέτοιοι.

#11
"Η Σιωπή της Λόρνα" / Jean-Pierre Dardenne & Luc Dardenne

Η εκπόρνευση και ο αφανισμός του ανθρώπου στο βωμό του καπιταλιστικού συστήματος. Είναι πιο εύκολο να είσαι-κρίνεσαι ως ιδιότητα παρά ως άνθρωπος. Και η τραυματισμένη εσωτερικότητα έμεινε κατάμονη να κυοφορεί όνειρα και ελπίδες, που πλάι σε εκκωφαντικούς φόβους, πατούν στις μύτες για να μην τα ακούσουμε...



Βλέπε και:
Best of 2008-2009 Part II (Η ελίτ)