pKorb posted:
αγαπητέ αναγνώστη,
όταν διαβάζεις αυτές τις γραμμές, 2 τινά θα έχουν συμβεί. Ή σωθήκαμε από την καταστροφή του κόσμου ή είσαι ρομποτοεξωγήινος που κάνει ανασκαφές στο πλανήτη Γη το 3486 και θα βγάλεις συμπεράσματα για το πολιτιστικό επίπεδο του ανθρωπίνου γένους από αυτό το κείμενο.
Σώθηκες και συ!
καλή ανάγνωση
ΥΓ. ήθελα να βάλω για τίτλο το "-HO! HO! HO! - Mom, Santa called me whore 3 times" αλλά με πιάσε η σοβαροφάνειά μου και δε το κανα.
Προσπερνάω τη καταστροφολογία και δηλώνω ότι παρά τις Κασσάνδρες, θα τη
γλυτώσουμε!
(με το σκεπτικό, ότι αν δεν υπάρχει κόσμος στις 22/12... ποιος
θα ζει για να μου την πει?! :P )
Το ζήτημα δεν είναι ακριβώς το κλισέ "να ζούμε τη κάθε μέρα λες και
είναι η τελευταία", αλλά να κάνουμε αυτα που αγαπάμε, με αυτούς που
αγαπάμε και να μη τα αναβάλουμε. Δε χρειαζόμαστε μια καταστροφή για να ανακαλύψουμε τις χαρές της ζωής.
(Μια παρένθεση.
Οι άνθρωποι είναι που είναι περίεργοι, όταν έχουν να κάνουν με επερχόμενες καταστροφές και γλυτώνουν δε από αυτές, είναι ακόμα πιο περίεργοι . Έχουν τη συμπεριφορά του ασθενή με λανθασμένη διάγνωση, όπου κάνει αυτά που ήθελε να κάνει και τα ανέβαλε μια ζωή, όπως το να περνάει χρόνο με τους αγαπημένους του, αλλά όταν του ανακοινώνεται ότι θα ζήσει, σχεδόν ξενερώνει με το γεγονός (τουλάχιστον αρχικά, μη το παρακάνουμε κιόλας, αλλά το χω δει να συμβαίνει στο "House MD" άρα...).
Από την άλλη υπάρχει και η συμπεριφορά τύπου Steve Buscemi στο "Armageddon", που ξέρει ότι έρχεται ο αστεροειδής προς τα δώθε και παίρνει δάνεια από τοκογλύφους και παρακαλεί να καταστραφεί ο κόσμος για να γλιτώσει από δαύτους. Οποιαδήποτε ομοιότητα με τη πολιτική κατάσταση της χώρας (δεν) είναι τυχαία, αλλά (μην) ανησυχείτε, δεν έχουμε Bruce Willis για να τρυπήσει, να ανατινάξει και να θυσιαστεί, πάνω στον αστεροειδή του χρέους, οπότε (υπερ)δανειστείτε άφοβα. Ας ελπίσουμε πριν το τέλος να χουμε τουλάχιστον ειδύλλια σαν του Ben Affleck και της Liv Tyler, αλλά μάλλον το βλέπω να μας μένει μόνο το τραγουδάκι του μπαμπά της Liv, Stephen Tyler, "Dream On".
Κλείσιμο της παρένθεσης.)
Μπορεί να μη το χετε καταλάβει ακόμα, αλλά το θέμα του άρθρου δεν είναι η καταστροφή, αλλά τα Χριστούγεννα, με μπόλικες δόσεις μάλιστα από νοσταλγία αλλά και σκεπτικισμό,.
Για αρχή δε πρέπει να σκεφτόμαστε τα Χριστούγεννα ως ενήλικες, είναι ξενερωτικό και μίζερο. Πωπω! Κοίτα πόσα λαμπιόνια έχει η πόλη μας! Πόσο να κόστισε? Λες να αυξηθούν τα δημοτικά τέλη? Ανοίγεις τη TV και τι βλέπεις? Τον Ρουβά και το ArGoodaki, παρέλαση από ΠΑΕ και ΚΑΕ στο "Xαμόγελο του παιδιού", αναβίωση του εθίμου στη Κολοπετινίτσα όπου λιθοβολούμε, καίμε και σουβλίζουμε τον καλικάντζαρο, σίγουρα τον Αη Βασίλη να κάνει water ski στην Αυστραλία και πρωινάδικα με μουσική υπόκρουση "
τούλι για τον Χριστούλη", "
last x-mas" και
Βανδή! Η λιγότερη μίζερη ενήλικη λογική, είναι το ακόλουθο σχήμα. Γεννήθηκε ο Χριστούλης, θα κάνουμε ρεβεγιόν, θα μεθύσουμε και θα πάμε στο καζίνο. Σκέτη κατάνυξη!
Δεν υπάρχουν τελικά Χριστούγεννα. Υπάρχουν "Χριστούγεννα". Υπήρξαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν στη μόνη μας πατρίδα, τα παιδικά μας χρόνια.
Ήρθαν τα Χριστούγεννα! Διακοπές! Σιγά μη κάνω τις χριστουγεννιάτικες εργασίες, του χρόνου αυτά! Στρώσαμε τα χαλιά στο σπίτι, στολίσαμε το δέντρο, πήραμε τα πακέτα από τα τσιγάρα του μπαμπά και τα ντύσαμε με γυαλιστερό χαρτί και κορδέλες και τα κάναμε και αυτά στολίδια, πράσινο και κόκκινο παντού, κακάο, μπισκότα, μελομακάρονα και ταινία το μεσημέρι στο "μεγάλο κανάλι" με κουβέρτα για υπνόσακο , κάλαντα από τις 7 το πρωί και... επιτέλους χριστούγεννα από τα προάστια, στο κέντρο, βόλτα στα μαγαζιά, στο Μινιόν, στο Λαμπρόπουλο για παιχνίδια! Και τι παιχνίδια, τα θέλω όλα! Τα είδα και στη τηλεόραση! Mega Drive, GI Joe, Transformers, Playmobil, Lego, "Πολιορκία", "Hero Quest", "Hotel", το τροχόσπιτο της Barbie! Ήμουνα καλό παιδί φέτος και θα διαλέξω ότι θέλω και θα μου το φέρει ο Άγιος Βασίλης!
Όλα κατέρρευσαν, όταν ανακάλυψα τα "transformers" και το "Μάντεψε Ποιος" κρυμμένα στο ντουλάπι του σύνθετου στο σαλόνι, πολύ πριν τα βρω κάτω από το δέντρο... Δηλαδή δεν υπάρχει άγιος βασίλης? Γκρεμίζεται ο κόσμος... Και το ξέρατε όλοι εσείς αυτό?!
Τζάμπα ήμουν καλό παιδί?
Μεγαλώνεις και οι μύθοι των Χριστουγέννων απομυθοποιούνται. Ο αη Βασίλης έβαλε τα κόκκινα για την κόκα κόλα. Ο Σκρουτζ έκανε φιλανθρωπίες τελικά, γιατί τον πίεσε το φάντασμα της φορολογίας. Οι "Άθλιοι" παραμένουν άθλιοι και ο Όλιβερ Τουίστ πουλάει χαρτομάντιλα στο φανάρι. Και συ γίνεσαι ο τύπος που λέει
"Δώσαμε,δώσαμε"!
Μόνο τα παιδιά έχουν τη μαγεία μέσα τους. Δε τα νοιάζει αν θα πάνε στο "Καρυοθραύστη" στο μέγαρο, στη γιορτινή παράσταση των "Mazoo & the Zoo" ή μια βόλτα στο Ζάππειο. Τα γουσταρουν όλα. Δε λέω ξενερώνουν όταν δεν έχουν τα παιχνίδια των φίλων τους ή ο συμμαθητής έβγαλε πιο πολλά λεφτά στα κάλαντα, αλλά στο τέλος θα μοιραστούν τα παιχνίδια τους και θα φάνε τα λεφτά στις καραμέλες. Αυτά βλέπουν οι "μεγάλοι", ζηλεύουν και παίρνουν μια 10άρα dvds, μια κουβέρτα και βουρ στο καναπέ με κακάο, παίρνουν τηλέφωνα για παρέα και για καλό και για κακό τιγκάρουν το ταβάνι στα γκι. Εεεε κάτι θα γίνει!
Αυτό το άρθρο φιλοδοξεί να σας βοηθήσει μόνο στα dvds :P
Για τα άλλα δε ξέρω, μπορεί ίσως η Mariah Carrey με το "
All i want for X-mas is you" ή η χριστουγεννιάτικη κολεξιόν της "Victoria's Secret" ή και τα 2 μαζί...
- Δε θα προτείνει τις κλασσική ποιοτική τετράδα x-mas movies λέγε με:
Βέβαια επειδή δε μ'αρέσουν οι αφορισμοί, υπάρχουν links και για τις προαναφερθέντες 10 ταινίες.
- Θα σας προτείνω 5 ταινίες που συνδυάζουν γιορτινό φόντο, πλάκα, δράση, τρυφερότητα και λίγο καλτ για να ξορκίσουμε λίγο τη παιδικότητα και τη νοσταλγία. Να σκεφτούμε πράγματα σημαντικά για μας, αλλά να μην πέσουμε κιόλας σε βαθειά περισυλλογή!
Η σειρά παρουσίασης είναι χρονολογική :
του John Mc Tiernan
Γιορτές στο L.A. ? O John Mc Lane είπε να ηρεμήσει λίγο. ΤΙ? Θες να του χαλάσεις τις γιορτές?
HO HO HO I'VE GOT A MACHINE GUN!!!
2. SCROOGED(1988)
του Richard Donner
Ο Bill Murray εδώ είναι ένας κακός και εγωιστής άνθρωπος. Με το ζόρι θα κάνει new year's resolutions πράξη εδώ και τώρα!
3. CHRISTMAS VACATION(1989)
του Jeremiah S. Chechik
Το "τρελό θηριοτροφείο" κάνει Χριστούγεννα. Φυσικά και όλα θα πάνε στραβά!
4. GHOSTBUSTERS 2(1989)
του Ivan Reitman
Καλή χρονιά, χρόνια πολλά, με φαντάσματα, τέρατα και ξωτικά! Και ποιον θα καλέσεις?
GHOSTBUSTERS!
5. EDWARD SCISSORHANDS(1990)
του Tim Burton
"Ο Ψαλιδοχέρης" ελληνιστί. Το πνεύμα των Χριστουγέννων δεν υπάρχει σε όλους, αλλά μακάρι να τα βρουν μεταξύ τους αυτοί που το έχουν.
Αν θέλετε δείτε τις 5, αν θέλετε και τις 15. Καλά να είμαστε και καλέσε γιορτέσε :D
"Τι ταινία να δω?"