Friday, January 30, 2009

Screening 26/1/09

20.1.09



finish it!



-------------------------------------------



22.1.09 update


AUEB Film Club
invites you to the screening of
"The Fountain"
(2006, Darren Aronofsky)
on Monday 26/1/09 at 17:00
in classroom B (76, Patission Str., central building).
Free entrance.

The film will be screened in its original language, English,
with Greek subtitles.


(click image for higher resolution)Image via www.hollywoodnorthinc.com


Η Κινηματογραφική Ομάδα του Ο.Π.Α.
σας προσκαλεί στην προβολή της ταινίας
"The Fountain"
(2006, Darren Aronofsky, "Η Πηγή της Ζωής")
την Δευτέρα 26/1/09 στις 17:00
στο αμφιθέατρο Β (Πατησίων 76, κεντρικό κτίριο).

Είσοδος ελεύθερη.





Official trailer





-------------------------------------------



25.1.09 update


Επιλογή απ' οτι καλύτερο κυκλοφορεί στο YouTube:


Fan-made video with "Death is the Road to Awe" by Clint Mansell (complete track)



10min abridged version of Aronofsky's commentary (full commentary was not included in any DVD release worldwide but was available for free download @ www.darrenaronofsky.com, not there anymore!) !check post comments for download link!




-------------------------------------------




30.1.09 update


...YouTube συνέχεια:


Visual effects






Τα πιο ενδιαφέροντα από τα IMDb trivia
(με μερικά δικά μου [edits] και highlights) :


In early 2002, writer/director Darren Aronofsky cast Brad Pitt and Cate Blanchett in the central leads of "Tom" and "Izzi" with a budget of $75 million. During pre-production, Pitt and Aronofsky were having major creative differences, so Pitt left to film "Troy" (2004) instead and the film was shut down. In early 2004, with a smaller budget of $35 million, Aronofsky cast Hugh Jackman as "Tom" and Rachel Weisz replaced Blanchett as "Izzi". Ironically, Pitt and Blanchett played a couple in a film that was released just before this one ("Babel"). [and of course in "The Curious Case Of Benjamin Button" nowadays!]

Both Weisz and Jackman agreed to work on the film at a reduced rate.

[Jackman agreed to star in the film only one day after Aronofsky approached him backstage during his performance of "The Boy From Oz".]

Warner Brothers had already invested 20 million dollars in the canceled version of the film before they agreed to finance the new, cheaper version.

When the first version of the script was shelved and production was halted Aronofsky rewrote the script and re-envisioned the film. The first version of the script was turned into a graphic novel illustrated by Kent Williams and released as a softcover and limited edition hardback book. The final version of the film, with its reduced budget and new leading cast, made extensive use of unique non-CGI special effects to save on production costs and give the picture a more "organic" feel.

Instead of using CGI, Aronofsky chose to do the special effects for the film by using micro-photography of chemical reactions on tiny petri dishes. He has said that CGI would take away from the timelessness of the film and that he wants the film to stand the test of time.

The score, composed by Clint Mansell, is played by the Kronos Quartet and the Scottish rock band Mogwai.

[Mogwai live in Athens 20/2/09 & Salonica 21/2/09!]

Warner Bros refused to do a Director's Commentary for the DVD release, so Darren Aronofsky recorded one in his living room, and released it on his web site.
[check post comments for download link]

"Tom"'s last name is "Creo" which is Latin for "I create". "Creo" also means "I believe" in Spanish.

"Izzi"'s full name ("Izzy Creo") is quite a close phonetic translation for Spanish "And yes, I do believe" (Y sν, creo). At the very last scene, "Tommy" wipes the snow away and "Izzi"'s name is shown on her grave.






Και η κριτική του kioy:


Κάθομαι πίσω απ' την οθόνη. Απέναντι μου το Fountain. Πως να αναμετρηθώ μαζί του; Οι όποιες σκέψεις, οι όποιες λέξεις σχηματίζονται, γλιστρούν ανεπιστρεπτί στην άβυσσο ενός άγνωρου σύμπαντος. Ακούω ακόμα απ' τα χείλη της "Finish It". Η προσταγή που τσαλάκωνε τον αναπόσπαστο εγωισμό της ανθρώπινης φύσης μου, γίνεται μια λεπτή γραμμή ανακούφισης. Αλλά τι λέω; Είμαι τόσο μακρυά απ' αυτό. Μαζί του - με το "Finish it"- διανύω το Γολγοθά της ζωής και του θανάτου. Μέχρι την Αθανασία. Ζωσμένος τις ανεπάρκειες μου. Η αβάσταχτη απόσταση απ' την πληρότητα, διαιωνισμένη στο άπειρο. Οι λέξεις, οι εικόνες, το κέντρο της δικής μας Εδέμ, τραύμα ανυπέρβλητης οδύνης.


Ο Darren Aronofsky θα παραμερίσει οτιδήποτε, και θα κεντήσει την καρδιά του δικού του ονείρου. Στην πιο αγαπημένη μορφή. Την κινηματογραφική! Και ο θεατής παραδομένος σε μια οπτικοακουστική πανδαισία, σε ένα εικαστικό ντελίριο χάνει όποια ικανότητα έναρθρης ομιλίας. Οι αλλόκοσμες μουσικές του Clint Mansell υπογράφουν το εξιτήριο του. Αναπολώντας από κάποια χρονοτρύπα του διαστήματος, τα χρόνια που έχασε η ψυχή του... Τεράστια ερωτήματα τείθονται. Ο θάνατος; Η ύλη και το πνεύμα; Η αγάπη; Διαστάσεις αγεφύρωτες, αναπόφευκτα κουρνιασμένες στο ανθρώπινο σώμα.


Ο μεγάλος αυτός σκηνοθέτης θα αποπειραθεί να δαμάσει το αχανές του χωροχρόνου. Από την Γέννεση και τον Κήπο της Εδέμ, στην εξέλιξη ως το σήμερα. Και απ' το σήμερα ως το αύριο, παγιδευμένο σε κάποιο νεφέλωμα στο υπεργαλαξιακό του ταξίδι στο διηνεκές. Ο εκπληκτικός Hugh Jackman (όσο ζω μαθαίνω), σαστισμένος αναφωνεί: "Ο θάνατος είναι μια ασθένεια σαν όλες τις άλλες. Και εγώ θα βρω το ιατρικό." Με μια ευδιόρατη χλεύη μοιάζει να έχει φτάσει τόσο κοντά στο σωστό. Το οποίο μάλλον θα ήταν: "Ο φόβος για τον θάνατο είναι η μεγαλύτερη ασθένεια απ' όλες τις άλλες". Άραγε υπάρχει αντίδοτο; Ναι, η αγάπη. Η αληθινή, καθαρτική αγάπη. Αλλά πριν φτάσουμε ως εκεί, θα παρακολουθήσουμε όλους τους ήρωες (εξαιρουμένης της θετικής Rachel Weisz) κυριευμένους απ' τον φόβο του θανάτου. Ένας φόβος που στρέφει στον μεγαλομανή εναγκαλισμό της ίδιας της ύπαρξης, του εγώ. Και τη ματαιοδοξία, που ευγλώττως φέρνει την εξατομικευμένη οντότητα αντιμέτωπη με την ολότητα του σύμπαντος (ω, επιστήμη!) στο δρόμο προς κάποιο άγνωστο ελιξήριο. Που όσοι ποθούν χρόνια να προσθέσουν στην εύθραυστη ζωή τους, τελικώς μόνον αφαιρούν τη ζωή απ' τα παραπλανημένα χρόνια τους. Ο Darren Aronofsky θα παρουσιάσει το μεγαλούργημα του σε μια εκκωφαντικά χρυσή φορεσιά. Χρυσός συνώνυμο του πλούτου. Πλούτος συνώνυμο της ματαιοδοξίας!


Και αν η σάρκα χρωστάει αυταποδείκτως έναν θάνατο, είναι όλα τελικά τόσο μάταια; Ή μήπως η σάρκα είναι το κλουβί του πνεύματος, της ψυχής; Και η μέγιστη φθοροποιός δύναμη; Της ψυχής που ζητάει απελευθέρωση, μέσα απ' τον θάνατο, στα άσβηστα του χρόνου μονοπάτια. Η σύζευξη με το φόβο είναι δυσβάσταχτη. Και η ενοχή ανεξίτηλο σημάδι. Το πνεύμα καταδικασμένο στις τραχιές πληγές του! Η οδύνη διαιωνισμένη και πολλαπλασιασμένη ως το μαθηματικό άπειρο. Μεταποιεί τον πόνο, σε φρεσκοβαμμένο πορφυρό άσμα που ρέει άφθονα και αδιάκοπα εκ των έσω.


Και όλα αυτά θα τα παρακολουθήσουμε μέσα από μια εκ των πιο σπαραξικάρδιων σχέσεων αγάπης στην ιστορία του cinema. Αυτή του Hugh Jackman και της Rachel Weisz. Άραγε υπάρχει σωτηρία; Ποια είναι τελικά η πηγή της ζωής; Ο Darren Aronofsky δίχως δισταγμό θα την καθρεφτίσει στην αγάπη. Το συναίσθημα που αγγίζει τη θέωση και εξαγνίζει ως παρθένο ύδωρ τα ενδότερα... Όχι την παρεξηγημένη αγάπη των καιρών μας. Μια αγάπη που υποδεικνύει την χειραφέτηση από την απεγνωσμένη προσκόλληση του εγώ και απ' τον εγκόσμιο φόβο, που οδηγούν στον αιώνιο θάνατο. Μια αγάπη, στην οποία η καρδιά γίνεται φύλλο λεπτό, έτοιμο να απορροφήσει την οδυνηρή ολότητα του κόσμου (του σύμπαντος), και μέσα από αυτόν τον ακράδαντο σύνδεσμο να αναπαυτεί στην αιώνια γαλήνη της αθανασίας!


Βαθμολογία: 10/10





Τέλος, μερικές μόνο απ' τις πολλές ενδιαφέρουσες θεωρίες/concepts για περαιτέρω ανάλυση της εκπληκτικής αυτής ταινίας: εδώ.

29 comments:

  1. η συγκεκριμενη ταινια ειναι το fountain ?

    ReplyDelete
  2. Nαι, θα προβληθεί μαζί με το σήκουελ "Ο Χείμαρρος της Εξεταστικής" :)

    ReplyDelete
  3. @panchamp: Με την εμπειρία που μου δίνουν τα χρόνια που έκανα να πάρω το πτυχίο, σε διαβεβαιώ οτι ο "Χείμαρρος της Εξεταστικής" δεν είναι απλό σήκουελ, είναι ολόκληρο franchise, πολύ μεγαλύτερο από κατι μικρούλια "Star Wars", "Ρόκυ", "Μεγάλη των Μπάτσων Σχολή" κλπ :-DDD

    @Δανάη: Αχ, μου το χάλασες Δανάη μου :-) Ήθελα να δημιουργήσω λίγο σασπένς για καμια μέρα ακόμα :-D
    Αλλά ok, δεν πειράζει :–)

    Αποφασίσαμε να παίξουμε το "Fountain" εν όψει της προβολής στις αίθουσες του "Wrestler", της νέας ταινίας του Aronofsky (ήταν προγραμματισμένη για 29/1 αλλά τελικά πήγε μια βδομάδα πίσω). Υπήρχε η σκέψη να κάνουμε ενα μίνι αφιερωματάκι στον (θεό!) Darren με την προβολή και του "π" και με κάποιον καλεσμένο, αλλά λόγω του παραπάνω "Χειμάρρου" θα ήταν λίγο καμένο από άποψη προσέλευσης. Και θα ήταν πραγματικά κρίμα!

    ReplyDelete
  4. Γεια σου Δαναη!Η ταινια ειναι φοβερη, να ερθεις με την Μαρινα να την δουμε!

    ReplyDelete
  5. @ Δανάη: Με το σχόλιο σου θυμήθηκα οτι δε σου είχα απαντήσει για το θέμα με τα ανώνυμα σχόλια (αντίστοιχο post).

    Βασικά αναφερόμουν στον τύπο που κάτω απ’ το δικό σου ανώνυμο σχόλιο έγραψε ανώνυμα: "συμφωνώ με Anonymous" :–D Είχε πλάκα, αλλά μπορεί κόσμος που διαβάζει να νομίζει οτι τον δουλεύουμε :–) Δε χρειάζεται να χρησιμοποιήσει κάποιος το πραγματικό του όνομα ούτε να έχει λογαριασμό στον Blogger για να αφήσει ενα σχόλιο, μπορεί να χρησιμοποιήσει ενα ψευδώνυμο, έτσι για να διευκολύνεται η συζήτηση. Γιατί, όπως έχουμε πει, όταν μαζεύονται πολλοί "Anonymous", χάνεται λίγο η μπάλα!

    Η διαδικασία είναι πολύ απλή (και λάθος μου που δεν την είχα αναφέρει τόσο καιρό!):
    Κάτω απ’ τη φόρμα των σχολίων, στο κουτάκι "Comment as", κλικάρουμε την επιλογή "Name/URL" (όχι την "Anonymous"!). Στο Name βάζουμε ο’τι (μα ο’τι θέλουμε, πχ "Μήτσος", "Francis Ford Coppola", "Fuck off all u bastards"!!!), το URL μπορούμε να τ’ αφήσουμε κενό (εκτός αν θέλουμε να οδηγεί σε κάποιο profile, blog ή site που έχουμε). Piece of cake!

    ReplyDelete
  6. Fountain Repect! Μεγαλούργημα!

    ReplyDelete
  7. Έχω ψηθεί για το σήκουελ πάντως, θα αναφέρεται στην αιωνιότητα της φοίτησης :P.
    Όσο για το "θεός" Αρονόφσκι δε θα 'λεγα ότι συμφωνώ, μάλιστα ήμουν έτοιμος να γράψω ένα δυο λογάκια για το καλό αλλά τραγικά υπερεκτιμημένο "The Wrestler" αλλά έιδα το ποστ για το Fountain και είπα να μη μας τη χαλάσω.

    ReplyDelete
  8. ok s_dany και sorry που σου χαλασα και την εκπληξη!βασικα μαλλον θα ερθω στην προβολη τη δευτερα αν και εχω δει την ταινια και δεν μου αρεσε ιδιαιτερα.δηλαδη θεωρω το requiem for a dream του aronofsky πολυ καλυτερη(κυριως σκηνοθετικα).παντως ηθελα να ρωτησω γενικα συναντησεις ως κινηματογραφικη ομαδα ποτε κανετε?

    ReplyDelete
  9. ναι θα φροντισω να ερθει και η μαρινα να την δουμε...!

    ReplyDelete
  10. @ panchamp: Ο χαρακτηρισμός αναφερόταν στο μέχρι τώρα έργο του Aronofsky, που εμένα προσωπικά δε με σταματάει να με εκπλήσσει, φτιάχνοντας ταινίες που είναι πραγματικά "εμπειρίες" θέασης! Δε θα χάλαγες και τίποτα για το "Wrestler" (εκτός αν έδινες κάποιο spoiler:-), προσπαθώ να μην παρασύρομαι ούτε απ' το hype ούτε από τα πιο μετριοπαθή σχόλια. Είμαι "συγκαρατημένα αισιόδοξος" και θα φροντίσω να του δώσω την ευκαιρία που του αξίζει βλέποντας το υπό τις καλύτερες συνθήκες (σε αντίθεση με σένα που δεν κρατήθηκες και το είδες στο PC :-P).

    @ Δανάη: Νομίζω πως το "Fountain" είναι πιο απαιτητικό για τον θεατή από το (εκπληκτικό!) "Requiem" στο σεναριακό-δραματουργικό επίπεδο (σκηνοθετικά τα βρίσκω και τα δύο άψογα). Είναι πιστεύω απ' τις ταινίες που χρειάζεαι να τη δεις 2-3 φορές για να την εκτιμήσεις (ή και να την απορρίψεις) πλήρως. Νομίζω οτι αυτή η προβολή είναι μια καλή ευκαιρία να προσπαθήσουμε να ξεφύγουμε λίγο από διαβάσματα και δουλειές και να πάμε "αλλού"!Η ταινία σίγουρα ενδείκνυται :–D

    Οι συναντήσεις της Ομάδας γίνονται πριν την προβολή δηλ. Δευτέρα στις 15:00 (ή και λίγο αργότερα! πάντα αργούμε, ειδικά εγω!). Αναφέρεται (στο περίπου!) και στο πρόσφατα ανακαινισμένο DIRECTOR’S NOTE στο sidebar του blog. Βέβαια, γι’ αυτό το εξάμηνο ΤΕΛΟΣ, αφού λόγω του προβλήματος χώρου κατά τη διάρκεια της εξεταστικής, σταματούν οι προβολές οπότε και οι συναντήσεις. Ραντεβού πάλι το Μάρτη :–)

    ReplyDelete
  11. Για το Wrestler το κουβεντιάζουμε αφού το δεις.(Επίσης, οι καλύτερες συνθήκες προβολής είναι αυτές που μπορείς να κάνεις skip backwards οπότε γουστάρεις!)

    To Requiem, όσο κι αν είναι ένα από τα "10άρια" μου, θεωρώ ότι είναι καταρχάς ταινία που βασίζεται στο σενάριο και όχι τόσο στην σκηνοθεσία και που είναι φτιαγμένη για να "αρέσει" (εισαγωγικά, γιατί ακούγεται οξύμωρο λόγω θεματολογίας), μια παρόμοια περίπτωση για να καταλάβεις τι εννοώ θεωρώ το American History X.
    To Fountain, πανέμορφη ιδέα, αλλά νομίζω θα ήταν πιο ταιριαστό να ήταν λογοτεχνικό έργο, η αποτύπωση στην οθόνη μου άφησε, μαζί με θετικά στοιχεία, το αίσθημα του πομπώδους.
    Για το π δεν έχω κάτι αρνητικό να πω, αρκετά τον έθαψα :P

    ReplyDelete
  12. Τι ακούω για το Requiem; Εντάξυ ρε παιδιά, είναι η ταινία που ανέδειξε τον Arnofsky! Αλλά όχι η καλύτερη του σε καμμία περίπτωση. Ναι, αποδεικνύει τη σκηνοθετική μεγαλοφυία του εκεί, αλλά δεν αφήνει και κανένα περιθώριο ελευθερίας στο θεατή. Αρκετά πιεστικό...

    Πάντως και οι δύο, το Fountain το λατρεύω, θα ήταν άλλες ταινίες χωρίς τα μαγικά μουσικά κομμάτια του Mansell...

    ReplyDelete
  13. Τι έγινε με το Last House On The Left;

    Dion

    ReplyDelete
  14. Το Commentary που ψάχνει απεγνωσμένα ο s_dany μπορεί να κατεβαστεί ως torrent από εδώ αλλά δεν ξέρω [και δεν καίγομαι να μάθω είναι η πικρή αλήθεια :)] αν η διάρκεια αντιστοιχεί στην "δική μας" R2-PAL έκδοση ή στην αμερικάνικη R1-NTSC (πιο πιθανό). Αν όχι, μπορείτε να μετατρέψετε τo frame rate του αρχείου ήχου με ένα πρόγραμμα όπως το BeSweet.

    ReplyDelete
  15. @Dion

    Καλησπέρα!
    Με το Last House In The Left, προέκυψαν τεχνικά προβλήματα και έτσι η προβολή του ακυρώθηκε...
    Ίσως κάποια στιγμή στο μέλλον επαναφερθεί η πρόταση.
    Αλλά για την ώρα, περιμένουμε το τέλος της εξεταστικής για επόμενη προβολή(και πριν καν ακόμα αρχίσει!).

    ReplyDelete
  16. Σ’ ευχαριστώ πολύ panchamp! Δε καταλαβαίνω πάντως τί ζόρι τράβαγε το studio και δεν ήθελε να γίνει commentary (όπως λέει και ο ίδιος ο Aronofsky στο ξεκίνημα του 2ου video που έχω ποστάρει). Ο σχολιασμός της ταινίας είναι το πιο φτηνό στην παραγωγή extra για κάθε DVD και δυνητικά το πιο ενδιαφέρον. Πολλές φορές, οι σκηνοθέτες είναι αυτοί που δεν θέλουν να το κάνουν (πολλοί μεγάλοι σκηνοθέτες μας το έχουν στερήσει, και για σημαντικότατες ταινίες!), όχι το αντίστροφο! Ίσως δε θα ήθελαν να τους τα χώσει για το shut down της παραγωγής με Brad Pitt! Anyway, θα προσπαθήσω να το κατεβάσω (η πρώτη προσπάθεια από το αρχαίο μου home PC δεν πέτυχε!).

    Το 1ο βιντεάκι που είχα ποστάρει πριν γίνει η προβολή περιλαμβάνει ολόκληρο το εκπληκτικό "Death is the Road to Awe" του Clint Mansell, η μουσική του οποίου δικαιώθηκε από την ηχητική εγκατάσταση του αμφιθ. Β (8 ηχεία στην οροφή) και γέμισε πραγματικά το χώρο! Προσωπικά, το χάρηκα πολύ :–) Για όσους δεν έχουν δει ακόμη την ταινία, να πω οτι το βιντεάκι (αν και περιλαμβάνει σημαντικές στιγμές της) δε δίνει spoilers. Είναι σα μεγάλο trailer και είναι, φυσικά, εκπληκτικό!

    Σήμερα προσέθεσα ενα ακόμα βιντεάκι για τα ειδικά εφέ της ταινίας, που (όσο κι αν φαίνεται απίστευτο!) δεν είναι κατά βάση CGI (Computer Genrated Images) και, ακόμα, έβαλα τα πιο ενδιαφέροντα trivia από το IMDb. Ρίξτε μια ματιά!

    Δε θα μπορούσε να λείπει και η κριτική του kioy, που με εξέπληξε ευχάριστα με το 10/10! Εγω βάζω 4,5/5 αστεράκια! Τελικά, ήταν κρίμα που φοβηθήκαμε οτι λόγω της επικείμενης εξεταστικής δε θα είχαμε κόσμο και δεν κάναμε ενα πλήρες αφιέρωμα στον (με την άδεια σου panchamp!) πιο καινοτόμο και ολοκληρωμένο (αφού γράφει ο ίδιος σενάρια) Αμερικανό κινηματογραφιστή της νέας γενιάς! Επιφυλασσόμαστε πάντως για το μέλλον!

    ReplyDelete
  17. Εκ μεταφοράς από το
    What Just Happened (Κοίτα τι έγινε)

    - - - - - - - - - - - - - - - - - -
    Panagiotis Katsiaounis said...

    kioy, επανήλθα,...(σόρι που γράφω εδώ(ασχετο είναι με την ταινία αυτή)αλλά είδα κενό και μπήκα)...........................

    κι αυτή τη φορά είδα μία ταινία που κατα τη γνώμη μου η μουσική τα λέει όλα! the fountain όπως κατάλαβες και νομίζω πως δικαιολογημένα αξίζει το δεκάρι σου.(αφού την είδα, τσέκαρα την βαθμολογία σου και την ανάλυσή σου!) Δεν ξέρω αλλά αυτή η ταινία χωρίς τους μακροσκελείς διαλόγους και τα "τρελά" σκηνοθετικά τεχνάσματα, μέσα από ένα μουσικό τυφώνα (το κατέβασα το soundtrack!) σου δίνει κατευθείαν τα πιο δύσκολοειπωμένα, ακόμη και με λέξεις, συναισθήματα της απόγνωσης, του πόνου, της ανιδιοτελής αγάπης και του "μόνο μαζί σου ζω"!!!!

    Και οι διάλογοι απλοί!!! Ούτε το μονόλογο τον ξεχειλωμένο ούτε τίποτα το βαρετό!! Λέει μόνο αυτά πού πρέπει να πει και πολλές φορές λέει και λιγότερα αφήνοντας τα υπόλοιπα στο μυαλό των θεατών...Και η μουσική...δεν έχω λόγια!!!

    Τώρα, όσων αφορά το νόημα, προβληματίστηκα σίγουρα με την ατάκα του Τζάκμαν,"ο θάνατος είναι μια αρρώστια σαν όλες τις άλλες..."!!!! Συνειδητοποίησα οτι σε εκείνη τη σκηνή περίμενα να αντιδράσει υστερικά, (όπως συνηθίζεται σε τέτοιες σκηνές, σε άλλες ταινίες!) μόνο επειδή του λείπει η κοπέλα του,ή προσβλήθηκε από κάτι που είπαν στη κηδεία!!! Αντιθέτως η αντίδρασή του, μου έκανε εντύπωση επειδή, πολύ απλά με αφορμή του οτι του λείπει η κοπέλα του, τάθηκε απέναντι στο θάνατο, και πήρε μια πιο ενεργητική θέση απέναντι του(είναι αρρώστια και θα βρει γιατρειά)!!! Σε αντίθεση με τον σημερινό άνθρωπο που δεν αντιδράει ιδιαίτερα στο θάνατο, παρα τον αντιμετωπίζει στωικά σαν μια κατάσταση που όλοι μας κάποτε θα περάσουμε, αν μη τι άλλο!!! (δυο πράγματα είναι σίγουρα στη ζωή!ο θάνατος και η φόροι!!!!)Όπως και να έχει, πιστεύω οτι το οτι γνώριζε για την πηγή της ζωής ίσως συντέλεσε στο να πιστεύει κάτι τέτοιο!!!

    Κάτι άλλο που θα ήθελα να θίξω είναι το βαθύτερο νόημα της ταινίας. Διάβασα οτι ο σκηνοθέτης ήθελε να αποδώσει παραστατικά οτι η μόνη διέξοδος για την "αρρώστια" του θανάτου είναι η αγάπη!!! Παρόλο που πιστέυω οτι εν μέρει αυτό είναι σωστό, ωστώσο δεν μπορώ να αναγνωρίσω κάτι τέτοιο στο σύνολο της ταινίας!!! Θα έλεγα καλύτερα οτι αντιλήφθηκα (αρχικά σε πρώτο επίπεδο) οτι η αγάπη δεν είναι μόνο να θες να σώσεις τον άλλο από μία ανίατη ασθένεια αλλά και να έχεις τη δύναμη να κινήσεις γη και ουρανό για να είσαι μαζί του!!! Πιστεύω δηλαδή οτι ο Τζάκμαν, ναι μεν κατάφερε να βρει την πηγή της ζωής και να ζήσει 500 χρόνια για να βρει τρόπο να την βοηθήσει (δηλαδή να την φέρει στη ζωή) αλλά το να είναι με την κοπέλα του τις τελευταίες τις στιγμές, αντιλήφθηκα οτι θα έπρεπε να ήταν πιο σημαντικό γι' αυτόν!!! Θα συμφωνήσω όμως στο οτι ο φόβος του θανάτου μπορεί να θεωρηθεί "ασθένεια"(κρίνωντας από το πόσο ψύχραιμα το είδε η κοπέλα)κι επίσης οτι ίσως να μην υπάρχει ζωή και θάνατος όταν υπάρχει αγάπη!!! Δηλ. οτι η αγάπη δεν έχει να κάνει με φυσικές ύλες που φθείρονται αλλά με άυλα συναισθήματα και αισθήσεις ψυχής!!!Και δεδομένου οτι η ψυχή/ενέργεια δε χάνεται παρά μεταφέρεται, τότε και η αγάπη συνεχίζει πέρα από κάθε θάνατο!!!Άρα μόνος της εχθρός είναι ο φόβος του θανάτου....κάτι που έκανε ο Τζάκμαν και γι αυτό ήθελε να τη γυρίσει πίσω...πίστευε οτι ο θάνατος ήταν "κακός" σαν μια ασθένεια!!!Μια ασθένεια που τον έκανε να μην μπορεί να αγαπήσει ουσιαστικά την κοπέλα του!!! Κάτι τέτοιο όμως δεν ίσχυει από τα παραπάνω που είπα!!!Δεν μπορούσε απλά να την έχει σε ύλη δίπλα του, και σε συνδιασμό με τ φόβο του για την αποτυχία(θάνατος), δεν κατάφερε να την έχει έστω και άυλα δίπλα του!!! Κοντά της πήγε μόνο όταν κατάλαβε πόσο την αγαπάει και πως δε φοβάται το θάνατο πια!!!

    Αυτό νομίζα κατάλαβα!!!Άμα λέω βλακείες διόρθωσέ με!!!Αλλά αυτό νομίζω κατάλαβα...

    Αλήθεια με τη σκηνή που ο Τζάκμαν πίνει το χυμό του δέντρου και γίνεται γρασίδι (πολύ ωραία σκηνή) ήταν άσχετη με όλο το γενικότερο νόημα??? Σε αυτό θέλω βοήθεια....

    Αυτά μέχρι στιγμής!!!! Θα μπω τις επόμενες μέρες να δω την αντίδραση στο παραλήρημά μου!!!

    Θα τα πούμε...

    Tuesday, March 17, 2009 1:10:00 AM

    - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

    ReplyDelete
  18. Καλησπέρα Παναγιώτη!

    Κατ' αρχάς ας απαλλαγούμε απ' την ύπαρξη σωστών και λάθος νοημάτων μέσα στην ταινία! Αυτό το όμορφο (παραλήρυμα):) που μας παραθέτεις ειναι η ανάγνωση σου, και αποτελεί και μια νοητική συνιστώσα της ταινίας η οποία γίνεται υπαρκτή μέσω εσένα(και όλων όσων βίωσαν την ταινία με παρόμοιο τρόπο).

    Και αφού ζητάς τη γνώμη μου, ήρθε ή ώρα να παραθέσω το δικό μου παραλήρυμα!

    Η ταινία δε μιλάει γηια την αγάπη, ως εκείνο το μικοαστικό συναίσθημα των μερών μας, το οπο΄πιο εκφράζεται δήθεν από τις ανθρώπινες σχέσεις.

    Αν το καλοσκεφτείς όσο πιο πολύ ισχυριζόμαστε ότι αγαπάμε κάποιον, τόσο πιο πολύ φοβόμαστε μην τον χάσουμε. Ωστόσο αυτό που φοβόμαστε, αυτό που μας πονάει δεν είναι ο χαμός του καθ' εαυτός, αλλά η μη παρουσία του αποθανώντος στη ζωή μας. Αυτό όμως δηλώνει αγάπη για τον εαυτό μας, όχι για τον απέναντι μας.

    Το ίδιο κάνει και ο Hugh Jackman. Με το "ο θάνατος είναι μια αρρώστια σαν όλες τις άλλες..." εγώ βλέπω μια υπέρμετρα υστερική αντιδραση. και μια χλεύη προς το πρόσωπο του. Νομίζει πως μπορεί να κρατήσει την ύλη της Izzy κοντά του, αλλα τι νόημα έχει; Τα συναισθήματα, ο άυλος εσώτερος κόσμος είναι ο μόνος πυο μένει αθάνατος και ο Hugh τον αρνείται. Παραδωμένος στη ματαιοδοξία των καιρών μας χώνεται σε ένα εργαστήρι αρνούμενος τις τελευταίες στιγμές με την καλή του. Όμως πολύχρονος δεν είναι αυτός που ζει πολλά χρόνια, αλλά αυτός που ζει κάθε στιγμή!

    Λες, ότι σήμερα οι άνθρωποι αποδέχονται στοικά τον θάνατο. Σε αυτό δε συμφωνώ. Οι άνθρωποι ούτε σήμερα, ούτε ποτέ δεν αποδέχοντν το θάνατο. Η απόδειξη, η μορφή της σημερινής "ιατρικής" επιστήμης, και τα αμτζούνια των αρχαίων χρόνων. Γιατί ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται το θάνατο σαν μια μακρινή κατάσταση, αλλότρια που μπορεί να αντιμετωπίσει. Ακόμα και αν αποδεδειγμένα κάθε ζωή χρωστάει έναν θάνατο! (Όπως εύστοχα απρομοιάζεις θάνατο φόρους!) Αντίθετα ο άνθρωπος γατζώνεται απ' την επιστήμη και αντιδρά με υπέρμετρη υστερία για να αντιμετωπίσει τον βιολογικό θάνατο. Αδιαφορώντας για την εύθραυστη πραγματικότητα του είναι...

    Και αν το καλοσκεφτείς στην ταινία η μόνη θετική ηρωίδα είναι η Izzy. Η Izzy αποδέχεται τον θάνατο. Όχι με κάποιο μοιρολατρικό τρόπο. Είναι το βαθύτερο συναίσθημα της αγάπης. Είναι σαν να έχει τεντώσει την καρδιά της για να δεχτεί όλο το σύμπαν και όλη την οδύνη του. Και αυτό είναι που της δίνει μια τεράστια αίσθηση ολοκλήρωσης και πληρότητας, αυτό που την κάνει να φεγγοβολάει.

    Το πνεύμα είναι αθάνατο, μας λέει ο Arronofsky. Και για αυτό το πνεύμα του Hugh ταξιδεύει στο σύμπαν βασανισμένος απ' τους εφιάλτες και τα σφάλματα του παρελθόντος. Είτε ως Κοκινσταδώρ, είτε ως Tom. Γιατί έχει αφήσει εκκρεμότητες. Η άυλη έγνοια, το ανολοκλήρωτο είναι αυτό που τον συνδέει με την καλή του. Και περιμένει στοικά μια λύτρωση. (Βλέπεις πως αντιδράει όταν η Izzy του ζητάει να τελείώσει το βιβλίο στη σκηνή στο νεφέλωμα). Δεν είναι η Izzy που το ζητάει, είναι η ανιδιοτέλεια του, οι ενοχές του τα άυλα συναισθήματα που ρέεουν ανεξίτηλα στο χρόνο. (Παρακολουθούμε αν μη τι άλλο μια σπαρρακτική ερωτική ιστορία και για τους δύο)

    Τέλος, η τελευταία σκηνή καθόλου άστοχη δεν είναι! Ο Hugh σε παρόν και παρελθόν διακατέχεται από απληστεία, ματαιοδοξία. Την αγάπη για το Εγώ που στέκεται ανυπέρβλητο εμπόδιο στην κατάκτηση του σύμπαντος. Αυτή η αγάπη για το Εγώ τον κάνει να "χλαπακιάζει" λαίμαργα το ελιξήριο(ίσως και μια αναφορά στα ματζούνια που προέλεγα) α"ξεχνώντας"(δαχτυλιδι) τον αληθινό σκοπό του. Έτσι έρχεται και η τιμωρία.

    Για το cult νομίζω σου απάντησε ο s_danny. Έτσι όπως έχει εξελιχτεί ο όρος, θα μπορούσαμε αυθαίρετα να πούμε, πως πρόκειται για ταινίες που η θεματική τους δε βρίσκει σύμφωνη την (συντηρητική) κοινή γνώμη.

    Την καλησπερα μου!

    ReplyDelete
  19. Πρέπει μάλλον να πάψουμε να λέμε τη λέξη παραλυρήματα...ίσως μας περάσουν και για τρελούς...{:)}

    Ναι...έχεις δίκιο!!!Πρέπει να ξεκομπλεξαριστώ στο όσων αφορά το άν υπάρχει σωστό νόημα ή όχι...Του έχω δώσει παραπάνω σημασία από όσο θα πρέπε...Απλά με ενδιαφέρει να ασχοληθώ σοβαρά με τον κινηματογράφο και νόμιζα οτι υπάρχει κάποια μαγική συνταγή για να κρύψεις μέσα του το νόημα της ταινίας που θα κάνεις!!!Προφανώς έκανα λάθος...

    Βλέπω όμως οτι συμφωνούμε σε αρκετά σημεία...Ακόμη και για το στοικό τρόπο που βλέπουμε σήμερα το θάνατο, εννοούσα περισσότερο οτι όλη μας ξέρουμε οτι κάποτε θα έρθει κι αυτό...Όχι οτι δεν κάνει κανείς τίποτε για να το σταματήσει βέβαια!!!Απλά οτι το θεωρούμε σίγουρο στο μυαλό μας και οτι πολλές φορές το μεγαλοποιούμε ακριβώς για τον λόγο που είπες...Αδιαφορούμε για τα άυλα συναισθήματα που πάντα μπορούμε να διατηρήσουμε μέσα μας...Πιστεύω οτι επηρεαζόμαστε όλοι περισσότερο από αυτό που βλέπουμε από όσο θα έπρεπε...

    Όσο για τη σκηνή με το χλαπάκιασμα του χυμού από το δέντρο, όπως λες κι εσύ, πάνω κάτω αυτό το συναίσθημα της απληστίας κατάλαβα κι εγώ αλλά λόγω του οτι οι σκηνές προς το τέλος μου φάνηκαν σκόρπιες δεν κατάλαβα αν ολοκλήρωνε κάπως το νόημα που έιχα αντιληφθεί!!

    Αυτά ώς εδώ!!!!Επανέρχομαι με περισσότερες ταινίες....

    ΥΓ.Ευχαριστώ και τους δύο για τον όρο cult!!! Όλο cult ακούω και δεν ξέρω γιατί, αλλά καλώς ή κακώς το έχω συνδέσει με ταινίες που σίγουρα κάτι θέλουν να περάσουν αλλά μόνο ένας από τους θεατές το ανακαλύπτει!!! Όλοι οι άλλοι βαριούνται...Θα το ψάξω εκτενέστερα....Θα τα πούμε!!!!!

    ReplyDelete
  20. Και βέβαια υπάρχει συνταγή!

    Να βλέπεις πολύ σινεμά ώστε να εξοικειωθείς με την κινηματογραφική γλώσσα. Να διαβάζεις πολύ για το cinema(κριτικά κείμενα, ιστορία κινηματογράφου, ρεύματα είδη κλπ). Να παρακολουθείς σεμινάρια, και γενικά κινηματογραφικά δρώμενα. Να διαβάζεις γενικότερα, το σινεμά είναι Τέχνη, μέσα σε αυτή εντάσσεται χωρίς να δρα παντελώς αυτόνομα. Άλλωστε το σινεμά είναι μάλλον η μορφή Τέχνης που εμπεριέχει σε μεγαλύτερο βαθμό κάθε άλλη Τέχνη. Να μιλάς, και σε πρώτο στάδιο να ακούς πολύ για σινεμά... Και τέλος να ξαναβλέπεις σινεμά, προσπαθώντας να ξεψαχνίζεις και την παραμικρή λεπτομέρεια! Ο μέσος θεατής βλέπει μια φορά κάθε ταινία. Αλλά για όποιον σοβαρά ενδιαφερόμενο, η ταινία δεν τελειώνει ποτέ στην πρώτη προβολή της! Η επανάληψη βοηθάει και στην εξοικείωση!

    Και τέλος να έρθεις στην κινηματογραφική ομάδα!!!:)

    ReplyDelete
  21. Δεν θα πω οτι την έχω δει τουλάχιστον 30 φορές, θα πω μόνο πως ο Αρονόφσκι ή ο μέσος θεατής δεν έχει κατανοήσει τι ταινία έκανε.. Θέλω να πείθω τον μάτσο εαυτό μου και να λέω συνεχώς πως το fight club είναι Η ταινία. Όμως κάτι μέσα μου κραυγάζει συνεχώς πως άλλο Fountain δύσκολα θα υπάρξει.. Για να γράψω κάτι γι' αυτη την ταινία είναι κάπως δύσκολο, καθώς θα χρειαστούν πολλές ώρες και σελίδες, θα αναφέρω μόνο κάτι που είχα γράψει σε ένα ποστ του Λιζάρδου (του κριτικού) όσον αφορά ΜΟΝΟ τη λοβ στόρι διάστασή της: Κάνει το Καζαμπλάνκα να μοιάζει με ποπ κορν movie για δεκαεξάχρονα..

    ReplyDelete
  22. Και βέβαια υπάρχει συνταγή!

    Να βλέπεις πολύ σινεμά ώστε να εξοικειωθείς με την κινηματογραφική γλώσσα. Να διαβάζεις πολύ για το cinema(κριτικά κείμενα, ιστορία κινηματογράφου, ρεύματα είδη κλπ). Να παρακολουθείς σεμινάρια, και γενικά κινηματογραφικά δρώμενα. Να διαβάζεις γενικότερα, το σινεμά είναι Τέχνη, μέσα σε αυτή εντάσσεται χωρίς να δρα παντελώς αυτόνομα. Άλλωστε το σινεμά είναι μάλλον η μορφή Τέχνης που εμπεριέχει σε μεγαλύτερο βαθμό κάθε άλλη Τέχνη. Να μιλάς, και σε πρώτο στάδιο να ακούς πολύ για σινεμά... Και τέλος να ξαναβλέπεις σινεμά, προσπαθώντας να ξεψαχνίζεις και την παραμικρή λεπτομέρεια! Ο μέσος θεατής βλέπει μια φορά κάθε ταινία. Αλλά για όποιον σοβαρά ενδιαφερόμενο, η ταινία δεν τελειώνει ποτέ στην πρώτη προβολή της! Η επανάληψη βοηθάει και στην εξοικείωση!

    Και τέλος να έρθεις στην κινηματογραφική ομάδα!!!:)

    ReplyDelete
  23. Έχω ψηθεί για το σήκουελ πάντως, θα αναφέρεται στην αιωνιότητα της φοίτησης :P.
    Όσο για το "θεός" Αρονόφσκι δε θα 'λεγα ότι συμφωνώ, μάλιστα ήμουν έτοιμος να γράψω ένα δυο λογάκια για το καλό αλλά τραγικά υπερεκτιμημένο "The Wrestler" αλλά έιδα το ποστ για το Fountain και είπα να μη μας τη χαλάσω.

    ReplyDelete
  24. @panchamp: Με την εμπειρία που μου δίνουν τα χρόνια που έκανα να πάρω το πτυχίο, σε διαβεβαιώ οτι ο "Χείμαρρος της Εξεταστικής" δεν είναι απλό σήκουελ, είναι ολόκληρο franchise, πολύ μεγαλύτερο από κατι μικρούλια "Star Wars", "Ρόκυ", "Μεγάλη των Μπάτσων Σχολή" κλπ :-DDD

    @Δανάη: Αχ, μου το χάλασες Δανάη μου :-) Ήθελα να δημιουργήσω λίγο σασπένς για καμια μέρα ακόμα :-D
    Αλλά ok, δεν πειράζει :–)

    Αποφασίσαμε να παίξουμε το "Fountain" εν όψει της προβολής στις αίθουσες του "Wrestler", της νέας ταινίας του Aronofsky (ήταν προγραμματισμένη για 29/1 αλλά τελικά πήγε μια βδομάδα πίσω). Υπήρχε η σκέψη να κάνουμε ενα μίνι αφιερωματάκι στον (θεό!) Darren με την προβολή και του "π" και με κάποιον καλεσμένο, αλλά λόγω του παραπάνω "Χειμάρρου" θα ήταν λίγο καμένο από άποψη προσέλευσης. Και θα ήταν πραγματικά κρίμα!

    ReplyDelete
  25. Nevertheless, that does not mean that the product is a
    fake. Before you apply heated gadgets onto your hair, protect your hair with heat protectant sprays and also serums.
    Sometimes, this process starts from the temples and goes back, and sometimes it begins from the top of the head.

    Your health and appearance can be improved with essential oils.

    Basil and bergamot help your hair grow thicker and fuller.


    My webpage how to make your hair grow faster

    ReplyDelete
  26. Ground cover can be added to pedophile the landscape.
    Owning a regular lawn mower does not mean you have to give up on mulching your yard;
    you just have to be willing to do some work.
    Mulch also keeps soil from being depleted of vital nutrients, so gardeners do not have to rotate
    planting locations from year to year.

    ReplyDelete
  27. Instead, put grass clippings to use as mulch for your garden.
    Owning a regular lawn mower does not mean you have to give up on mulching
    your yard; you just have to be willing to do some work.
    Grass clippings are full of nitrogen and break down quickly.

    ReplyDelete
  28. Step Three Coat your hair Comb your hair into small sections.
    Identify your own hair trouble and go for a product which mainly addresses
    your needs. com/hair-growth-products-top-things-to-know-before-purchasing-a-product ]hair growth products visit our website howtomakeyourhairgrow-fasterandlonger.
    Yet, lack of moisture can also cause breakage, split-ends and brittle hair.
    Goodness of traditional herbs work wonders for colored,
    straightened and chemically treated hair.

    My blog post - how to grow long hair

    ReplyDelete

If you are a blogger, you know what to do :-D

If you are not, just select profile "Name/URL".
In "Name": put your name or any nickname (facebook profile name etc).
In "URL": put a link to your site, facebook profile etc (or leave blank).
Click "Subscribe by email" to get notified for new comments on this post.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...