Mongol

Σκηνοθεσία: Sergei Bodrov
Παραγωγής: Kazakhstan / Russia / Mongolia / Germany / 2007
Διάρκεια: 126'




Το πολυβραβευμένο Mongol, ανάμεσα και στις περσινές ξενόγλωσσες υποψηφιότητες της Ακαδημίας, καλείται να ξεδιπλώσει την "ανατολή" της ζωής του σπουδαίου πολεμιστή Τζένγκις Χαν. Πίσω από την κάμερα βρίσκεται ο Sergei Bodrov, που μας επιφυλάσσει μια διαφορετική, πιο ανθρώπινη, προσέγγιση στον ήρωα του.


Γύρω στον 13ο αιώνα, παρακολουθούμε την παιδική ηλικία του Temudjin, που η μοίρα του θα τον αναγορεύσει ως τον άνθρωπο που θα ενώσει τις πολυάριθμες στρατιές των Μογγόλων, και η ιστορία θα τον βαφτίσει με το οικειότερο Τζενγκις Χαν. Ύστερα από τη σχεδιασμένη δολοφονία του πατέρα του, ο Temudjin γίνεται στόχος των πολεμιστών που φιλοδοξούν να κατακτήσουν το αξίωμα του Χαν. Ο Temudjin, αφού αντιμετωπίζει το σκόπελο πολυάριθμων δοκιμασιών, καταφέρνει αυτοεξόριστος να επιβιώσει των πολιορκητών του. Παράλληλα, συμβιώνοντας με την αναγκαστικά μοναχική μοίρα του, αναπτύσσει ξεχωριστές πολεμικές ικανότητες. Ενώ ταυτόχρονα, κόντρα στις παραδόσεις του τόπου, παντρεύεται και χτίζει τη ζωή του γύρω από την εκλεκτή της καρδιάς του. Θα υποστεί φοβερές δοκιμασίες στον μακρύ δρόμο για τη δόξα, με αποκορύφωμα τα ατιμωτικά χρόνια της σκλαβιάς. Αλλά θα αντεπεξέλθει χάρις τα αποθέματα και την βαθύτητα του πνεύματος του, όπως αυτό σκιαγραφείται, και την καταλυτική βοήθεια της συζύγου του.


Δεδομένου της χρονολογικής, αλλά και της πολιτισμικής μας απόστασης, θα περιμέναμε την αφήγηση αυτού του θρύλου εξαιρετικά δυσανάγνωστη. Αντιθέτως όμως, ο Sergei Bodrov, χρησιμοποιώντας οικίες παραστάσεις στον Δυτικό πολιτισμό, και παίζοντας με τις παραδόσεις και τα έθιμα όπως ακριβώς μας έχουν αποκαλυφθεί επανειλημμένως, θα καταστήσει την ταινία του εξαιρετικά ευανάγνωστη στο μέσο θεατή. Έθιμα και παραδόσεις που εμφανίζονται ελαχίστως παραλλαγμένα, έτσι ώστε απλά να τρίβονται, ανεπαίσθητα, τα ιμάτια του χθες με του σήμερα. Άλλωστε όλη η θεματική της ακολουθεί τη "συνταγή". Το Mongol αγαπάει τον ήρωα του -δεν το κρύβει- και αφηγείται την Οδύσσεια του με ιδιαίτερα συγκινητικό τρόπο. Δίνει ιδιαίτερο βάρος στις ανθρώπινες σχέσεις και στις εύθραυστες και καιροσκοπικές φιλίες. Είναι προικισμένο με συναίσθημα, που αντλείται από την ιδανική σύζευξη των δύο φύλων, στην καρδιά μάλιστα μιας απαγορευτικής εποχής. Και τέλος, δε χάνει ευκαιρία μα ηθικολογεί ενάντια στο "κακό", που μοιάζει να συντροφεύει αναπόσπαστα τα έμφυτα ανθρώπινα ένστικτα.


Έτσι το Mongol, μέσα και από τις επικές διαστάσεις του, αναμένεται να γίνει ιδιαιτέρως αρεστό. Καλλιτεχνικά, επιφυλάσσει αψεγάδιαστου κάλους εικόνες. Όλα τα ανοιχτά πλάνα αποτελούν μια ξεχωριστή ωδή στη Φύση. Η πλοκή, είτε μέσω της ψυχογράφησης, είτε της δράσης σε κρατάει ζεστό. Ενώ υπάρχει και ένα εξαιρετικό soundtrak, ταιριαστό με την απλοϊκή εικόνα του θεατή για την Ανατολή. Τίποτα όμως δεν κάνει την ταινία αυτή να ξεχωρίζει απ' όσα έχουμε γνωρίσει μέχρι σήμερα. Η οποία αυτοπεριορίζεται τελικά, ως μια συμβατική αφήγηση του θρύλου που καλείται Τζένγκις Χαν. Το Mongol δεν διαφέρει απ' τα κινηματογραφικά υβρίδια του καιρού μας. Ακροβατώντας ανάμεσα στις φανερές καλλιτεχνικές του αξιώσεις, αλλά και στην ακόρεστη επιδίωξη της κατάκτησης του "μεγάλου" ποσοτικά κοινού.


Βαθμολογία: 6/10