Screening 26/1/09

20.1.09

finish it!

-------------------------------------------

22.1.09 update

AUEB Film Club
invites you to the screening of
"The Fountain"
(2006, Darren Aronofsky)
on Monday 26/1/09 at 17:00
in classroom B (76, Patission Str., central building).
Free entrance.

The film will be screened in its original language, English,
with Greek subtitles.


(click image for higher resolution)Image via www.hollywoodnorthinc.com


Η Κινηματογραφική Ομάδα του Ο.Π.Α.
σας προσκαλεί στην προβολή της ταινίας
"The Fountain"
(2006, Darren Aronofsky, "Η Πηγή της Ζωής")
την Δευτέρα 26/1/09 στις 17:00
στο αμφιθέατρο Β (Πατησίων 76, κεντρικό κτίριο).

Είσοδος ελεύθερη.

Official trailer

-------------------------------------------

25.1.09 update


Επιλογή απ' οτι καλύτερο κυκλοφορεί στο YouTube:


Fan-made video with "Death is the Road to Awe" by Clint Mansell (complete track)



10min abridged version of Aronofsky's commentary (full commentary was not included in any DVD release worldwide but was available for free download @ www.darrenaronofsky.com, not there anymore!) !check post comments for download link!

-------------------------------------------

30.1.09 update


...YouTube συνέχεια:


Visual effects






Τα πιο ενδιαφέροντα από τα IMDb trivia
(με μερικά δικά μου [edits] και highlights) :


In early 2002, writer/director Darren Aronofsky cast Brad Pitt and Cate Blanchett in the central leads of "Tom" and "Izzi" with a budget of $75 million. During pre-production, Pitt and Aronofsky were having major creative differences, so Pitt left to film "Troy" (2004) instead and the film was shut down. In early 2004, with a smaller budget of $35 million, Aronofsky cast Hugh Jackman as "Tom" and Rachel Weisz replaced Blanchett as "Izzi". Ironically, Pitt and Blanchett played a couple in a film that was released just before this one ("Babel"). [and of course in "The Curious Case Of Benjamin Button" nowadays!]

Both Weisz and Jackman agreed to work on the film at a reduced rate.

[Jackman agreed to star in the film only one day after Aronofsky approached him backstage during his performance of "The Boy From Oz".]

Warner Brothers had already invested 20 million dollars in the canceled version of the film before they agreed to finance the new, cheaper version.

When the first version of the script was shelved and production was halted Aronofsky rewrote the script and re-envisioned the film. The first version of the script was turned into a graphic novel illustrated by Kent Williams and released as a softcover and limited edition hardback book. The final version of the film, with its reduced budget and new leading cast, made extensive use of unique non-CGI special effects to save on production costs and give the picture a more "organic" feel.

Instead of using CGI, Aronofsky chose to do the special effects for the film by using micro-photography of chemical reactions on tiny petri dishes. He has said that CGI would take away from the timelessness of the film and that he wants the film to stand the test of time.

The score, composed by Clint Mansell, is played by the Kronos Quartet and the Scottish rock band Mogwai.
[Mogwai live in Athens 20/2/09 & Salonica 21/2/09!]

Warner Bros refused to do a Director's Commentary for the DVD release, so Darren Aronofsky recorded one in his living room, and released it on his web site.
[check post comments for download link]

"Tom"'s last name is "Creo" which is Latin for "I create". "Creo" also means "I believe" in Spanish.

"Izzi"'s full name ("Izzy Creo") is quite a close phonetic translation for Spanish "And yes, I do believe" (Y sν, creo). At the very last scene, "Tommy" wipes the snow away and "Izzi"'s name is shown on her grave.





Και η κριτική του kioy:


Κάθομαι πίσω απ' την οθόνη. Απέναντι μου το Fountain. Πως να αναμετρηθώ μαζί του; Οι όποιες σκέψεις, οι όποιες λέξεις σχηματίζονται, γλιστρούν ανεπιστρεπτί στην άβυσσο ενός άγνωρου σύμπαντος. Ακούω ακόμα απ' τα χείλη της "Finish It". Η προσταγή που τσαλάκωνε τον αναπόσπαστο εγωισμό της ανθρώπινης φύσης μου, γίνεται μια λεπτή γραμμή ανακούφισης. Αλλά τι λέω; Είμαι τόσο μακρυά απ' αυτό. Μαζί του - με το "Finish it"- διανύω το Γολγοθά της ζωής και του θανάτου. Μέχρι την Αθανασία. Ζωσμένος τις ανεπάρκειες μου. Η αβάσταχτη απόσταση απ' την πληρότητα, διαιωνισμένη στο άπειρο. Οι λέξεις, οι εικόνες, το κέντρο της δικής μας Εδέμ, τραύμα ανυπέρβλητης οδύνης.


Ο Darren Aronofsky θα παραμερίσει οτιδήποτε, και θα κεντήσει την καρδιά του δικού του ονείρου. Στην πιο αγαπημένη μορφή. Την κινηματογραφική! Και ο θεατής παραδομένος σε μια οπτικοακουστική πανδαισία, σε ένα εικαστικό ντελίριο χάνει όποια ικανότητα έναρθρης ομιλίας. Οι αλλόκοσμες μουσικές του Clint Mansell υπογράφουν το εξιτήριο του. Αναπολώντας από κάποια χρονοτρύπα του διαστήματος, τα χρόνια που έχασε η ψυχή του... Τεράστια ερωτήματα τείθονται. Ο θάνατος; Η ύλη και το πνεύμα; Η αγάπη; Διαστάσεις αγεφύρωτες, αναπόφευκτα κουρνιασμένες στο ανθρώπινο σώμα.


Ο μεγάλος αυτός σκηνοθέτης θα αποπειραθεί να δαμάσει το αχανές του χωροχρόνου. Από την Γέννεση και τον Κήπο της Εδέμ, στην εξέλιξη ως το σήμερα. Και απ' το σήμερα ως το αύριο, παγιδευμένο σε κάποιο νεφέλωμα στο υπεργαλαξιακό του ταξίδι στο διηνεκές. Ο εκπληκτικός Hugh Jackman (όσο ζω μαθαίνω), σαστισμένος αναφωνεί: "Ο θάνατος είναι μια ασθένεια σαν όλες τις άλλες. Και εγώ θα βρω το ιατρικό." Με μια ευδιόρατη χλεύη μοιάζει να έχει φτάσει τόσο κοντά στο σωστό. Το οποίο μάλλον θα ήταν: "Ο φόβος για τον θάνατο είναι η μεγαλύτερη ασθένεια απ' όλες τις άλλες". Άραγε υπάρχει αντίδοτο; Ναι, η αγάπη. Η αληθινή, καθαρτική αγάπη. Αλλά πριν φτάσουμε ως εκεί, θα παρακολουθήσουμε όλους τους ήρωες (εξαιρουμένης της θετικής Rachel Weisz) κυριευμένους απ' τον φόβο του θανάτου. Ένας φόβος που στρέφει στον μεγαλομανή εναγκαλισμό της ίδιας της ύπαρξης, του εγώ. Και τη ματαιοδοξία, που ευγλώττως φέρνει την εξατομικευμένη οντότητα αντιμέτωπη με την ολότητα του σύμπαντος (ω, επιστήμη!) στο δρόμο προς κάποιο άγνωστο ελιξήριο. Που όσοι ποθούν χρόνια να προσθέσουν στην εύθραυστη ζωή τους, τελικώς μόνον αφαιρούν τη ζωή απ' τα παραπλανημένα χρόνια τους. Ο Darren Aronofsky θα παρουσιάσει το μεγαλούργημα του σε μια εκκωφαντικά χρυσή φορεσιά. Χρυσός συνώνυμο του πλούτου. Πλούτος συνώνυμο της ματαιοδοξίας!


Και αν η σάρκα χρωστάει αυταποδείκτως έναν θάνατο, είναι όλα τελικά τόσο μάταια; Ή μήπως η σάρκα είναι το κλουβί του πνεύματος, της ψυχής; Και η μέγιστη φθοροποιός δύναμη; Της ψυχής που ζητάει απελευθέρωση, μέσα απ' τον θάνατο, στα άσβηστα του χρόνου μονοπάτια. Η σύζευξη με το φόβο είναι δυσβάσταχτη. Και η ενοχή ανεξίτηλο σημάδι. Το πνεύμα καταδικασμένο στις τραχιές πληγές του! Η οδύνη διαιωνισμένη και πολλαπλασιασμένη ως το μαθηματικό άπειρο. Μεταποιεί τον πόνο, σε φρεσκοβαμμένο πορφυρό άσμα που ρέει άφθονα και αδιάκοπα εκ των έσω.


Και όλα αυτά θα τα παρακολουθήσουμε μέσα από μια εκ των πιο σπαραξικάρδιων σχέσεων αγάπης στην ιστορία του cinema. Αυτή του Hugh Jackman και της Rachel Weisz. Άραγε υπάρχει σωτηρία; Ποια είναι τελικά η πηγή της ζωής; Ο Darren Aronofsky δίχως δισταγμό θα την καθρεφτίσει στην αγάπη. Το συναίσθημα που αγγίζει τη θέωση και εξαγνίζει ως παρθένο ύδωρ τα ενδότερα... Όχι την παρεξηγημένη αγάπη των καιρών μας. Μια αγάπη που υποδεικνύει την χειραφέτηση από την απεγνωσμένη προσκόλληση του εγώ και απ' τον εγκόσμιο φόβο, που οδηγούν στον αιώνιο θάνατο. Μια αγάπη, στην οποία η καρδιά γίνεται φύλλο λεπτό, έτοιμο να απορροφήσει την οδυνηρή ολότητα του κόσμου (του σύμπαντος), και μέσα από αυτόν τον ακράδαντο σύνδεσμο να αναπαυτεί στην αιώνια γαλήνη της αθανασίας!


Βαθμολογία: 10/10





Τέλος, μερικές μόνο απ' τις πολλές ενδιαφέρουσες θεωρίες/concepts για περαιτέρω ανάλυση της εκπληκτικής αυτής ταινίας: εδώ.