Νύχτες Πρεμιέρας (AIFF) 2008: Τρίτη 23/9 [updated]

23.9.08
s_dany posted:


Μια μικρή και αυστηρά προσωπική επιλογή-πρόταση για τις προβολές της ημέρας (ή καλύτερα της "Νύχτας"). Εκτός απ' τα δυο λόγια για κάθε ταινία στο ωρολόγιο πρόγραμμα (ακριβώς από κάτω), τσεκάρετε επιπλέον στοιχεία στο site του Φεστιβάλ (κλικάροντας το αντίστοιχο "μάτι") και στο IMDb. Και από μένα: visual aid φυσικά με κανα-δυο εικόνες ή βιντεάκια και, ενίοτε, κι ενα μικρό σχόλιο.

Day schedule(click image for higher resolution)

- Τρί 23/9 21:00 Δαναός 2
- Κυρ 28/9 17:00 Αττικόν
OUT OF THE PAST / ΑΜΑΡΤΗΜΑ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ
(Αφιέρωμα Jacques Tourneur)



Όλοι λένε πως είναι το απόλυτο αριστούργημα του Tourner! Σήμερα θα το δουν λίγοι, αλλά την Κυριακή θα κάνει ιδανικό κλείσιμο στο Φεστιβάλ λίγο πριν την ταινία λήξης γεμίζοντας το Αττικόν.


"Out of the Past" locations: then and now

- - - - - - - -

- Τρ 23/9 21:00 Απόλλων
SON OF RAMBOW / Ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΡΑΜΠΟ
(Πρεμιέρες)

- - - - - - - -

- Τρ 23/9 23:15 Απόλλων
MY WINNIPEG / ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΓΟΥΙΝΙΠΕΓΚ
(Σινεμά στα όρια)



Trailer

- - - - - - - -

- Τρ 23/9 22:45 Δαναός 1
LOVE LIVE LONG
(Αφιέρωμα DIY)



Ο αγαπημένος Mike Figgis είναι στην καλύτερη του φόρμα όταν καταπιάνεται με ανορθόδοξα "ρομάντζα" (βλέπε "Leaving Las Vegas" ). Αν και DIY, περιμένω πολλά...


Mike Figgis live in Cannes (part 1)

(part 2)
(part 3)
(part 4)
(part 5)

-------------------------------------------

6.10.08 update
a female Darcy posted:


ENFANCES
Γενικά η ιδέα να αυτοσχεδιάσουν και να δημιουργήσουν μια σπονδυλωτή ταινία για ένα περιστατικό από τα παιδικά χρόνια μεγάλων σκηνοθετών είναι εξαιρετική. Renoir, Welles, Bergman, Lang, Tati, Hitchcock. Όλα αρκετά ενδιαφέροντα ανεξαιρέτως. Τα αγαπημένα μου όμως ήταν αυτά για τον Hitchcock και τον Tati μιας και θεωρώ ότι αναπαριστούσαν το πνεύμα των ταινιών τους.


RAINBOW AROUND THE SUN / ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΛΙΟ
Ο άσημος και αλκοολικός μουσικός Zachary ονειρεύται μια πραγματικότητα όπου είναι διάσημος ροκ σταρ και η ζωή του περικλείεται από χρώμα γυναίκες και διασημότητα. Από την μίζερη πραγματικότητα ξεφεύγει στην γεμάτη χρώμα φαντασία του. Παράλληλα όμως πρεπει να ξορκίσει και τους δαίμονες του παρελθόντος. Αν και σκηνοθετικά τα καταφέρνει μια χαρά να μεταδώσει το ανάλογο πνεύμα σε κάθε σκηνή, εκεί που τα χαλάει είναι τα τραγούδια. Λίγο glam, λίγο rock, ακόμα και μπαλάντες. Λίγο από όλα, με άκυρους θα έλεγα στίχους.