Σκηνοθεσία: James Mangold
Παραγωγής: USA / 2007
Διάρκεια: 122'
Αυτό το τραίνο της Yuma άνοιξε μάλλον πολλά στοιχήματα με τους θεατές του, αλλά κατά την προσωπική μου άποψη τα έχασε όλα.
Μορφολογικά πρόκειται για ένα κλασσικό Western, αλλά το περιεχόμενο του χαρακτηρίζεται κυρίως από το είδος της ταινίας περιπέτειας. Με συνεχή πλοκή που δεν αφήνει περιθώρια για στοχασμό στον θεατή, αλλά όμως ανοίγει πολλά παράθυρα για αμφισβήτηση.
Ο Russell Crowe υποδύεται έναν διαβόητο κακοποιό, με δεκάδες ληστειών και φόνων στο ενεργητικό του. Συλλαμβάνεται απ’ τις διεφθαρμένες και μάλλον επίσης δύσοσμες αρχές οι οποίες μαζί με τον οικογενειάρχη Christian Bale, που έχει ανάγκη κάποια χρήματα αλλά κυρίως την εξωτερική αναγνώριση, αναλαμβάνουν να τον μεταφέρουν στο τραίνο που θα τον πάει για την φυλακή της Yuma. Ωστόσο στο δρόμο για τη Γιούμα θα βρουν πληθώρα περιπετειών, στις οποίες εντάσσονται η αντιμετώπιση του πάντα επικίνδυνου Russell Crowe, των Απάτσι αλλά κυρίως της συμμορίας του Crowe.
Οι χαρακτήρες είναι περισσότερο καρικατούρες ηρώων παρά ολοκληρωμένοι ήρωες. Με εμφανή την διάθεση για ένα αποκρουστικότατο μακιγιάζ, στο οποίο προστίθενται άνυδρα πλάνα και μια γενικότερη αισθητική που υπερστοχεύει στο εξωτερικό, στο εικονικό, εις βάρος της εσωτερικής μορφής της ταινίας. Όλη αυτή η ατμόσφαιρα θα είναι και η πλατφόρμα στην οποία θα πατήσουν οι ήρωες. Οι διάλογοι χαρακτηρίζονται από μια εξυπνακίστικη μορφή και μια ασφυκτικά ενοχλητική κλιμάκωση. Αυτοί οι διάλογοι, που μάλλον κουράζουν με την υπερβολική αφυσικότητα τους, είναι που προωθούν την ιστορία πέραν της εξέλιξης της πλοκής. Έτσι συνολικά θα μιλούσαμε για ένα αντιηρωικό σύμπαν, το οποίο είναι ιδανικό για να καταδειχθεί το καλό και το κακό μέσα στους ήρωες.
Όμως όπως δηλώσαμε οι ήρωες σε καμία περίπτωση δεν είναι ολοκληρωμένοι, και έτσι οι πλάτες τους είναι εξαιρετικά αδύναμες για να αντέξουν το βάρος μιας ολόκληρης ταινίας. Θεματικά η ταινία καταπιάνεται με την εμμονή των ανθρώπων αλλά και το προσωπικό στοίχημα να είναι αρεστοί στους υπόλοιπους, την κοινωνική αδικία που είναι σε θέση να επιβάλλουν οι κοινωνικά ισχυρότεροι και μια κατάρριψη του καλού και του κακού, τα οποία όπως δηλώνει ο James Mangold υπάρχουν και τα δυο στον καθένα. Είναι οι συνθήκες αυτές που θα καθορίσουν ποιο από τα δύο θα υπερισχύσει μια δεδομένη χρονική στιγμή.
Παρ’ όλα ταύτα η ταινία με την ανεκδιήγητη τελική καμπή της λύσης του μύθου χάνει όλο το υπόλοιπο μέρος (το οποίο δεν είναι και αδιάφορο). Το συναισθηματικό δέσιμο των ηρώων στο οποίο στοχεύει ο Mangold μένει μόνο στις βλέψεις του. Τίποτα δεν πείθει πως ο Russell Crowe έχει ενωθεί σε τέτοιο βαθμό με τον διώκτη του Bale, που θα θελήσει να τον ακολουθήσει εθελοντικά και πρόθυμα στο δρόμο για τη φυλάκιση του. Όμως αυτή την οδό ακολουθεί ο σκηνοθέτης, η οποία σαφώς μετατρέπει τα όσα ακολουθούν εξωπραγματικά στα μάτια του θεατή αποκαλύπτοντας την γύμνια του σεναρίου.
Κρίμα που μια από τις πιο ώριμες ερμηνείες του Russell Crowe δεν συνοδεύτηκε από μια ανάλογη συλλογική δουλειά. Το σενάριο έχει εμφανείς αδυναμίες στη διάπλαση ηρώων ικανοποιητικών, ενώ και η αφήγηση στην λύση του μύθου καταλήγει σε φιάσκο για χάρη ενός τουλάχιστον απρεπούς συναισθηματισμού. Ακόμα, η μορφή της ταινίας, παρά τις φιλόδοξες σκηνές της, δίνει περισσότερη προσοχή σε εξωτερικά μέσα (μακιγιάζ, σκηνικά κλπ) στερώντας της την ζητούμενη κινηματογραφικότητα της.
Βαθμολογία 4/10
No comments:
Post a Comment
If you are a blogger, you know what to do :-D
If you are not, just select profile "Name/URL".
In "Name": put your name or any nickname (facebook profile name etc).
In "URL": put a link to your site, facebook profile etc (or leave blank).
Click "Subscribe by email" to get notified for new comments on this post.