Σκηνοθεσία: Πάνος ΚαρκανεβάτοςΠαραγωγής: Belgium / Canada / Greece / Netherlands / USA / 2008
Διάρκεια: 100'
Κινηματογραφικά άτολμη, δραματουργικά άρρυθμη η νέα ταινία του Πάνου Καρκανεβάτου που αποχώρησε βραβευμένη απ' το φεστιβάλ Θεσσαλονίκης! Παρ' όλα ταύτα είναι μια ενδιαφέρουσα ιστορία, ηθογραφική, γυρισμένη στην ηλιόλουστη Νίσυρο.
Νεαρή Ελληνοαμερικανίδα υπό την χειραγώγηση του συναισθηματικά άχρωμου και υπαρξιακά ανώτερου(;) θετού πατέρα της, επισκέπτεται τη Νίσυρο για να επαναγνωρίσει τις ρίζες της. Ρίχνοντας φως στο χρόνιο μυστικό της μητέρας της. Η οποία, προ τριακονταετίας, ακολουθώντας ως ψυχοκόρη τη μεγαλύτερη παντρεμένη αδερφή, έπεσε αναπόφευκτα θύμα μιας "κατακριτέας" ερωτικής σχέσης.
Η αφήγηση διατρέχεται σε δύο χρόνους. Τον παροντικό και τον παρελθοντικό, με εμφανή έμφαση στον δεύτερο. Το παρελθόν, πολλάκις πιο ενδιαφέρον κατασκευαστικά και σεναριακά, εξιστορεί την περιπέτεια της Αθανασίας του τίτλου με άλλοτε εντυπωσιακές, άλλοτε συγκινητικές και άλλοτε στεγνές, αλλά ελληνικά, σκηνές. Ωστόσο το σκηνοθετικά άτσαλο παρόν διακόπτει την κεντρική αφήγηση συχνά πυκνά και μαζί τον όποιο ρυθμό έχει επιτευχθεί. Ενώ και οι γέφυρες μεταξύ παρελθόντος και παρόντος μοιάζουν κατακερματισμένες, καθώς το σενάριο αδυνατεί να επιχειρηματολογήσει πάνω στη λογική συνέχεια του χρόνου, όντας πληγωμένο από ημιτελείς ήρωες και λοιπές ανακρίβειες.
Η κεντρική αφήγηση διαδραματίζεται στην πολύ ενδιαφέρουσα κινηματογραφικά Νίσυρο. Αν και η ταινία διακλαδώνεται πάνω σε ένα θέμα μόνιμη πληγή του ελληνικού κινηματογράφου, δηλαδή την νόθα ερωτική συνουσία, καταφέρνει να απαλλαγεί μιας φετιχιστικής και αποκλειστικής σεξουαλικής εξιστόρησης και να εμβαθύνει στον ψυχισμό της ηρωίδας αλλά και την περιγραφή της κλειστής νησιωτικής κοινωνίας. Μιας κοινωνίας ηθικά προσκολλημένης σε συντηρητικά στερεότυπα. Που μηχανιστικά αποβάλλει και αποκλείει ό,τι διαφορετικό, επιβάλλοντας με φριχτό τρόπο τους μισάνθρωπους άτυπους νόμους της. Και ανάμεσα σε όλη αυτή τη στρέβλωση η Αθανασία. Μια τραγική ηρωίδα που καλείται να πληρώσει για τα κρίματα όλων. Εξοστρακίζεται ως τράγος αποδιοπομπαίος, όντας ορφανή από πατέρα. Μα περισσότερο ορφανή από αγάπη...
Αν κάτι μου ζητούσατε να κρατήσω απ' όλη την ταινία, αυτό θα ήταν η σκηνή απελευθέρωσης της Αθανασίας που ερμηνεύει η εντυπωσιακή Μαρίνα Καλογήρου. Ο Καρκανεβάτος εδώ εποίησε μια εξαίσια σκηνή. Ένας άνθρωπος, ξένος, ο μόνος σε όλο το χωριό που έσπευσε να απαλλάξει το εξωστρακισμένο αγρίμι από τα βάσανά του. Όπου το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας ανοίγει έναν ολόκληρο κόσμο, ενώ η πλεούμενη ελπίδα ωθείται από εναν ηλιόλουστο άνεμο αισιοδοξίας στην λυτρωτήρια έξοδο... Τέλος, θα ήταν τελείως άδικο να μην αναφέρουμε την εξαιρετική μουσική δουλειά του Γιώργου Ανδρέου.
Βαθμολογία: 5/10
Trailer
Προσωπικά χαίρομαι πάρα πολύ που θα ξαναδώ την Καλογήρου με τον Καραμίχο στην ίδια δουλειά...Και οι δυο είναι πολύ καλοί ηθοποιοί και πιστεύω έχουν υπέροχη χημεία!
ReplyDeleteΗ Καλογήρου ήταν εκπληκτική στο ρόλο της κατά την άποψη μου... Νομίζω πως πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα αυτή η ηθοποιός.
ReplyDeleteΓια τον Καραμίχο δε μπορώ να πω το ίδιο, πάντως δε βοηθούσε και ο ρόλος είναι αλήθεια...
Πολύ χαίρομαι που το είδες kioy και ανέβασες κριτική, αν και δε σου άρεσε όσο σε μένα!
ReplyDeleteΣυμφωνώ οτι ήταν άρρυθμο και οτι ο παροντικός άξονας ήταν πολύ αδύναμος σε σχέση με τον παρελθοντικό. Και θα προσθέσω οτι η Νίσυρος του '70 παρουσιάζεται σαν να είναι 100 και όχι 30 χρόνια πίσω. Άλλά τέτοια κινημ/φική στιβαρότητα (όπως έγραψε και ο Μήτσης στο Αθηνόραμα) και τέτοια αφηγηματική ικανότητα (που εμένα μου θύμισε το σινεμά του Παναγιωτόπουλου) σπάνια βλέπουμε σε εγχώριες ταινίες. Εγώ βάζω 3 με 3,5 (στα 5) αστεράκια.
Η Καλογήρου φυσικά και ήταν εξαιρετική. Νομίζω οτι είναι η καλύτερη ηθοποιός της γενειάς της! Φίλε Veron, υποθέτω οτι αναφέρεσαι στην περσινή τηλεοπτική "Τελευταία Παράσταση". Όντως εξαιρετική χημεία, και ο Καραμίχος εκεί σε ενα πιο αβανταδόρικο (σε σχέση με αυτόν στην Αθανασία) ρόλο, πραγματικά έλαμπε. Τους είχα δει μαζί και στη μοναδική θεατρική παράσταση που είδα πέρσι, το "Τριαντάφυλλο στο Στήθος" του Τενεσι Γουίλλιαμς. Πολύ καλοί και οι δυο, πολύ ωραία και η παράσταση, τουλάχιστον στα δικά μου (αδαή δυστυχώς) θεατρικά μάτια. Και για τους πιο παλιούς, ακόμα θυμάμαι την Καλογήρου στην πρώτη της νομίζω (πολύ μικρή αλλά πολύ χαρακτηριστική) τηλεοπτική εμφάνιση στη σειρά της Μιρέλλας Παπαοικονόμου "Λόγω Τιμής", ως ο έρωτας που πραγματικά στοίχειωνε εναν εκ των πρωταγωνιστών. Όσοι το θυμάστε (πρέπει να 'χουν περάσει 15 χρόνια από τότε), ξέρετε γιατί μιλάω...
Εξαιρετικός και ο Βαγγέλης Μουρίκης (στον μικρό βέβαια ρόλο του).
Άντε, πάμε για ρεβεγιόν τώρα!
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΚΑΛΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ (ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ!)!!
Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, εκτός από την Μαρίνα♥Καλογήρου και τον Γιώργο Καραμίχο, και η Αγγελική Παπούλια [προ "Κυνόδοντα" φυσικά!].
ReplyDeleteΤσέκαρε και το "κατασκευαστικό" making-of από τη Νίσυρο που μόλις ανακάλυψα.
s_dany