Σκηνοθεσία: Mike Leigh
Παραγωγής: England / 2008
Διάρκεια: 118'
Το Happy-Go-Lucky, όπως διαφαίνεται από τον τίτλο του, είναι το νέο feel good ταινιάκι του Mike Leigh,με διασκεδαστικές κοινωνικές νύξεις. Και αφού απέδρασε με δόξα και τιμές απ' το Βερολίνο, έρχεται με φόρα καταπάνω μας!
Η Poppy (την οποία υποδύεται η θεϊκή Sally Hawkins) είναι μια θεότρελη και τρισχαρούμενη τριαντάρα δασκάλα. Συγκατοικεί με την παρόμοιων καταβολών συνάδελφο της και αρνείται πεισματικά την ένταξη της στον σοβαροφανή κόσμο των ενηλίκων. Με αφοπλιστικό χαμόγελο, ανεμελιά και ξεγνοιασιά παιδικού διαμετρήματος και μια συνειδητοποιημένη ανάλαφρη στάση ζωής, σκορπά ποικίλες αντιδράσεις στον περίγυρο της.
O Mike Leigh θα ποτίσει αυτήν την ανατρεπτική κωμωδία με ξεκάθαρες κοινωνικές αναφορές. Η ανάλαφρη Poppy έρχεται να αμφισβητήσει πατόκορφα την δομή του σύγχρονου κόσμου. Ενός κόσμου που είναι εγκλωβισμένος σε προϋπάρχοντα σχήματα και βασανίζεται από ποικιλόμορφα συντηρητικά κολλήματα. Χαρακτηριστικότερες περιπτώσεις: ο δάσκαλος οδήγησης, που έχει καταρρεύσει απ' την παράνοια του σύγχρονου κόσμου και προσπαθεί μέσω μιας υπερανάλυσης των πάντων να αμυνθεί της περιθωριοποίησης του (μέσα από μερικές ξεκαρδιστικές σκηνές που μας χαρίζει το δίδυμο Sally Hawkins - Eddie Marsan). Και απ' την άλλη, η φίλη της Poppy την οποία βλέπουμε να βολεύεται πίσω απ' έναν προβληματικό γάμο, εξιδανικεύοντας και ακολουθώντας απαράμιλλα τις επιταγές της κοινωνίας.
Όμως ο Mike Leigh πέφτει θύμα των ίδιων των κατηγορώ του, καθώς εξιδανικεύει με περίσσια άνεση τη feel good παρουσία της ηρωίδας του (δίνοντας μας την εντύπωση πως το φιλμ έχει προκύψει απ' τον έρωτα του δημιουργού για τον πρωταγωνιστικό του ρόλο). Εξιδανικεύει και απολυτοποιεί την συνηδειτοποιημένα ανάλαφρη στάση ζωής της Poppy, παρουσιάζοντας οτιδήποτε διαφορετικό με φλεγματικό τρόπο. Συγκεκριμένα, ο σκηνοθέτης δείχνει να θεοποιεί το "Μακάριοι οι πτωχοί το πνεύματι" και την ευτυχία που απορρέει μιας επιλεγμένης άγνοιας, ενώ παράλληλα παρουσιάζει τον κόσμο της σκέψης ως το εισιτήριο για την διάβρωση (σε μια μάλλον θρησκευτική θεώρηση του κόσμου, κατά την οποία ο άνθρωπος αδυνατεί να αναμετρηθεί με την πολυδιάστατη εσωτερική του κόσμου). Συνοψίζοντας, ναι ο Βρετανός σκηνοθέτης κάνει πολύ εύστοχες παρατηρήσεις στη σύγχρονη κοινωνία, αλλά η παρουσίαση του χαρακτηρίζεται από μια αλλοπρόσαλλη μονομέρεια που σκοπεύει στη συγκίνηση και την ταύτιση θεατή με την "διαστημική" Poppy.
Πάντως παρ' όσα καταλογίσαμε παραπάνω, οφείλουμε να παραδεχτούμε τον Mike Leigh για αυτή την ολοκληρωμένη θηλυκή περσόνα που δημιούργησε. Μέχρι σήμερα, στο σύγχρονο κινηματογράφο, ο Pedro Almodovar μονοπωλούσε το ενδιαφέρον για τον τρόπο που μεταχειρίζεται και προσεγγίζει τον γυναικείο ψυχισμό. Εδώ η Poppy, που παραδίδει με μια χαρισματική ερμηνεία η Sally Hawkins, αποτελεί ένα τέλειο θηλυκό δημιούργημα. Απαλλαγμένο από αβανταδόρικες σεξιστικές προσεγγίσεις, με βάθος που υπερβαίνει την ανάλαφρη επιφάνεια και συνθέτει ένα ιδανικό, αλλά ταυτόσημα, και καθημερινό πορτραίτο.
Βαθμολογία: 5/10
No comments:
Post a Comment
If you are a blogger, you know what to do :-D
If you are not, just select profile "Name/URL".
In "Name": put your name or any nickname (facebook profile name etc).
In "URL": put a link to your site, facebook profile etc (or leave blank).
Click "Subscribe by email" to get notified for new comments on this post.