Auf der anderen Seite (Η Άκρη του Ουρανού)

Σκηνοθεσία: Fatih Akin
Παραγωγής: Germany / Turkey / 2007
Διάρκεια: 122'






Ο Fatih Akin για άλλη μια φορά, μένοντας πιστός στην Τουρκική παράδοση και ενισχύοντας την θεματικά με τον προσφιλή του Γερμανικό τρόπο ζωής, και κατ' επέκταση με τον δυτικό, φτιάχνει μια βαθιά συγκινησιακή ταινία!

Ο θάνατος, ο έρωτας και η μοίρα είναι οι υποκινητές του δράματος. Η Γιετέρ είναι μια Τουρκάλα που εργάζεται ως ιερόδουλη στη Γερμανία. Μοναδικός της στόχος να εξασφαλίσει μια πιο αξιοπρεπή ζωή για την κόρη της, Αϊτέν, που ζει στην Τουρκία. Ο Αλί ένας ηλικιωμένος που δεν μπορεί να αποδεχτεί το πλήρωμα του χρόνου. Και με το χρήμα εξαγοράζει την φυσική υπόσταση της Γιετέρ. Σε μια στιγμή ζήλιας, οξυθυμίας και αδυναμίας, απ' τις πολλές που έχει ο Αλί, παίρνει την ζωή απ' την Γιετέρ. Ο γιος του Αλί, Ναζάτ, που έχει συγκινηθεί απ' την προσπάθεια της μητέρας, νιώθει κάτι περισσότερο από χρέος για να συνεχίσει τους κόπους της. Μόνο που η Αϊτέν δεν είναι το φιλήσυχο κορίτσι που νόμιζε η μητέρα της. Είναι μια ακτιβίστρια, αντιστασιακή προς την καταπατητική κρατική Τουρκική πολιτική. Οι περιπέτειες της την φέρνουν αρχικά στην Γερμανία, όπου ερωτεύεται μια Γερμανίδα φοιτήτρια, τη Λότε, και στη συνέχεια κρατούμενη στη γενέτειρα της. Η Λότε θα δώσει την ζωή της για να την βοηθήσει, παρά τις αντίθετες βουλήσεις της προστατευτικής μητέρας της. Όλη αυτή η δράση της Αϊτέν την κάνει εξαιρετικά δυσεύρετη στον Ναζάτ.

Η μοίρα είναι όμως η μόνη που μπορεί να αποφασίσει για το πώς θα μεταχειριστεί τους ανθρώπους. Και η ευθύνη ανήκει εξ' ολοκλήρου στις συμπτώσεις, αν θα αποκαλυπτεί στον καθένα η αλήθεια που ζητάει. Οι συμπτώσεις είναι εκεί, σχεδόν ειρωνικά βαλμένες. Συνδέουν τα άτομα, αλλά όχι άμεσα. Μόνο έμμεσα... Στερώντας τους το ποθητό. Καθώς οι ήρωες συνδέονται μεταξύ τους χωρίς να το ξέρουν. Και αν η ξεδιάλυνση του παζλ είναι τόσο κοντά, είναι ταυτόχρονα και τόσο μακριά. Και έτσι το παζλ ποτέ δεν θα συγκροτήσει τα κομμάτια του. Η αλήθεια ποτέ δεν θα αποκαλυφτεί. Γιατί ίσως ποτέ δεν βρισκόμαστε απέναντι σε αυτό που επιθυμούμε, με τον άμεσο τρόπο.

Όμως ο Akin παραγκωνίζει αυτή την αλήθεια, την γεγονοτολογική, για μια άλλη πιο βαριά. Την αλήθεια που κάθε άτομο έχει μέσα του. Η οποία είναι όλος ο συναισθηματικός του κόσμος. Και την μεταβιβάζει στον θεατή με τον πλέον συγκινησιακό τρόπο. Άλλωστε τί σημασία έχει αν γίνονται κάπου πόλεμοι, αν χάνονται άνθρωποι, αν κυριαρχεί η αδικία, αν κάποια χώρα ανήκει στην Ευρωπαϊκή ένωση ή όχι; Τί σημασία θα είχαν αν κανείς δεν νοιαζόταν για αυτά; Όλα αυτά και πολλά άλλα είναι απλά τα ερεθίσματα. Τα ερεθίσματα προς επεξεργασία των ανθρώπων, μέσω των οποίων αποκτά ύπαρξη η κάθε ατομικότητα. Με τον αφανή εσωτερικό τρόπο του κάθε ανθρώπου. Και είμαστε εμείς τελικά που δίνουμε το νόημα στα γεγονότα! Και όσο πιο κοντά 'ρθούμε με αυτή την δικιά μας εσωτερικότητα, τόσο πιο κοντά βρισκόμαστε στην εσωτερική ολοκλήρωση... Αυτή την ολοκλήρωση, αυτή την κάθαρση που σταδιακά αποκαλύπτει ο Τούρκος στους θεατές, την φυλάει και για τους ήρωες του. Όπου όλη η δραματουργία κλείνει με τους ήρωες να απαλλάσσονται απ' τους ψυχοφθόρους περιορισμούς και αναζητήσεις. Και μέσα από την αναζήτηση της ταυτότητας να αγγίζουν, να γνωρίζουν το εγώ τους, μακριά απ' τα γεγονότα, μα μέσα απ’ τα συναισθήματα. Φτάνοντας ο καθένας στην κάθαρση, παρά το βάρος όσων έχουν προηγηθεί..

Ο θεατής παρακολουθεί μια πολύ δυνατή δραματουργικά ταινία. Ταινία που στεγάζει τόσο την Τούρκικη λυρική παράδοση όσο κι αυτή του "ρεαλιστικού" Δυτικού τρόπου ζωής. Και επειδή άλλη είναι η ζωή και άλλο είναι το σινεμά, ο θεατής είναι ο προνομιούχος σε σχέση με το σινεμά. Γιατί είναι αυτός που θα δει τα πάντα, θα δει όλα όσα η μοίρα κρύβει στον άνθρωπο... Με την σύμπτωση ακατανόητη και αφανή προς τους ενδιαφερόμενους να κινεί ευχάριστα και να μπλέκει το στιβαρό σενάριο που βραβεύτηκε στις Κάννες. Και θα τα δει όλα με μια χρυσοκέντητη κινηματογραφική υφή, που μετά το μπρουτάλ πρώτο 40λεπτο απογειώνεται χάρις σε όλα τα χρησιμοποιηθέντα αισθητικά μέσα (φωτογραφία, μουσική, σκηνοθεσία, θεματική).

Τελικά τί είναι η Άκρη του Ουρανού; Η άκρη του ουρανού είναι το σημείο που θα φτάσουν τα μάτια σου αν απαλλαγείς απ' όλα αυτά τα μικρά που παρεμβάλλονται. Στην άκρη του ουρανού τίποτα δεν θα υπάρχει να πιάσεις, μόνο απέραντο γαλάζιο. Μα με ένα μυστήριο τρόπο θα είναι όλα εκεί... Θα είναι όσα σε σημάδεψαν, θα είναι όσα πιστεύεις, θα είναι όσα θέλεις να δεις. Θα είναι όλος ο εσωτερικός σου κόσμος ασθμαίνοντας υπό τον φόβο της ολικής παράδοσης. Γιατί όταν φτάσεις στην άκρη του ουρανού, ούτε ο θάνατος μπορεί να σε χωρίσει από αυτό που βαθύτερα είσαι, από αυτό που επιθυμείς...

Βαθμολογία 8,5/10