Sweeney Todd: The Demon Barber of Fleet Street (Ο Φονικός Κουρέας Της Οδού Φλιτ)

Σκηνοθεσία: Tim Burton
Παραγωγής: USA / UK / 2007
Διάρκεια: 116'







Λοιπόν συνεχίζουμε την περίφημη Burtonολογία μας (η αρχή είχε γίνει εδώ) με το εκπληκτικό μιούζικαλ Sweeney Todd. Υπάρχει και εδώ το τρίπτυχο: gothic αισθητική - περιθωριακοί ήρωες - κοινωνικοπολιτικά και ψυχολογικά μηνύματα, που όπως έχουμε δηλώσει διέπουν όλες τις ταινίες του. Μόνο που σε αυτόν τον φονικό μπαρμπέρη(!) ίσως βρούμε την πιο μεστή σκηνοθεσία του Tim. Άλλωστε το σενάριο από μόνο του προσφέρει πάρα μα πάρα πολλές δυνατότητες!

Στο πρώτο τριαντάλεπτο της δέσης του μύθου θα γνωρίσουμε έναν πολύ σκληρό κουρέα (Johny Depp), οργισμένο για εκδίκηση. Ήταν ένας ευαίσθητος άντρας βγαλμένος απ’ τα παραμύθια. Αναγκάστηκε να αποχωριστεί την αγαπημένη του για κάποια μακρινή φυλακή. Η εξωτερική ομορφιά της μνηστής του ήταν ο λόγος να γνωρίσει την εσωτερική ασχήμια ενός άλλου, ισχυρού κοινωνικά, ενδιαφερόμενου. Το μόνο που θα απαλύνει τον πόνο, νομίζει, είναι η εκδίκηση. Επίσης θα γνωρίσουμε τους δυο άντρες που ενδιαφέρονται για την κόρη του. Θα βρούμε σε αυτούς την ερωτική αγνότητα και αφέλεια απέναντι στην μοχθηρή εγωιστική, καταπιεστική και παράλογη επιθυμία αντίστοιχα. Θα γνωρίσουμε ακόμα την Helena Bonham Carter στα βαλτώδη αρτοποιήματα της, νικημένη απ’ την ακρίβεια των καιρών. Και όλα αυτά στο μουντό, σαπισμένο Λονδίνο. Στην πόλη που κατοικούν όλα τα αποβράσματα, όπως μας προϊδεάζει το εναρκτήριο άσμα.

Ο Tim Burton σε αυτή την μισάνθρωπη ταινία του, θα υπερτονίσει πως όλοι οι άνθρωποι αξίζουν την κρεμάλα. Τους κατατάσσει σε δυο κατηγορίες. Σε αυτούς που κάθονται ήσυχα στην γωνιά τους και κάνουν την δουλειά τους και σε κείνους που ακούνε μόνο τον εαυτό του και χωρίς κανένα φραγμό υλοποιούν τις ιμπεριαλιστικές επιθυμίες τους. Οι πρώτοι θα γνωρίσουν την ολοκληρωτική απαξίωση του δημιουργού. Είναι αυτοί που συντηρούν το μοχθηρό αλληλοσπαραχτικό περιβάλλον. Το μόνο που τους αξίζει λοιπόν είναι η περιφρόνηση. Η ταινία θα αφιερωθεί στους δεύτερους. Ένας από αυτούς είναι και ο φονικός κουρέας, μία από αυτούς είναι και η ύπουλη φουρνάρισσα. Όσο και αν τα εναπομείναντα αγνά όνειρα της πασχίζουν να την βγάλουν από αυτή την μίζερη πραγματικότητα. Οι δυο τους θα είναι και οι υποκινητές του δράματος. Σφαγείς ανθρώπων, υπονομεύουν τον κανιβαλισμό, με την αμεσότητα κάθε κοινωνικού συστήματος. Ποια σύγχρονη ανταγωνιστική κοινωνία άλλωστε δεν απαιτεί την «καταπάτηση» του διπλανού μας; Ενώ και τα υπόλοιπα πρόσωπα της ταινίας είναι κοινωνοί των υποχθόνιων συμπεριφορών τους. Και έτσι η ταινία θα κυλήσει τεκμηριώνοντας σε όλη την διάρκεια της γιατί ο καθένας είναι άξιος θανάτου.

Ο Johny Depp είναι ο σφαγέας. Τεστάρει τα ξυράφια του πάνω σε αθώα καρύδια. Με μοναδικό σκοπό την εκδίκηση εκείνου που του πήρε την ζωή. Όμως καταλαβαίνουμε πως οι πράξεις του βρίσκονται ασυσχέτιστες με την εκδίκηση. Είναι απλά ένας τρόπος να ξεδιψάσει τα δολοφονικά του ένστικτα. Τυφλωμένος και εκστασιασμένος, καθώς τα θύματα του καθρεπτίζονται στα γυαλιστερά ξυράφια του, δείχνει να παραπαίει σε κατάσταση νιρβάνας. "Έχεις χορέψει με τον διάβολο;" ρώταγε 20 χρόνια πριν ο Joker τα θύματα του (στο Batman του Burton). Μα βλέποντας τον Depp αφού έχει πάρει εκδίκηση, το μυαλό μας δεν έχει παρά να πάει στην μορφή του εωσφόρου. Είναι τελικά αυτά τα ανεξέλεγκτα και κατασπαραχτικά συναισθήματα, όπως η εκδίκηση, η επικράτηση του διαβόλου πάνω στο άτομο;

----------------- S P O I L E R S -----------------

Ναι σίγουρα είναι… Όμως ο Tim Burton θα δώσει με το finale του μια σεβαστή θέση στην ελπίδα. Θα αφήσει ζωντανό μόνο το ζευγάρι εκείνο που μπορεί να εξαγνίσει την ιστορία. Τον νέο που είναι έτοιμος να κερδίσει και να χαρίσει τον έρωτα, και το κορίτσι εκείνο που έχει πάνω του όλο το βάρος του πεπρωμένου.

---------------------------------------------------

Αυτό το μιούζικαλ εκτός από θεματικά είναι άψογο και αισθητικά. Τα τραγούδια ρέουν αυθόρμητα με φυσικότητα διαλόγων. Χωρίς να κουράζουν ακόμα και τους μη λάτρεις του είδους. Τα κάδρα στοιβάζουν στο γκριζόμαυρο πέπλο τους όλη αυτή την μαυρίλα του δημιουργού τους. Τόσο η πόλη, όσο και οι άνθρωποι αναπαραστώνται σε αυτό το δηλητηριώδη γκριζόμαυρο. Μόνο λίγα πλάνα χωρούν φωτεινά χρώματα. Αυτά που θα καταδείξουν την γοητεία και την ομορφιά του ονειρικού παραμυθιού… Εκεί που θα χωρέσει η ελπίδα… Ενώ ιδιαίτερη αναφορά οφείλουμε και στο κλείσιμο της ταινίας. Όπου ο σκηνοθέτης εκμεταλλεύεται όλες εκείνες τις πληροφορίες που έχει αφήσει στο ημίφως κατά την διάρκεια του μύθου, για να τις κλείσει μαζικά σε ένα λυρικότατο τέλος!

Ακόμα μια άψογη συνεργασία, η έκτη, Tim Burton - Johny Depp. Οι fan και όχι μόνο δικαίως ανυπομονούν για την επόμενη, και εγώ θα επισημάνω την πεποίθηση μου να δω τον Burton να γυρίζει και εκτός studio!

Βαθμολογία 9/10