Η Κινηματογραφική Ομάδα
του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΑΣΟΕΕ)
σας προσκαλεί στην προβολή της ταινίας
"Batman Returns"
(1992, Tim Burton, "Ο Μπάτμαν Επιστρέφει")
την Πέμπτη 22/12/2011 στις 17:00
στο αμφιθέατρο Β (Πατησίων 76, κεντρικό κτίριο).
Είσοδος ελεύθερη.
AUEB Film Club
invites you to the screening of:
"Batman Returns"
(1992, Tim Burton)
on Thursday 22/12/2011 at 17:00
in classroom B (76, Patission Str., central building).
Free entrance.
The film will be screened in its original language (English)
with greek subtitles.
Μην απορήσεις που δε θα δεις χρηματοοικονομική ανάλυση στην κριτική, ο Jonah_Miller είναι marketeer! :-P
Jonah_Miller posted:
Σκηνοθεσία: J.C. Chandor Παραγωγής: USA / 2011 Διάρκεια: 107'
Η ΜΕΡΑ της (οικονομικής) ΚΡΙΣΗΣ.
Ο J.C. Chandor υπογράφει το σενάριο και τη σκηνοθεσία της πρώτης μεγάλου μήκους ταινίας του, που έχει σαν θέμα την αρχή της οικονομικής κρίσης του 2008 στις ΗΠΑ και την εξάπλωση της από εκεί κι έπειτα στον υπόλοιπο κόσμο.
Η ταινία παρακολουθεί τη λειτουργία μιας από τις μεγαλύτερες επενδυτικές τράπεζες των ΗΠΑ (παίζει να την έχεις ακούσει την περίοδο που ξέσπασε η οικονομική κρίση, ονόματα δε λέμε, για κάτι «αδέρφια» πρόκειται!!), περιγράφοντας το εργασιακό περιβάλλον και τις σχέσεις μεταξύ των στελεχών και των υφισταμένων στο τμήμα διαχείρισης κρίσεων και ρίσκου για περίπου 24 ώρες. Ενα κύμα απολύσεων λόγω περικοπών θα φέρει στην επιφάνεια ενα μυστικό που δεν είχε ανακαλύψει κανένα από τα στελέχη της. Μια λάθος εκτίμηση στις προβλέψεις της επιχείρησης (πρόκειται για μια εξίσωση, αλλά για περισσότερα, καλύτερα να απευθυνθείς σε κάποιον από τους οικονομολόγους της σχολής!!) την αναγκάζει να αναθεωρήσει την οικονομική της κατάσταση και να καλέσει όλα τα ανώτατα στελέχη σε συνάντηση. Στόχος τους, να αντιμετωπίσουν τους λάθος υπολογισμούς και να εμποδίσουν την σίγουρη διάλυση της επιχείρησης, με κάθε κόστος.
Τόσο η σκηνοθεσία όσο και το σενάριο προσπαθούν να αποδώσουν όσο πιο πιστά γίνεται την αρχή του «κακού» (του οποίου τις συνέπειες αντιμετωπίζουμε μέχρι σήμερα) και φυσικά το πετυχαίνουν. Το κλίμα της αναπόφευκτης πτώχευσης, η αγωνία για το μέλλον που αφορά τόσο το ατομικό συμφέρον όσο και το γενικότερο καλό, η σύγκρουση μεταξύ ωμού επαγγελματισμού και ανθρώπινης ευαισθησίας (κυρίως στο κομμάτι των απολύσεων), η "ηθική του χρήματος" είναι τα κύρια ζητήματα που απασχολούν την ταινία και εκφράζονται μέσα από τις σχέσεις τον βασικότερων χαρακτήρων που παίρνουν μέρος στην ιστορία (θα ακούσεις συζητήσεις των υπαλλήλων για τα "κασέ" των ανωτέρων τους καθώς και μια σχετικά λεπτομερή ανάλυση του πώς τα ξόδεψαν σε αρκετά μικρό χρονικό διάστημα!).
Η δράση σε συνεπαίρνει και σε κάνει να αμφιταλαντεύεσαι μεταξύ των δύο άκρων: από τη μία είσαι μαζί με τους πρωταγωνιστές, στο ίδιο στρατόπεδο, συμμερίζεσαι τις ίδιες αγωνίες και φόβους, νιώθεις την ένταση, την αβεβαιότητα για το αύριο, μπαίνεις στα ίδια διλήμματα με τα στελέχη κάτω από την ίδια πίεση που μπορεί να κρύβει η κάθε θέση με τις εκάστοτε ευθύνες (θα δικαιολογήσεις κι εσύ τον χαρακτήρα του Jeremy Irons, ο οποίος λαμβάνει την απόφαση που θα ενισχύσει την εξάπλωση της κρίσης. Αν και τα επιχειρήματα του δεν είναι σωστά, είναι απόλυτα λογικά και θα σκεφτείς "ναι, κι εγώ το ίδιο θα σκεφτόμουν"!!!).
Από την άλλη, αποστασιοποιείσαι και αντιτίθεσαι στους «κουστουμάτους-χαρτογιακάδες» (ούτε ξέρω πού το είχα ακούσει αυτό!) που κατέστρεψαν την παγκόσμια αγορά, μόνο και μόνο επειδή δεν δέχονταν να χάσουν μερικά εκατομμύρια για ενα λάθος δικό τους. Ναι, πρόκειται για τα ίδια άτομα για τα οποία λίγο πιο πριν ένιωθες οίκτο και μια εσωτερική ανάγκη μέσα σου να τα βοηθήσεις, αλλά πλέον το μόνο που αισθάνεσαι είναι ενα κάψιμο στο στομάχι και μια ακαταμάχητη επιθυμία να βγάλεις την ουρά σου απ’ έξω, ενώ εύχεσαι να τους δεις έναν-έναν να πηδάνε από το παράθυρο του ουρανοξύστη που στεγάζεται η επιχείρηση!!!
Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι πραγματικά πολύ καλές. Ξεχωρίζουν εκείνες των Kevin Spacey, που τον βλέπουμε φανερά πιο γερασμένο για τις ανάγκες του ρόλου, αλλά κι εκείνη του Jeremy Irons που ουσιαστικά υποδύεται την κεφαλή της επιχείρησης (άνετα θα τον μισήσεις για την αναισθησία του προς το τέλος της ταινίας). Η Demi Moore είναι η μοναδική γυναίκα στους πρώτους ρόλους και υποδύεται μια στυγνή επαγγελματία (η οποία όμως έχει αδυναμίες που την κρατούν πίσω στην καριέρα της). Για το cast της ταινίας έχουν επιλεχθεί και αρκετοί ηθοποιοί που έχουν γίνει γνωστοί από τηλεοπτικές σειρές, πράγμα που υποθέτουμε οτι έγινε σκόπιμα για να εμφανιστούν πρόσωπα φρέσκα που δεν έχουν «καεί» ή ταυτιστεί με κάποιον ρόλο σε προηγούμενη ταινία. Συγκεκριμένα βλέπουμε σε ρόλο κλειδί τον Zachary Quinto (ο "Sylar", ο γνωστός κακός της τηλεοπτικής σειράς "Heroes") ο οποίος είναι κι ο υπάλληλος που ανακαλύπτει το λάθος στην εξίσωση, μαζί με το φίλο του και συνεργάτη "Seth" (aka Penn Badgley, τον ξέρεις από την τηλεοπτική σειρά "Gossip Girl"). Τον προϊστάμενο των προηγούμενων υποδύεται ο Paul Bettany (ο αλμπίνος μοναχός από τον "Κώδικα Da Vinci"), ενώ ψηλότερα στην ιεραρχία βρίσκεται το στέλεχος που υποδύεται ο Simon Baker (ο ξανθός πρωταγωνιστής της σειράς "The Mentalist, που για ένα φεγγάρι προβάλλονταν και στην Ελλάδα! Ναι, παίζει ακόμη εκεί!).
Πρόκειται, κατά την ταπεινή (αλλά πολλές φορές σωστή!) άποψη μου, για την πρώτη ταινία που μιλάει για την καταστροφή του κόσμου έτσι όπως τον ξέρουμε, ενώ παράλληλα δε διαθέτει ούτε διαστημόπλοια και εξωγήινους, ούτε κομήτες, πλημμύρες, ηλεκτρικές καταιγίδες ή σεισμούς. Αρκεί που βλέπεις 8 ανθρώπους με κουστούμια να πηγαινοέρχονται από το ενα γραφείο στο άλλο και να ανεβοκατεβαίνουν σε ορόφους, για πολύωρες συζητήσεις με νούμερα και ποσοστά (όσο πιο πολιτισμένα μπορούν στις 5 η ώρα το πρωί), για να αγχωθείς αρκετά για την έκβαση της κρίσης της επιχείρησης και για να δεις στη συνέχεια με άλλο μάτι και τη δική σου ζωή (η αλλαγή μπορεί να μην είναι τόσο τραγική όπως θα ήταν αν είχες έρθει σε επαφή με εξωγήινους, ωστόσο πρέπει να αναθεωρήσεις σε αρκετά πράγματα!).
Ακόμη, σίγουρα έξυπνο εύρημα το οτι η μουσική στα περισσότερα μέρη της ταινίας προέρχεται από τα iPod των στελεχών σε στιγμές που θέλουν να ξεφύγουν από την ένταση της δουλειάς, να ηρεμήσουν και να σκεφτούν!
Μια ταινία που θα απολαύσεις στο έπακρο, αν φυσικά γνωρίζεις τους αρκετούς χρηματοοικονομικούς όρους που αναφέρονται μέσα σ' αυτήν (αξέχαστη μένει η ατάκα του Jeremy Irons: "talk to me like you would to a six year old child or a golden retriever!"). Αλλά ακόμη και αν δεν ισχύει αυτό, είναι μια ταινία που σε ενδιαφέρει (όλους μας, μας ενδιαφέρει!).
Memorable quote (κι έχει απόλυτο δίκιο!): "These people have no idea what's about to happen." Zachary Quinto ("Peter Sullivan")
Η Κινηματογραφική Ομάδα του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΑΣΟΕΕ) σας προσκαλεί στην προβολή της ταινίας "A Fish called Wanda" (1988, Charles Crichton, "Ενα Ψάρι που το έλεγαν Γουάντα") την Πέμπτη 15/12/2011 στις 17:00 στο αμφιθέατρο Β (Πατησίων 76, κεντρικό κτίριο). Είσοδος ελεύθερη.
AUEB Film Club invites you to the screening of: "A Fish called Wanda" (1988, Charles Crichton) on Thursday 15/12/2011 at 17:00 in classroom B (76, Patission Str., central building). Free entrance. The film will be screened in its original language (English) with greek subtitles.
Πολλά νέη μέλη φέτος στην Ομάδα μας! Και ο... Jonah_Miller [μη ρωτήσεις από πού βγαίνει το nickname :-P] το πήρε πατριωτικά το θέμα "δημοσιογραφικές προβολές" και κάνει ντεμπούτο στο blog με... πρωτοχρονιάτικο review! Λες να φέρει γούρι για καλές ταινίες το #2012? ;-D [όταν το έστειλε το review βέβαια το συνόδευσε με το σχόλιο "ήταν καλή ταινία για το είδος της, δεν είχε ιδιαίτερο νόημα και τονίζω οτι αν θες να δεις μια χαλαρή ταινία τη βλέπεις!" :-S]
Jonah_Miller posted:
Σκηνοθεσία: Garry Marshall Παραγωγής: USA / 2011 Διάρκεια: 118'
-Happy New Year!!! -Not yet!
Οι δημιουργοί της ταινίας "Valentine's Day", συνεχίζουν στο ίδιο μοτίβο της σπονδυλωτής ταινίας με διάσημους ηθοποιούς στους (αρκετούς) πρωταγωνιστικούς ρόλους, δίνοντάς μας φέτος μια ιστορία που μιλάει για χαμένες ευκαιρίες, ανεκπλήρωτους στόχους και την ελπίδα μιας καινούριας αρχής.
Και η αλήθεια είναι ότι δεν πρόκειται για μία ιστορία, αλλά για ένα σύνολο από διαφορετικές ιστορίες (που κατά διαβολική σύμπτωση συνδέονται κάπως μεταξύ τους στο τέλος), διαφορετικών ανθρώπων που κατοικούν στην Νέα Υόρκη, με φόντο τον ερχομό του καινούριο έτους 2012 και την διεξαγωγή της γιορτής της Πρωτοχρονιάς στην Time Square (η φωτισμένη μπάλα που κάθε χρόνο "κατεβαίνει" την ώρα της αντίστροφης μέτρησης σηματοδοτώντας το ξεκίνημα του νέου).
Η ταινία καταφέρνει επιτυχώς να παρουσιάσει το μεγάλο γεγονός της Πρωτοχρονιάς από διαφορετικές οπτικές γωνίες, χρησιμοποιώντας τις ιστορίες απλών ανθρώπων που ο καθένας τους εκμεταλλεύεται με έναν δικό του ξεχωριστό τρόπο την άφιξη της νέας χρονιάς. Μια γυναίκα γύρω στα 40 που ανακαλύπτει οτι δεν έχει εκπληρώσει κανέναν από τους στόχους του προηγούμενου έτους. Ενας νεαρός εικονογράφος των κόμικς που μισεί την πρωτοχρονιά, σαν άλλος Σκρούτζ των Χριστουγέννων. Ενα ζευγάρι που γνωρίστηκε την προηγούμενη Πρωτοχρονιά και υποσχέθηκαν να ξανασυναντηθούν και φέτος στο ίδιο μέρος (το ρομαντικό στοιχείο δεν λείπει από την ταινία, άλλωστε είναι πολύ δημοφιλές το "πρώτο φιλί" μετά τη λήξη της αντίστροφης μέτρησης!). Ενας ετοιμοθάνατος που παλεύει να ζήσει μέχρι τα μεσάνυχτα της παραμονής. Μια έφηβη που ερωτεύεται για πρώτη φορά και προσπαθεί να ζήσει τη μαγική σκηνή του "πρώτου φιλιού". Δυο ζευγάρια που βιάζονται να γεννήσουν το πρώτο παιδί μέσα στο 2012, για να κερδίσουν 25.000$ (αρκετά χιουμοριστικό με ξεκαρδιστικές ατάκες από την Jessica Biel).
Η σκηνοθεσία δεν είναι κάτι το ξεχωριστό ενώ τα πλάνα εναλλάσσονται αρκετά γρήγορα για να μπορέσουν ολοκληρωθούν όλες οι ιστορίες μέχρι το τέλος της ταινίας. Το χιούμορ παραμένει απλό και σε κάποια σημεία έξυπνο, αλλά δεν ξεπερνάει το χιούμορ που θα έκανες κι εσύ στην παρέα πίνοντας μπύρες και μιλώντας για άσχετα ζητήματα. Γενικότερα κυριαρχεί το ανάλαφρο κλίμα (δε μου αρέσει ο χαρακτηρισμός "κλασσική αμερικανιά"!), που όμως σε κάποιες σκηνές "βαραίνει" από το συναίσθημα που φορτίζει την συγκεκριμένη μέρα. Ο ενθουσιασμός, ο ρομαντισμός, η μελαγχολία για όσα πέρασαν, μια μικρή αγωνία για αυτά που θα έρθουν, η ανάγκη να έχεις δίπλα σου τα άτομα που αγαπάς. Συνεχής εναλλαγή των δύο βασικών συναισθημάτων της χαράς και της θλίψης! (Κακά τα ψέματα, αλλά πρόκειται για μια μέρα που όλοι μας κοιτάμε τόσο το παρελθόν, όσο και το μέλλον, μετανιώνοντας λίγο για το πρώτο και αγωνιώντας περισσότερο για το δεύτερο.)
Ξεχωρίζουν οι ερμηνείες μεγάλων ηθοποιών όπως της Michelle Pfeiffer, του Robert De Niro και της Hilary Swank, ενώ πιο "χλιαρές" θα χαρακτήριζα τις ερμηνείες των Zac Efron και Ashton Kutcher (δε με αφήνει να τον συμπαθήσω). Αποκορύφωμα εκείνη της Sarah Jessica Parker που δεν φαίνεται να έχει αποτινάξει από πάνω της την εικόνα του "Sex and the City" (μέσα στην ταινία μπορείς εύκολα να ακούσεις να τη φωνάζουν "Carrie" ενώ στο έργο ενσαρκώνει κάποια "Kim"), καθώς και η κατ' εμέ εκνευριστικά αδιάφορη ερμηνεία της Katherine Heigl, που ευτυχώς σώζεται κατά τη διάρκεια της ταινίας από τις ατάκες και το στυλ της σεξοβόμβας Ava (aka Sofía Vergara, γελάς με τα σπαστά αγγλικά της και την προσπάθεια της να φλερτάρει τον Jon Bon Jovi, δε χρειάζεται να πει κάτι έξυπνο).
Μια ευχάριστη και ανάλαφρη ταινία που θα καταφέρει να σε προβληματίσει μόνο αν τη δεις πολύ πριν την Πρωτοχρονιά και βρίσκεσαι ήδη σε μια φάση αξιολόγησης της ζωής σου και των στόχων που έχεις θέσει (όλα αυτά υπό τη φωνή του Jon Bon Jovi και της νεαρής Lea Michele που ίσως τη γνώρισες από το "Glee"). Θα γελάσεις γιατί μπορείς να βρεις στοιχεία που θα σε κάνουν να ταυτιστείς με κάποιον από τους χαρακτήρες, αλλά ακόμη κι αν αυτό δε συμβεί, η ταινία προσφέρει απλόχερα πολλά κωμικά σκηνικά που θα σε κάνουν να ξεχαστείς από τη μελαγχολία των γιορτών.
Memorable quote: "Nothing beats New York on New Year's Eve" Robert De Niro ("Stan Harris")
Yes, in Korea we trust!
Πρέπει να είναι το πιο epic αφιέρωμα που έχουμε κάνει ποτέ! ;-)))
Στην ουσία το ξεκινήσαμε πριν... ενάμισι χρόνο, τον Απρίλιο του 2010! Τότε αποφασίσαμε οτι είχαμε βαρεθεί να βλέπουμε τις ελληνικές εταιρείες διανομής να μην καταφέρνουν [είτε επειδή δε θέλουν είτε επειδή δε μπορούν!:-P] να φέρουν στις ελληνικές αίθουσες πραγματικά κινημ/φικά αριστουργήματα, όπως είναι το "JSA" [Joint Security Area] του Chan-wook Park από το 2000. Αυτό αποτέλεσε και το πρώτο film στις "Premiere Series" προβολές μας που ήρθαν να καλύψουν αυτό το κενό! Κενό... δικό μας, κενό κινημ/φικής απόλαυσης (γιατί εμείς θέλουμε τις ταινίες στη μεγάλη οθόνη!;-). Τελικά το κενό στην περίπτωση του "JSA" δεν το καλύψαμε μόνο για εμάς, με την προβολή του στην ΑΣΟΕΕ, αλλά και για.. εσένα καθώς φτιάξαμε μόνοι μας ελληνικούς υπότιτλους για την ταινία, που είναι από τότε διαθέσιμοι για τον καθένα! Και μιλάμε για την ταινία που οδήγησε τον Chan-wook Park δύο χρόνια μετά στον καλλιτεχνικό θρίαμβο και την παγκόσμια αναγνώριση της "τριλογίας της εκδίκησης" ("Sympathy for Mr. Vengeance", "Oldboy", "Lady Vengeance"). Τσέκαρε το σχετικό post: Screening 12/4/10 [Premiere Series]
Ενάμισι χρόνο μετά αποφασίσαμε να επανέλθουμε στους αγαπημένους μας Κορεάτες, σε αυτήν που πιστεύουμε οτι είναι η πιο δυναμική εθνική κινηματογραφία των '00s. Και όπως το "JSA" είχε αποτελέσει την "εισαγωγή" μας στον Chan-wook Park, έτσι αποφασίσαμε και ξεκινήσαμε την προηγούμενη βδομάδα με την "εισαγωγή" μας στον Jee-woon Kim, το "Bittersweet Life", αυτό το "(Raymond)Chandler meets (John) Woo in a Grind House" υπερ-βίαιο film. Και το καταχαρήκαμε!
Τώρα όμως περνάμε στα βαριά χαρτιά, στα δύο απόλυτα αριστουργήματα των Κορεατών! Το ένα φυσικά είναι το "Oldboy" που θα το προβάλουμε σήμερα. Ε δε νομίζω οτι χρειάζεται συστάσεις! Πήρε το Μεγάλο Βραβείο στις Κάννες το 2004 [ο Tarantino, πρόεδρος της επιτροπής τότε, δεν κατάφερε να πείσει τους υπόλοιπους και ο Χρυσός Φοίνικας πήγε στο "Fahrenheit 9/11" του Michael Moore], έφτιαξε το σύγχρονο όνομα του κορεάτικου σινεμά τόσο σε όλο τον κόσμο όσο και στα μέρη μας (οι έλληνες cine-bloggers το ανακήρυξαν καλύτερο film της δεκαετίας!:-) και τώρα ετοιμάζεται από τον Spike Lee το αμερικάνικο remake του [όχι θα το άφηναν τα studio!:-P].
Η δεύτερη ταινία είναι το "I Saw the Devil", η πλέον πρόσφατη (2010) ταινία του Jee-woon Kim, που μπορεί να μην έχει κάνει τη φοβερή φεστιβαλική πορεία του "Oldboy" [έχει περάσει βέβαια από Toronto, San Sebastián, Sitges, Sundance κ.ά.], έχει μπει όμως [με τον γνωστό αιματηρό τρόπο!;-D] κατευθείαν στην καρδιά τόσο των κριτικών όσο και των fans και διεκδικεί από το "Oldboy" την κορυφή του κορεάτικου σινεμά. Η βαθμολογία και οι κριτικές στο IMDb θεατών και επαγγελματιών είναι ενδεικτικές! Και το "...an achievement -a movie full of visceral shocks and aesthetic pleasures: it has an explosive immediacy and a persistent afterlife. It is something you will never forget" στο review του Sound on Sight είναι personal favourite!:-) Προσοχή όμως! Είναι εξαιρετικά βίαιο και σίγουρα δεν είναι "for the faint hearted"! Το red-band trailer πιο κάτω δίνει μόνο μια ιδέα, beware!
Εμείς το έχουμε επισημάνει πολλές φορές το φιλμ μέσα από το facebook profile μας, αλλά δυστυχώς οι εγχώριες εταιρείες διανομής το κοιτάνε εδώ και κανα χρόνο και δεν πλησιάζουν, ούτε για αίθουσες ούτε για DVD. Και όχι λόγω της βιαιότητας του [κάτι χαζομάρες τύπου "Saw No...35" στα φέρνουν να τα δεις!:-P]. Και αφού φως εδώ δεν βλέπουμε ενώ έξω έχει κυκλοφορήσει και σε Blu-Ray εδώ και μήνες, αποφασίσαμε να στο δείξουμε εμείς αυτή την Πέμπτη ως "Premiere Series" προβολή δηλ. για πρώτη φορά στην Ελλάδα! Και να κλείσουμε με αυτό το IN KOREA WE TRUST αφιέρωμα!
[μακάρι να μπορούσαμε αλλά δε γίνεται να παίξουμε και άλλα κορεάτικα... κι ας υπάρχουν πληθώρα εξαιρετικών ταινιών (ευτυχώς αυτά έχουν παιχθεί στην Ελλάδα:-) όπως πχ ο "Host" του Joon-ho Bong ή ο "Chaser" του Hong-jin Na]
Ή μάλλον όχι, δε θα κλείσουμε με αυτό! Για να κλείσει πανηγυρικά το αφιέρωμα και για να αναλύσουμε λίγο περισσότερο το θέμα "κορεάτικο σινεμά", αμέσως μετά την προβολή του "I Saw the Devil" δηλ. γύρω στις 19:30 την Πέμπτη θα έχουμε συζήτηση / Q&A / masterclass / πες το όπως θες! Μαζί μας στο αμφιθέατρο Β θα είναι δυο πιστοί fan του κορεάτικου σινεμά: Ο Αλέξης Αλεξίου, ενας από τους καλύτερους (όπως σου έχουμε πει πολλές φορές) νέους έλληνες σκηνοθέτες, ο οποίος με το μεγάλου μήκους ντεμπούτο του, την "Ιστορία 52" πέρασε (εκτός από το Rotterdam και το Toronto) και από φεστιβάλ κινημ/φου της Κορέας, όπως από το PiFan 2008 [Puchon Fantastic Film Festival]. Κοντά μας και ο "επαγγελματίας θεατής" Ηλίας Φραγκούλης, γνωστός και μη εξαιρετέος φίλος μας που μέσω της CINEMaD εκπομπής στοιχειώνει από το MAD τις Πέμπτες και τις Κυριακές, όχι μόνο τις δικές σου αλλά και όλων εκείνων των κριτικών κινημ/φου που επιμένουν να βάζουν στις ταινίες 2 αστεράκια! :-D
Η Κινηματογραφική Ομάδα
του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΑΣΟΕΕ)
σας προσκαλεί στην (HD 720p!;-) προβολή των ταινιών:
"Oldboy"
(2003, Chan-wook Park, "Oldboy")
τη Δευτέρα 5/12/2011 στις 19:00
και
"I Saw the Devil"
(2010, Jee-woon Kim)
για πρώτη φορά στην Ελλάδα
την Πέμπτη 8/12/2011 στις 17:00
στο αμφιθέατρο Β (Πατησίων 76, κεντρικό κτίριο).
Είσοδος ελεύθερη.
AUEB Film Club
invites you to the (HD 720p!;-) screening of:
"Oldboy"
(2003, Chan-wook Park)
on Monday 5/12/2011 at 19:00
and
"I Saw the Devil"
(2010, Jee-woon Kim)
for the first time in Greece
on Thursay 8/12/2011 at 17:00
in classroom B (76, Patission Str., central building).
Free entrance.
The films will be screened in their original language (Korean)
with greek subtitles.
Official trailer [english subtitles]
Official red-band trailer [english subtitles]
-------------------------------------------
[originally on facebook] 2.12.11 update
s_dany posted:
Μια από καλύτερες fight scenes της δεκαετίας!
Δεν είχε πολύ κόσμο (προ)χθες η ΑΣΟΕΕ λόγω της απεργίας, αλλά περάσαμε super! A Bittersweet Life - Fight scene.
"i though "old boy" was violent...nope, this performance is the definition of intensity"
"this was a great movie
it never got the acclaim it desrved"
"Stop digging. We are so fucked!" :-DDD
Making-of :-)
Το λες και "πρώτο" φινάλε της ταινίας: A Bittersweet Life-Final Scene
Συνεχίζει ακριβώς εδώ, στο "δεύτερο": bittersweet life ending dream
Υπέροχο, ανοιχτό σε αρκετές ερμηνείες, αλλά και SPOILER αν δεν την έχεις δει την ταινία ε, beware! :-)
-------------------------------------------
[originally on facebook] 1.12.11 update
s_dany posted:
Koreans "DRIVE" too! ;-)
Ναι, "θα γίνει της Κορέας" το απόγευμα στην ΑΣΟΕΕ
[κλισέ! αλλά μέσα από την κινημ/φική ζωή βγαλμένο! :-P] A Bittersweet Life - Car scene
-------------------------------------------
[originally on facebook] 30.11.11
s_dany posted:
Θα μπορούσαμε να σου πούμε πολλά πράγματα για να έρθεις να δεις την ταινιάρα αυτή του Jee-woon Kim αύριο ΠΕΜΠΤΗ στις 17:00 στο αμφ. Β της ΑΣΟΕΕ.
Αλλά δε χρειάζεται. Τα είπε ενας "απλός θεατής" στο IMDb με το review του με τίτλο:
"Chandler meets Woo in a Grind House".
9/10
..."Well, films that deserve this kind of "special" praise really do only come around once in a great while. Unbelievably, I have seen two in only six months time. The first was what I like to call the first real 21st Century film, and that was "Oldboy". And the second film of this status also comes from Korea, believe it or not, and it is "Bittersweet Life".
"Bittersweet Life" is probably one of the most simple, most streamlined modern films I have ever seen. It is lean, mean, and like its lead male, a damn ruthless fighting machine. The film beats along with its Raymond Chandler-like screenplay with all the jazz and style of early 90's John Woo and with the energy and themes of Quentin Tarantino's grind house 70's. Life plays with your emotions, making you care for the bad-guy hero even though he is a vicious killer, and causes one to release tension through laughter when the blood starts gushing like a dozen ruptured fire hoses. Wholesale death, blood by the gallons, broken bones and multiple beatings with humongous pipe-wrenches, two-by-fours, and lead pipes are on order, right after a heaping dish of innocent love and a guy trying for once to do the right thing"...
..."It exists with its soul laid bare for all to see, and when the carnage is complete, you thank the film for being honest with itself. As the final credits roll you might find yourself asking, "Is that it?" Yes, that is it—cinematic perfection. It is all it needs to be: pure and simple, boisterous and calm, bloody and drenched in gore and an honest movie with nothing to hide."
Και αυτή η προβολή είναι το πρώτο κομμάτι του αφιερώματος μας "IN KOREA WE TRUST" [ή μάλλον το δεύτερο, το πρώτο το έχεις δει παλιότερα!:-D Screening 12/4/10 [Premiere Series]], το οποίο και μας ταλαιπώρησε πολύ όλη αυτή τη βδομάδα με την απεργία που έχει εξαγγελθεί για αύριο Πέμπτη 1/12. Τελικά η ΑΣΟΕΕ θα είναι ανοιχτή [οι ανακοινώσεις στην ΑΣΟΕΕ για την επόμενη μέρα βγαίνουν και στις 22:00 τώρα τελευταία :-B]. Και τα μόνα ΜΜΜ που απεργούν είναι ο προαστιακός και μετά τις 21:00 λωφορεία και ηλεκτρικός (και μετά τις 22:00 και τα τρόλεϊ), οπότε δεν έχουμε σοβαρό θέμα, θα έχουμε τελειώσει λίγο μετά τις 7. Απλά έπρεπε να περιμένουμε μέχρι το βράδυ απόψε για να δούμε τί θα γίνει και φυσικά να τροποιήσουμε το αρχικό προγραμματισμό του αφιερώματος.
Το οποίο αφιέρωμα θα το δεις in all its vengeance glory την επόμενη βδομάδα,
οπότε και θα απαντηθεί (?) το ερώτημα
"τί πίνουν εκεί στην Κορέα και γυρίζουν τέτοιες ταινιάρες?"
And that's a threat! ;-D
"One late autumn night, the disciple awoke crying. So the master asked the disciple:
"Did you have a nightmare?"
"No."
"Did you have a sad dream?"
"No," said the disciple. "I had a sweet dream."
"Then why are you crying so sadly?"
The disciple wiped his tears away and quietly answered:
"Because the dream I had can't come true."
Η Κινηματογραφική Ομάδα
του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΑΣΟΕΕ)
σας προσκαλεί στην προβολή της ταινίας
"A Bittersweet Life"
(2005, Jee-woon Kim, "Γλυκόπικρη Ζωή")
την Πέμπτη 1/12/2011 στις 17:00
στο αμφιθέατρο Β (Πατησίων 76, κεντρικό κτίριο).
Είσοδος ελεύθερη.
AUEB Film Club
invites you to the screening of:
"A Bittersweet Life"
(1942, Jee-woon Kim)
on Thursday 1/12/2011 at 17:00
in classroom B (76, Patission Str., central building).
Free entrance.
The film will be screened in its original language (Korean)
with greek subtitles.
Καλώς ήρθατε στο blog της Κινηματογραφικής Ομάδας του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (Ο.Π.Α., πρώην Α.Σ.Ο.Ε.Ε.).
Η Ομάδα, τα μέλη της οποίας είναι τόσο φοιτητές όσο και απόφοιτοι του Ο.Π.Α., ξεκίνησε την δραστηριότητα της τον Απρίλιο του 2007 με την οργάνωση προβολών στο χώρο της ΑΣΟΕΕ.
Η επιλογή των ταινιών που προβάλουμε κινείται ηθελημένα προς διαφορετικές συνεχώς κατευθύνσεις, θέλοντας να κάνει απλώς τη σύσταση μεταξύ του Κινηματογράφου και του (όχι απαραίτητα σινεφίλ) φοιτητή / "νέου" / οποιουδήποτε θεατή, μέσα πάντα από τις αγαπημένες ταινίες της Ομάδας. Και αυτό όχι με αρχειακή - διδακτική αλλά με fun διάθεση, δίνοντας απλά το ερέθισμα για περισσότερο ψάξιμο. (Δε λείπουν φυσικά και οι cult παρεκτροπές!).
Αγαπάμε την ιδέα της προβολής στη μεγάλη οθόνη, με καλό ήχο και με παρέα (αντί για την ιδιωτική θέαση στην οθόνη του PC). Απ' την άλλη όμως, δεν προβάλουμε ταινίες που παίζονται την ίδια στιγμή στα σινεμά, επειδή για εμάς η κινημ/φική αίθουσα είναι the place to be, εκεί τις απολαμβάνουμε περισσότερο τις ταινίες! Εξάλλου το κινημ/φικό παρελθόν, απώτερο ή πιο πρόσφατο, έχει πάρα πολλά να μας δώσει.
Στο blog αυτό δεν επιχειρούμε την "δημοσιογραφική" κάλυψη της κινημ/φικής επικαιρότητας. Γράφουμε μόνο για τις ταινίες που βλέπουμε, για τα θέματα που μας κάνουν κλικ και τα events που μας ψήνουν. Μόνο για ο'τι τελικά αξίζει και μας αφορά! Δελτία Τύπου δε θα διαβάσετε εδώ :-P
Οι συναντήσεις της Ομάδας πραγματοποιούνται είτε στο φουαγιέ του αμφ. Αντωνιάδου (Πατησίων 76, 1ος όροφος πτέρυγας Αντωνιάδου) είτε στο Πολιτιστικό Στέκι (Πατησίων 76, υπόγειο κεντρικού κτιρίου) πριν ή/και μετά τις προβολές. Όποιος θέλει να συμμετάσχει, ας έρθει να μας συναντήσει! E-mail: kinimatografiki_omada_opa [at] hotmail.com
Το χειμερινό εξάμηνο 2010-2011 οι προβολές γίνονται κάθε Δευτέρα μετά τις 17:00 στο αμφιθέατρο Β (Πατησίων 76, ισόγειο κεντρικού κτιρίου), από DVD player ή Η/Υ, μέσω προβολέα Standard Definition, σε οθόνη πλάτους 2,75m και διαγωνίου 125'' (για κάδρο 16:9) και με στερεοφωνικό ήχο από την ηχητική εγκατάσταση του αμφιθεάτρου (8 ηχεία κατά μήκος της οροφής). Το αμφιθέατρο είναι προσβάσιμο από Άτομα με Κινητική Αναπηρία.
[English translation is made for visiting students (Erasmus, AIESEC, etc.) and other non-Greek-speaking friends.]
Welcome to the Athens University of Economics and Business (AUEB) Film Club blog.
The Club, whose members are both current and former students of the University, began its activity in April 2007 by organising film screenings. Club meetings are held in Antoniadou lobby (76, Patission Str., Antoniadou wing's 1st floor) or in the Cultural Club ("Politistiko Steki": 76, Patission Str., central building's basement, next to the restaurant) before or/and after screenings . If you want to join the Club, come and meet us!
E-mail: aueb_film_club [at] hotmail.com
During the 2010-2011 winter semester, screenings are held every Monday after 17:00 in classroom B (76, Patission Str., central building's ground floor).