Inception

29.8.10 update
s_dany posted:

Να σου δώσω μια να πέσεις, αχ βρε τοτέμ άτιμο! :-D
Μας πέθανες κύριε Nolan! [αν και ήθελα κατι παραπάνω στο κομμάτι της "ταύτισης του θεατή" :-x]

-------------------------------------------

27.8.10 update
clarabelle posted:


Σκηνοθεσία: Κρίστοφερ Νόλαν
Σενάριο: Κρίστοφερ Νόλαν
Παίζουν: Λεονάρντο Ντι Κάπριο, Κεν Γουατανάμπε, Τζόζεφ Γκόρντον-Λέβιτ, Μαριόν Κοτιγιάρ, Έλεν Πέιτζ, Τομ Χάρντι, Μάικλ Κέιν, Κίλιαν Μέρφι
Η.Π.Α.| 2010 | Επιστημονικής Φαντασίας | 148’| VILLAGE


Ο Κρίστοφερ Νόλαν, φτιάχνει έναν ανισομερή λαβύρινθο μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας. Μια επινοημένη εκδοχή του υποσυνείδητου κόσμου του δομημένου, αμοιβαίου ονείρου, με καλοφτιαγμένες εικόνες, πρωτότυπο σενάριο και μια αδιάκοπη αβεβαιότητα, που δοκιμάζει την πλαστικότητα του μυαλού του θεατή, με την συνεχή εναλλαγή των επιπέδων των ονείρων καθώς και με τα δυσδιάκριτα όρια πραγματικού και ονειρικού χωροχρόνου, ως το τέλος της.


Μπορεί ο Νόλαν («Μεμέντο», «Ο Σκοτεινός Ιππότης»), να κάνει πόλεις να αναδιπλώνονται και ανθρώπους να περπατούν στους τοίχους και να επιπλέουν πάνω από το έδαφος, παραβλέποντας την έννοια της βαρύτητας. Ωστόσο, μην περιμένεις αδόμητο τοπίο και απροσδιόριστο, άναρχο περιβάλλον. Η ταινία περιέχει μεταξύ άλλων ανελέητα ανθρωποκυνηγητά, αρκετό πιστολίδι και ξύλο, όπως θα άρμοζε σε μια κανονική ταινία δράσης.


Ο Ντομ Κομπ (Λεονάρντο Ντι Κάπριο), (λέει ότι) αυτό που κάνει είναι να προσφέρει ασφάλεια υποσυνειδήτου. Στην πραγματικότητα, διεισδύει στο υποσυνείδητο του κατά περίπτωση στόχου, όσο εκείνος βρίσκεται σε κατάσταση ονείρου, προκειμένου να αποσπάσει ιδέες από το μυαλό του. Η υψηλών αποδόσεων πρακτική αυτή, αλλά και η πιθανότητα να μπορέσει να επιστρέψει στο σπίτι και τα παιδιά του, αναλαμβάνοντας μια τελευταία «δουλειά», για λογαριασμό του Σάιτο (Κεν Γουατανάμπε) και της Gobol Engineering, τον φέρνει στην δύσκολη θέση να προσπαθήσει για το αδύνατο: να εμφυτεύσει μια καινούρια ιδέα, ξένη, στο μυαλό του στόχου, που στην προκειμένη περίπτωση είναι ο Ρόμπερτ Φίσερ (Κίλιαν Μέρφι), κληρονόμος της αυτοκρατορίας Φίσερ, παρασύροντάς τον να διαλύσει τον κολοσσό δισεκατομμυρίων του αποβιώσαντα πατέρα του.


Το κέρδος για τον Κομπ είναι ότι θα μπορέσει να ξανακερδίσει τη ζωή του και θα κλείσει τον συναισθηματικό κύκλο της ενοχής και του θρήνου που τον βαραίνουν από τον θάνατο της γυναίκας του, Μολ (Μαριόν Κοτιγιάρ). Ο κίνδυνος είναι, ότι για να μπορέσει να πραγματοποιήσει την απαρχή της ιδέας μέσω αμοιβαίου ονείρου, πρέπει αυτός και η υπόλοιπη ομάδα, να βουτήξουν στα πιο χαμηλά επίπεδα του υποσυνείδητου, από όπου είναι εξαιρετικά δύσκολο να επιστρέψουν στην πραγματικότητα, καθώς, αν ο στόχος αντιληφθεί τα παραπάνω, τότε το όνειρο θα καταρρεύσει και θα μείνουν όλοι σε κατάσταση λήθης, δηλαδή σε έναν άναρχο κόσμο ονείρου, από όπου είναι αδύνατο να αποδράσουν. Ωραίο..;!


Μαζί του ονειρεύονται, η ευφυέστατη Αριάδνη (τυχαίο;) (Έλεν Πέιτζ), ως αρχιτέκτονας του ονειρικού λαβυρίνθου, ο πλαστογράφος Ιμς (Τομ Χάρντι) και ο σχολαστικός συντονιστής Άρθουρ (Τζόζεφ Γκόρντον Λέβιτ).


Αν έχεις βαρεθεί φρικτά τα sequels, τα remakes και το γνωστό τυποποιημένο σχήμα της βιομηχανίας του κινηματογράφου, να μια ταινία με πρωτότυπη ιδέα και σύγχρονο τρόπο εκτέλεσης, που θα σε «τυραννήσει» υπομονετικά με μια αδιάκοπη αβεβαιότητα…



Βαθμολογία: 4/5

-------------------------------------------

20.7.10 update
a female darcy posted:





Όσοι με ξέρουν προσωπικά έχουν απηυδήσει με την προώθηση που έκανα όλο αυτό το καιρό στο "Inception". Η αλήθεια είναι ότι έχω πολλά χρόνια να ανυπομονώ για μια ταινία τόσο πολύ. Η τελευταία φορά ήταν για το "The Village" του M. Night Shyamalan.

Από την πρώτη στιγμή που είδα το trailer πείστηκα ότι πρόκειται για μια από τις ταινίες της χρονιάς. Christopher Nolan στην σκηνοθεσία και στο σενάριο, Leonardo Di Caprio (τον οποίο θεωρώ εξαιρετικό ηθοποιό), τους προσωπικά αγαπημένους Ellen Page, Joseph Gordon Levitt, Cillian Murphy και Marion Cottiliard στο καστ και μια ιστορία που μπλέκει όνειρα, επιστημονική φαντασία, μυστήριο και δράση δε χρειάστηκε πολλά για να με πείσει.


Ο Nolan έχει την δυνατότητα όπως με το "The Dark Night" να συνδυάζει καθαρή διασκέδαση με ουσία. Και φυσικά εδώ δεν πάει πίσω. Η ταινία έχει κάτι για όλους. Εφέ, δράση, βία για όσους θέλουν να περάσουν καλά αγκαλιά με το ποπ κορν τους αλλά και μια εξαιρετικά δομημένη ιστορία που σε κρατάει κολλημένο στην οθόνη και σε κάνει να την σκέπτεσαι για ώρες αφότου φύγεις από το σινεμά. Η αλήθεια είναι ότι οι πληροφορίες είναι πολλές και χρειάζεται την απόλυτη προσοχή σου για να μη χάσεις το παραμικρό. Όλα είναι απαραίτητα στην εξέλιξη της ταινίας. Δε θα μπω σε λεπτομέρειες, γιατι όσα λιγότερα ξέρεις τόσο πιο ενδιαφέρον γίνεται. Ούτε θα μπω στον κόπο να μιλήσω για ερμηνείες, σκηνοθεσία, μουσική. Ότι ξέρετε, αυτά εμπιστεύεστε.

Το θεωρώ πάντα ενα καλό σημάδι όταν δεν αντιλαμβάνεσαι πως περνάει η ώρα. Σημαίνει οτι περνάς καλά. Και εδώ ενώ μιλάμε για μια ταινία με διάρκεια πάνω από 2 ώρες, δεν βαρέθηκα ούτε ένα λεπτό. Η υπόθεση και περισσότερο ο χαρακτήρας του Di Caprio με τα μυστικά και τις ενοχές του σε προκαλούν να βάλεις τα στοιχεία της ταινίας σε μια σειρά. Αν ποτέ μπορέσεις να το κάνεις. Και αυτό γιατι μιλάμε για σωστό λαβύρινθο όπως και το υποσυνείδητο του ανθρώπου. Μετά το τέλος θέλω να κάτσεις και να σκεφτείς, και αν με σιγουριά καταλήξεις σε μια μόνο εκδοχή της ιστορίας, τότε εγώ θα σε παραδεχτώ. Από την άλλη αυτό μπορεί να σημαίνει ότι απλά δεν πρόσεχες. Εγώ προσωπικά χρειάζομαι άλλη μια θέαση για να μπορέσω να την κατανοήσω πλήρως, γιατι όπως και να το κάνουμε το να την βλέπεις στα αγγλικά χωρίς υπότιτλους δεν είναι παιχνιδάκι.

Για κάτι τέτοιες ταινίες είναι που λατρεύω το σινεμά. Γιατί όλα είναι πιθανά. Pure Creation, όπως λέει και η Αριάδνη, ο χαρακτήρας της Ellen Page.



more εδώ

R.I.P. Satoshi Kon (1963-2010)

25.8.10
s_dany posted:


Δυστυχώς, η Premiere Series προβολή του "Paprika" πήρε 4 μήνες μετά τον χαρακτήρα memorial tribute για τον Satoshi Kon :-(

Μόλις έμάθα από το io9.com [via Tasos Hatziefremidis] οτι απεβίωσε χθες σε ηλικία μόλις 47 ετών (χτυπημένος από τον καρκίνο, σύμφωνα με το anigamers.com) ο σπουδαίος αυτός σκηνοθέτης, δημιουργός πρωτοποριακών anime ταινιών, όπως το "Perfect Blue" και το "Paprika", και τηλεοπτικών σειρών όπως το "Paranoia Agent". Περισσότερα για το έργο του δεν έχει κανενα νόημα να γράψω εγω, το αφήνω στους ειδικούς του Anime News Network.

Ο Kon είχε στα σκαριά νέα ταινία για φέτος, το "The Dreaming Machine" [περισσότερα από το gaijinpot.com]. Και μου φαίνεται οτι είναι αυτή ακριβώς η ενασχόληση του με την διαπλοκή ονειρικού-πραγματικού κόσμου που θα έκανε (θα κάνει?) πολύ σύντομα το όνομα του ακόμα πιο γνωστό σε ευρύτερες [και σε πιο... mainstream ;-D] μάζες, στην Αμερική ας πούμε. Λόγω του ("in development" για το 2013) live action remake του "Paprika" από τον Wolfgang Petersen [περισσότερα από το Quiet Earth]. Αλλά, κυρίως λόγω της τεράστιας επιτυχίας του "Inception" και της "διαφαινόμενης" [το βάζω σε εισαγωγικά γιατί δεν έχω δει ακόμη την ταινία του Nolan] σεναριακής του σχέσης (ή κοινής αφετηρίας αν θες :-) με το "Paprika", για την οποία μιλάνε εδώ και μήνες όλοι οι anime fans, διεθνώς και εγχωρίως [μην πω και AuebFilmClub-ικώς ;-D]. Κυκλοφορούν και μερικά mash-up trailers, τα δύο παρακάτω είναι νομίζω τα καλύτερα.
Κρίμα...

-------------------------------------------
Previously on AUEB Film Club
-------------------------------------------

Screening 26/4/10 [Premiere Series]

24.4.10
s_dany posted:

Η Κινηματογραφική Ομάδα

του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΑΣΟΕΕ)
σας προσκαλεί στην προβολή της ταινίας
"Paprika"
(2006, Satoshi Kon, "Πάπρικα")
την Δευτέρα 26/4/10 στις 17:00
στο αμφιθέατρο Β (Πατησίων 76, κεντρικό κτίριο).
Είσοδος ελεύθερη.

RSVP and invite your friends:
http://www.facebook.com/event.php?eid=107397062619794



AUEB Film Club
invites you to the screening of:
"Paprika"
(2006, Satoshi Kon)
on Monday 26/4/10 at 17:00
in classroom B (76, Patission Str., central building).
Free entrance.

The film will be screened in Japanese (its original language) with Greek subtitles.

Official trailer




Fan-made long trailer

-------------------------------------------

25.4.10 update
s_dany posted:



Συνέχεια στις Premiere Series (τις προβολές σπουδαίων ταινιών οι οποίες παραγκωνίσθηκαν για διάφορους λόγους από την εγχώρια διανομή και δεν προβλήθηκαν ποτέ στις ελληνικές κινημ/φικές αίθουσες) με μια από τις σημαντικότερες ταινίες anime, του πλέον παραγνωρισμένου από την ελληνική διανομή κινημ/φικού είδους [μόνο Miyazaki έχουμε καταφέρει να δούμε εδώ. Πάλι καλά!??? :-S].


Η καλύτερη (ίσως!) ταινία του Satoshi Kon, από το επίσημο διαγωνιστικό της Βενετίας το 2006 στην μεγάλη οθόνη της ΑΣΟΕΕ! Περισσότερα από την κριτική του jmaruyama στο IMDb:

" There have been other movies which explored the subject of dreams to varying degrees...Akira Kurosawa's "Yume" (Dreams),"Dreamscape", "Nightmare on Elm Street" and "Wizard of OZ" come to mind, but none have quite did it in such a surreal, fascinating and inventive way as Satoshi Kon's recent anime feature "Paprika".

Based on Yasutaka Tsutsui's 1993 novel, "Paprika" is part mystery/detective story and part "Alice In Wonderland" with a bit of a sci-fi element thrown in for good measure.
...
Kon continues his exploration of the themes of reality vs. fantasy that were covered in his previous works "Sennen No Jyoyu/Millennium Actress" and "Perfect Blue" but also adds the element of "fusion" or the merging of reality with fantasy. This opens up the opportunity for Kon to create truly bizarre scenes where the dream world invades the real world (people morphing into cell phones and other objects, inanimate objects taking on human human characteristics, etc.)


The true draw for this film is the fantastic and wondrous imagery complements of the Madhouse Animation Studio and character designer Ando Masashi who create elaborately detailed images, drawing from a variety of sources (traditional Japanese dolls, Buddhist statutes, European ceramic figurines, plastic toys).

It's amazing how Kon was able to incorporate and explore a lot of the common dream themes in the film (flying, falling, childhood toys, mirrored reflections, metamorphosis, running) as well as some of the Jungian archetypes (shadow, Anima, Animus). The medium of animation is the perfect vehicle suited to bring this imagery to film.

Hirasawa Susumu's musical score adds to the fantasy with its fusion of various musical styles and influences.
...
"Paprika" further solidifies Kon's growing reputation as a truly innovative animation director in the same vain as Miyazaki Hayao, John Lasseter and Oshii Mamoru. "

-------------------------------------------
-------------------------------------------

[corresponding facebook link]

The Killer inside me (Ο Δολοφόνος μέσα μου)

23.8.10 update
s_dany posted:






Για τον ανυπόμονο panchamp :-P [αλλά και για οποιονδήποτε άλλον] είπα να ποστάρω εδώ τα δύο trailer της ταινίας (international και U.S.) και μια μικρή συνέντευξη του Winterbottom και να υπενθυμίσω οτι, μετά την πρεμιέρα της στο Sundance, την προβολή της στο Βερολίνο (όπου ακούσαμε αρκετά καλά λόγια) και την πολύ περιορισμένη διανομή στις Η.Π.Α. τον Ιούνιο (με max 17 αίθουσες!), εμείς θα τη δούμε επιτέλους στις Νύχτες Πρεμιέρας 2010! [και μετά στις αίθουσες από 23/9]

-------------------------------------------

18.7.09
panchamp posted:

"As far as he was concerned, the world was a shit pot with a barbed-wire handle and the further he could kick it, the better."

Jim Thompson, "Texas by the Tail"

Καταρχάς, αναμένεται κάπου μέσα στο 2010. Έχει ακόμα δηλαδή, αλλά δε μπορώ να κρύψω τον ενθουσιασμό μου. Κι αυτό γιατί επιτέλους ασχολούνται κάποιοι ξανά με τα βιβλία του Jim Thompson.

Σκηνοθέτης ο Michael Winterbottom (απ' όσο μπορώ να κρίνω από το ιστορικό του, ένα μάλλον εντάξει παιδί) και πρωταγωνιστής ο Casey "ο-αδελφός-μου-τρώει-πλέον-την-σκόνη-μου" Affleck, ο οποίος θα έχει το ρόλο του Lou Ford, αστυνόμος/ψυχάκιας δολοφόνος υπεράνω υποψίας σε επαρχιακή κωμώπολη στην Αμερική των '50s. Έχοντας διαβάσει το βιβλίο, βρίσκω τον Casey άκρως ταιριαστό για το ρόλο, ενώ αν η ταινία μείνει, όπως οφείλει (λέμε τώρα), συγκεντρωμένη σε αυτόν, δε χρειάζεται να ανησυχούμε ιδιαίτερα για την συμμετοχή των Jessica Alba και Kate Hudson.



Πάμε στον Jim: Από τους σπουδαίους της "σκληρής" (hardboiled) αστυνομικής/crime λογοτεχνίας, με αρκετά μεγάλο κατάλογο (και φυσικά μικρό αριθμό μεταφρασμένων στην Ελλάδα) κυρίως στις δεκαετίες του '50 και του '60, με τις πιο γνωστές ταινίες οι οποίες βασίζονται σε βιβλία του να είναι οι εξής: "The Getaway" (1972), "The Grifters" (1990), ενώ η πιο πιστή μεταφορά θεωρείται το "Coup de Torchon" (1981) του Tavernier, που βασίζεται στο εξαιρετικό "Pop.1280". Το "The Killer Inside Me" έχει μάλιστα ξαναγυριστεί στα '70s, με πρωταγωνιστή τον Stacy Keach (Warden στο "Prison Break") αλλά έχει πέσει στα αζήτητα.

[corresponding facebook link #1]
[corresponding facebook link #2]