My Blueberry Nights (Οι Νύχτες μου μακριά σου)

Σκηνοθεσία: Kar Wai Wong
Παραγωγής: Hong Kong / China / France / 2007
Διάρκεια: 111'






Οποιοσδήποτε επιχειρήσει κάποια ανάλυση σε ταινία του Kar Wai Wong κινδυνεύει να βρεθεί ανεπανόρθωτα εκτεθειμένος! Διότι ο Kar Wai είναι ο δημιουργός που ξέρει να κρύβει καλά ενδόμυχους στοχασμούς σε τέλειας αισθητικής κινηματογράφηση! Όπου παγιδεύει τόσο τα ανώτερα νοήματα, αλλά και την οπτική του θεατή. Σε μια ονειρική απόλαυση των χρωμάτων, σε μια μεθυστική ατμόσφαιρα!

Αυτή η δημιουργία, που αθλίως μεταφράστηκε "Οι νύχτες μου μακριά σου", φέρει την επίμονη προβληματική του δημιουργού της! Τον στοχασμό στην τριαδικής φύσης των διαστάσεων που υποκινούν αυτό το σπαρταριστά κόκκινο σύμπαν του Kar Wai. 'Έτσι λοιπόν έχουμε χρόνο-χώρο-εσωτερικότητα στο πρώτο επίπεδο του κάδρου. Το ένα συναντά το άλλο, απροσδόκητα, και απαράμιλλα το διαμορφώνει. Μπορεί η ζωή να μοιάζει με ένα νυχτερινό πάρτυ. Ένα πάρτυ όπου οι μουσικές και οι χοροί ξεδιπλώνονται στους πιο τρελούς και ανεξέλεγκτους ρυθμούς. Ντάμες και συνοδοί σε μια αέναη ανταλλαγή. Και εδώ οι ντάμες και οι συνοδοί είναι ο χρόνος, ο χώρος και η εσωτερικότητα του ατόμου. Σε αυτούς τους χορούς μπορούν να σου συμβούν αλλόκοτα πράγματα. Δεν έχει σημασία αυτός που κρατάς στα χέρια σου. Το μυαλό σου μπορεί να βρίσκεται σε μακρινούς τόπους, ή και σε αλλοτινά σύμπαντα. Προκαλώντας κινηματογραφικές εναλλαγές στον εσωτερικό σου κόσμο, από φιλήδονη απόλαυση ως την ύστατη αδιαφορία. Όμως κάποια στιγμή η νύχτα θα περάσει. Και το μόνο που θα αφήσει θα είναι οι μνήμες, μνήμες διάχυτες στον αέρα, να συγκρατούν ανεκπλήρωτους πόθους και αύριο χαμένα. Μα θα μπορείς να φωνάξεις πως νίκησες τον χρόνο, αν μπορέσεις να εξασφαλίσεις άλλη μια νύχτα.

Αυτές τις διαστάσεις απεικονίζει με το βαθύ του κόκκινο ο Kar Wai Wong, με τα αεράτα κάδρα του. Που συνθέτουν στο ίδιο μοτίβο μια διαφορετική ατμόσφαιρα. Μπορεί να λείπουν οι πιεσμένοι χώροι του Hong Kong αλλά και σε αυτούς τους αεράτους της Αμερικής στριμώχνεται σε όλο το φάσμα των χρωμάτων το πιο μικρό στίγμα της εσωτερικότητας που ψάχνει να βρει έκφραση. Σε μια αναπαράσταση του εσωτερικού, χρονικά αλλοιωμένη σε σχέση με τους κώδικές του υπαρκτού κόσμου. Τις διαστάσεις που προαναφέραμε ερμηνεύει η Norah Jones. Δείχνοντας πως κατέχει και την υποκριτική τέχνη ισάξια με αυτή της μουσικής! Μια νεαρή γυναίκα που βγαίνει από μια μεγάλη σχέση. Θύμα η αλλαγή. Η ζωή αλλάζει, τα συναισθήματα αλλάζουν, οι άνθρωποι αλλάζουν καθώς ο χρόνος σκορπά από πάνω τους τα μαύρα του σύννεφα. Εκεί θα συναντήσει σε κάποιο τοπικό καφέ τον Jude Law. Τον άντρα που θα της ξυπνήσει πορφυρούς πόθους, οι οποίοι θα περιοριστούν και θα φουντώσουν σε μια εσωτερική ανείπωτη πραγματικότητα. Η Norah θα φύγει! Κάποιες ανεξήγητες δυνάμεις πολλές φορές σε καλούν σε άλλους τόπους. Τα προσχήματα υπάρχουν. Και εδώ δικαιολογούνται υπό την ανάγκη εργασίας και αγοράς ενός πολυτελή αυτοκινήτου. Η αλήθεια βρίσκεται όμως σε κάποιες μνήμες που πρέπει να ξεθωριάσουν, και για αυτό σε καλούν άλλοι τόποι. Έτσι περιπλανώμενη μακριά από την Νέα Υόρκη (Η οποία εμφανίζεται σαν το λιμάνι, και η κατοικία των ανεξέλεγκτων συναισθημάτων της Norah). Βρίσκει διάφορες δουλειές, και ταυτόχρονα μοιράζεται τις ιστορίες κάποιων περαστικών ανθρώπων που ο χώρος και ο χρόνος συμπτωματικά τους ένωσε. Πρόκειται για τον David Strathairn έναν φιλήσυχο άντρα με σμπαραλιασμένη καρδιά. Η οποία κάθε νύχτα πνίγεται σε λίμνες οινοπνεύματος για να μάθει να υποφέρει τα σημάδια του πόνου. Καθώς ο χρόνος άλλαξε την πρότερα υγιή σχέση του με τη γυναίκα του. Θα γνωρίσει την γυναίκα του, την εκθαμβωτική Natalie Portman. Μια γυναίκα απομακρυσμένη από τα αληθινά μυνήματα του εαυτού της. Σε αυτή ο χρόνος έχει άλλο τίμημα. Της φέρνει μια στιγμή, όπου δεν υπάρχει επιστροφή. Ο αιφνίδιος θάνατος του αντρός της βγάζει στο προσκήνιο την μέχρι πρωτινός θαμμένη ανθρώπινη της πλευρά. Ξέρει πως τίποτε δεν θα ξεγίνει. Και τυραννικές μνήμες θα βουίζουν στο κεφάλι της μέχρι πάλι να τις σβήσει ο χρόνος. Για να γίνει αυτό, επιλέγει και αυτή την περιπλάνηση σε ξένους τόπους. Και τέλος η Norah θα γνωρίσει την μοιραία γυναίκα και πολύ θυληκή Rachel Weisz. Μια παθιασμένη παίκτρια του τζόγου. Μια παίκτρια που έμαθε να μην εμπιστεύεται κανέναν πέρα από το αυτάρεσκο εγώ της. Έτσι αυτό το ανέπαφο του εσωτερικού της κόσμου την μετατρέπει σε μια άπληστη ακόλουθο του χρήματος. Κανείς όμως δεν ξεφεύγει από τον χρόνο, όπως μαρτυρά η εσώψυχη της εξομολόγηση λεπτά μετά τον θάνατο του πατέρα της! Η χρονολογική και η χωροταξική θέση των ατόμων αυτών συνέπαισαν, και έτσι συνοδηγήσαν το τραίνο της ζωής από κοινού για λίγο. Η Norah μέσα από αυτές τις μικρές συναντήσεις θα προσπαθήσει να βρει τον εαυτό της. Όμως θα καταλάβει πως οι μορφές τους δεν είναι παρά αλλοιωμένα είδωλα, σαν αυτά σε καθρέφτη λούνα πάρκ. Γιατί το μόνο που ένωνε τον κόσμο της με τον δικό τους είναι η σύμπτωση των δυο "χειροπιαστών" διαστάσεων, του χώρου και του χρόνου. Και ξέρει πως για να βρει τον εαυτό της πρέπει να κοιτάξει λίγο μακρύτερα. Στην τρίτη διάσταση, την εσωτερικότητα της. Της τρίτης απροσδιόριστης διάστασης, που αχνοφαίνεται καθώς ξετυλίγεται το κουβάρι των ενδόμυχων αισθήσεων. Και αυτές είναι που την κρατούν σε μια "ανεξήγητη" επικοινωνία με τον Jude Law. Το βλέμμα της ολοένα θα βρίσκει εκεί τον εαυτό της. Γιατί αυτή είναι η μόνη διάσταση που μπορεί να εντοπίσει κάποια στοιχεία της ταυτότητας της. Η διάσταση που είναι ικανή να σπάσει το ασύμπτωτο του χωροχρόνου, και το μόνο που μένει είναι η προσπάθεια. Έτσι με την δύναμη της σκέψης, και την υπακοή των εσώκρυφων μυνημάτων καταφέρνει να ενώσει 100αδες απομακρυσμένες από το "λιμάνι" μέρες. Και η ανάσα του ονείρου θα απελευθερωθεί τον συγχρονισμό των τριών αυτών διαστάσεων! Τον συγχρονισμό αυτόν μας τον φυλάει για το τέλος ο Kar Wai. Με την Norah και τον Jude, να συναντιούνται με τον χρόνο να μοιάζει, τουλάχιστον προσωρινά, νικημένος! Κλείνοντας έτσι με αισιοδοξία και δίνοντας στο κινηματογραφικό ζευγάρι άλλη μια νύχτα ξέφρενου χορού και μοναδικών αισθήσεων.

Για να κάνει όλα αυτά ορατά ο Kar Wai Wong επιστρατεύει διάφορα φίλτρα στην ακονισμένη του κάμερα. Το ερωτικό κόκκινο, το ξεσαλωτικό μοβ αλλά και άλλα έντονα χρώματα που επιστρατεύονται για να περιγράψουν κύρια την εσωτερική κατάσταση των ηρώων του. Εσωτερική κατάσταση που εκδηλώνεται με την οπτικοποίηση μικρών σκιρτημάτων στα εκφραστικά πρόσωπα των ηρώων του, αλλά και με τα γνωστά παγώματα του χρόνο που περισσότερο απ' όλο αγαπήσαμε στο "2046". Ωστόσο πέρα από την εμφανή πανυγηρική στάση μου για την ταινία έχω να κάνω και κάποιες ενστάσεις. Αυτή η αλληγορική ταινία του Kar Wai τοποθετείται περισσότερο από ποτέ σε έναν ρεαλιστικό κόσμο. Καφετέριες στο περιθώριο της Νέας Υόρκης, μπαρ, καζίνο, ανθρώπινες σχέσεις που πουθενά δεν κρατούν το υπόβαθρο τους. Καθώς ο Kar Wai αν και χρησιμοποιεί των εξωτερικό κόσμο, χαρακτηριστικά του γυρίζει την πλάτη. Κάνοντας κατά τη γνώμη μου την ταινία σε ορισμένα σημεία αδύναμη να περιγράψει το χειροπιαστό μέσα στον κόσμο! Αιτία αυτού νομίζω είναι το πολύ σφιχτό μοντάζ στην καρδιά του μύθου, παραγκωνίζοντας απαραίτητες αφηγηματικές αναφορές! Ενώ τέλος, πικρή γεύση μου άφησε και ο Jude, σε μια επίπεδη προσπάθεια να γίνει απλά ο εκμαιευτής του πόθου!

Το 2007 φεύγει, μας άφησε όμως μια ακόμα σπουδαία ταινία. Όσα λέω παραπάνω είναι απλά το βλέμμα μου στην ταινία. Μην απορείτε αν τα θεωρήσετε άσχετα διαβάζοντας τα, ο Wong είναι ο αρχιτέκτονας ονειρικών δημιουργών αφήνοντας τους πολύ αέρα να διαμορφωθούν και να αναπνεύσουν ως και εξατομικευμένα στις ψυχές των θεατών του...

Βαθμολογία 8,5/10