12.6.09 update
kioy posted:
Ο Wes Craven επέλεξε τον δικό μας Ντένη Ηλιάδη για το remake της πρωτότυπης ταινίας του(1972). Αν και το πρωτότυπο b-movie του Wes Craven αποτελεί σταθμό ορόσημο στο horror είδος, το έργο του Ντένη στο να αναστήσει αυτή την ταινία είναι σαφώς πιο δύσκολο!
Αλλά ας συνοψίσουμε για αρχή την υπόθεση. Τριμελής οικογένεια, με νωπές τις μνήμες του πρόσφατου άδικου χαμού του τέταρτου μέλους, καταφτάνει σε απόμερη εξοχική κατοικία. Η όμορφη πιτσιρίκα Mari θα συναντήσει τη φίλη της Paige στην πόλη. Και τα δυο όμορφα κορίτσια θα πέσουν θύματα αδίστακτης συμμορίας. Και εμείς θύματα αίματος και σπέρματος, κυρίως αίματος! Μια καταιγίδα ξεσπάει, και οι βαριά τραυματισμένοι "φονιάδες" της συμμορίας θα ζητήσουν στέγη και φροντίδα στους ανυποψίαστους γονείς της Mari. Όμως και η βαριά πληγωμένη Mari γνωρίζει πως η μοναδική της σωτηρία είναι να καταφτάσει στο σπίτι της. Όταν όλοι συναθροισθούν στο ίδιο σπίτι, η φιλήσυχη πολυτελή εξοχική κατοικία θα μετατραπεί σε ένα αιματηρό μακελειό επιβίωσης.
Τα horror movies εκείνης της περιόδου έχουν καταφέρει να κερδίσουν τον απόλυτο ενθουσιασμό ενός αριθμητικά περιορισμένου κοινού, κάτι που τους δίνει μια cult ταυτότητα. Έτσι, τα remake των ταινιών του είδους συναντούν την εξής διττή δυσκολία: Το σύγχρονο mainstream hollywood επιζητεί από τους διασκευαστές να κοινωνικοποιήσουν τις συγκεκριμένες ταινίες, δίνοντας τους έναν ευρύτερο χαρακτήρα, χωρίς ωστόσο να απογοητεύσουν την ενθουσιώδη μερίδα των fan. Η επίτευξη αυτής της ισορροπίας είναι κάτι παραπάνω από δύσκολη, με διαρκή τον κίνδυνο της γελοιοποίησης, ή της κατασκευής ενός αδιάφορου remake αντίστροφα. Το Last House on the Left με το καρα-προβληματικό σενάριο και τις κραυγαλέες ευκολίες-απλοϊκότητες αποτελεί μια ακόμα πιο δυσμενή περίπτωση. Ωστόσο ο Ντένης Ηλιάδης τα πάει περίφημα. Και επιτυγχάνει το παραπάνω όχι με κάποια υπερφυσική ικανότητα στα καδραρίσματα, αλλά με την εύρεση του ιδανικού ρυθμού, έστω και ασθμαίνοντας, μεταξύ του (horror) αίματος και της αυθεντικής (thriller) αγωνίας. Και αν αναλογιστούμε τις τρύπες στο σενάριο που προαναφέραμε, το επίτευγμα του Έλληνα σκηνοθέτη είναι πραγματικά σπουδαίο. Ο οποίος καταφέρνει να δώσει σφυγμό σε μια παράλυτη ιστορία, έχοντας μάλιστα στα χέρια του ένα αμιγώς τηλεοπτικό cast!
Τα προβλήματα του σεναρίου είναι ποικιλόμορφα. Από τους ήρωες (με αποκορύφωμα το γιο) ως τα δραματικά στοιχεία. Η εγκληματικότητα και η βαρβαρότητα αντιμετωπίζονται με έναν ενοχλητικά στερεότυπο τρόπο σε κλισέ αιματηρές σκηνές. Η συμμορία αποθανατίζεται με εμφανές στοιχεία καρικατούρας, και ο Ηλιάδης, χωρίς να το κρύβει, γυρνάει την ταινία του Αμερικάνικα! Ωστόσο όταν η δράση μεταφέρεται εντός του σπιτικού τα πράγματα αλλάζουν. Η οικογένεια συσπειρώνεται καθώς βρίσκεται ευθέως αντιμέτωπη με την απειλή του θανάτου. Και τα μέλη της γίνονται εξίσου σκληρά, αιμοβόρα και αδίστακτα με τα μέλη της συμμορίας. Η βία αποκτάει μια υγιεινή απόχρωση ενστίκτου επιβίωσης, και ο Ντένης (ή μάλλον ο Wes Craven) μας κλείνει πονηρά το μάτι!
Για να κλείσουμε, το νέο Last House on the Left δεν είναι η ταινία που θα θυμόμαστε για χρόνια. Αλλά είναι η ταινία που μπορεί να εξαργυρώσει στον αξιοπρεπέστατο Ντένη Ηλιάδη το έναυσμα μιας καριέρας στο Hollywood!
Βαθμολογία: 5/10
31.5.09 update
s_dany posted:
I'll be doing "Last House" tomorrow and I can't wait! (δεν τα κατάφερα την Παρασκευή στο Kosmopolis για τεχνικούς λόγους :-). Αλλά, καιρός δεν είναι να "ψήσουμε" και κατι hardcore στην ΑΣΟΕΕ?
Συνέντευξη του Ντένη Ηλιάδη στον Ηλία Φραγκούλη
http://www.mad.tv/video/?cID=38241
Είναι μια αισιόδοξη στιγμή :-)
16.3.09 update
s_dany posted:
Σκηνοθεσία: Dennis Iliadis
Παραγωγής: USA / 2009
Διάρκεια: 110'
[Μιας και η κουβέντα ξεκίνησε από εδώ, συνεχίζω σ' αυτό το post.]
Για όσους δεν το έχουν πάρει ακόμα χαμπάρι, η ταινία του "δικού μας" Ντένη Ηλιάδη έκανε πρεμιέρα την Παρασκευή στις Η.Π.Α. και τα πηγαίνει εξαιρετικά!
Οι πρώτες κριτικές είναι μάλλον ενθαρρυντικές (για το είδος της ταινίας) τόσο στο IMDb όσο και στο Rotten Tomatoes: διχασμένοι οι επαγγελματίες κριτικοί (ακόμα κι αυτοί που τη θάβουν φωνάζοντας "exploitation! exploitation!" επισημαίνουν πάντως ως ατού της ταινίας τη σκηνοθεσία), ως και ενθουσιώδεις οι κριτικές των θεατών ("το καλύτερο horor movie της χρονιάς", "ενα απ΄τα καλύτερα horror remakes των τελευταίων ετών"). Στα συν: η ατμόσφαιρα και το σασπένς που χτίζει ο Ηλιάδης, οι ερμηνείες των πρωταγωνιστών (σπάνιο για το είδος), η μουσική. Στα πλην: το crowd pleaser φινάλε. Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στις περισσότερες κριτικές στην (καθώς φαίνεται) πιο δυνατή και πιο αμφιλεγόμενη στιγμή της ταινίας, τη σκηνή του βιασμού.
Στο box office έπιασε ακριβώς τις προβλέψεις με περίπου $5.5m την Παρασκευή (όσο και το "Watchmen" στη δεύτερη βδομάδα του) και $15m το τριήμερο! Και ο Ηλιάδης υπέγραψε ήδη για τη δεύτερη του Χολυγουντιανή ταινία, το επίσης θρίλερ "Cure", σε σενάριο του σεναριογράφου του "Max Payne" (χμμμ... αυτό μάλλον δεν είναι καλό!).
Ελπίζω να μην παρεξηγηθεί ο ενθουσιασμός μου! Δεν περιμένω κανα αριστούργημα. Απλά μια "αποτελεσματική" μεταφορά της cult classic ταινίας του Craven (που ήταν μεν θεματικά πρωτοπόρα για την εποχή αλλά ήταν τόσο κακοπαιγμένη και "no budget" κακογυρισμένη -και με μια "μπουρλεσκ" υποπλοκή- που σήμερα δεν βλέπεται!). Είναι όμως το πρώτο βήμα του Ηλιάδη προς την καταξίωση στη μεγαλύτερη κινημ/φική βιομηχανία στον πλανήτη, το οποίο αν επαναληφθεί στο "Cure", θα του δώσει νομίζω τη δυνατότητα εμπλοκής σε ακόμα σημαντικότερες ταινίες! Μήπως τώρα οι ταλαντούχοι νέοι Έλληνες filmakers αρχίσουν να κοιτάνε τολμηρά προς τα έξω? Μήπως τώρα αρχίσουν να σκέφτονται "yes we can!"?
Από τη συνέντευξη του Wes Craven στο fearnet.com:
"
- Dennis Iliadis directed a great film in 2004 called Hardcore, is this how he appeared on your radar?
- We were looking at all of the directors that had interesting films coming out. Mostly from Europe because they are unknown and somebody hasn't bought them up already. It was instant recognition with Hardcore - wow this guy is a terrific filmmaker, [so] we met with him and within the parameters he was interested in doing something that was original, it was all pretty quick.
- What were some of these parameters you set?
- There were a lot of in house discussions, this and that, y'know [like] Jr. does he live or not, does Mari live or not, the mother killing weasel 'that way' the 'pissing the pants' all that sort of stuff. We came down to a general feeling of let's do a film that approaches an art film and yet is hard-hitting. But elevates it so it has this real beauty about it and the characters are real and complex. And then everything else followed along those lines as in what Dennis thought was appropriate...we had a lot of different versions and then at a certain point the version that we shot was what we felt good about. We didn't want to do something that people would just come out of and feel disgusted and hopeless. Part of that was the decision in the kids surviving. But not being 'la-la-la' about it.
- Ultimately, were you happy with all of these changes?
- Yes."
14.1.09
panchamp posted:
invites you to the screening of
"The Last House on the Left"
(1972, Wes "Scream" Craven)
on Monday 19/1/09 at 17:00
in classroom B (76, Patission Str., central building).
Free entrance.
The film will be screened in its original language, English,
with Greek subtitles.
Η Κινηματογραφική Ομάδα του Ο.Π.Α.
σας προσκαλεί στην προβολή της ταινίας
"The Last House on the Left"
(1972, Wes "Scream" Craven, "Βιασμός στο Τελευταίο Σπίτι Αριστερά")
την Δευτέρα 19/1/09 στις 17:00
στο αμφιθέατρο Β (Πατησίων 76, κεντρικό κτίριο).
Είσοδος ελεύθερη.
Trailer
* Το remake της ταινίας γυρίστηκε από τον "δικό μας" Ντένη Ηλιάδη ("Hardcore") σε παραγωγή Wes Craven και αναμένεται να κυκλοφορήσει κάποια στιγμή φέτος την άνοιξη.
