Tuesday, January 19, 2010

Avatar

19.1.10 update
kioy posted:


Σκηνοθεσία: James Cameron
Παραγωγής: USA / UK / 2009
Διάρκεια: 162'




Ο Jake Sully (Sam Worthington), ενας πρώην πεζοναύτης με κινητική αναπηρία, ενσωματώνεται στον πλανήτη Pandora όπου το ανθρώπινο είδος βρίσκεται σε μια ιμπεριαλιστική αποστολή. Όλα αυτά τοποθετούνται στα μέσα του 22ου αιώνα. Ο Jake Sully βρίσκεται στο "ανάμεσα" δύο κόσμων: αυτού των ανθρώπων και αυτού των αυτόχθονων εξωγήινων. Σύντομα θα γοητευθεί από μια εξωγήινη κοπέλα αλλά και από την ουμανιστική, φυσιολατρική και πνευματώδη κουλτούρα του πολιτισμού τους και θα πολεμήσει στο πλευρό τους κατά των κτηνωδών επεκτατικών σχεδίων των ανθρώπων.


Λοιπόν κατ' αρχάς να σας εξομολογηθώ πως το παρόν κείμενο δεν θα καταπιαστεί επιμεριστικά με το τεχνολογικό κομμάτι, αλλά με την ταινία στην ολότητα της. Ενώ επίσης θα παρακινούσα τους φανατικούς θαυμαστές του "Avatar" να το παρακολουθήσουν και στη δυσδιάστατη εκδοχή του. Όχι, δε υποτιμώ την τεχνογνωσία του James Cameron ο οποίος μας ξενάγησε με αξιοπρέπεια στην τρίτη διάσταση, ούτε αγνοώ πως η ταινία προορίζεται αποκλειστικά για την τρισδιάστατη αίθουσα. Αλλά μια ταινία υπάρχει ως ολότητα, ως ενα σύνολο. Και καλό θα ήταν να κρατήσουμε αποστάσεις από το πρωτοφανές βίωμα του εντυπωσιασμού που μπορεί να επιφέρει μια μεμονωμένη πτυχή της ταινίας, θολώνοντας έτσι τη συνολική κρίση μας. Στον κινηματογράφο του 21ου αιώνα δε νοείται φόρμα για τη φόρμα: δεν ασχολούμαστε πλέον με το αν ενας σκηνοθέτης γυρνάει σε 16mm, 35mm, με high definition, με τεχνική στοπ καρέ ή με picture motion. Δεν ενδιαφερόμαστε ούτε για το μοντάζ εξατομικευμένα, ούτε για το αν η φωτογραφία είναι έγχρωμη ή ασπρόμαυρη. Αντιθέτως, όλα τα παραπάνω και όλες οι αισθητικές επιλογές "εξετάζονται" στο μέτρο που εξυπηρετούν το περιεχόμενο και το ευρύτερο αισθητικό πνεύμα της ταινίας.


Και σ' αυτό το σημείο θα 'θελά να θέσω το ερώτημα: κατά πόσο αυτή η techno-freak (φόρμα) οπτική άπτεται στο DNA της ταινίας. Προφανώς το 3D είναι μια τεχνική που συμβαδίζει με μια φουτουριστική περιγραφή του ανθρώπινου είδους. Είναι όμως εξίσου κατάλληλο για την περιγραφή του "οπισθοδρομικού" αυτόχθωνος πολιτισμού της ταινίας; Ενος πολιτισμού που θεμελιώνεται σε μια βαθέως εσωτερική και πνευματική διαλογική διάσταση, στη σχέση του ανθρώπου με τη Φύση και στις αγνές δομές της πρωτογενούς κοινωνίας και της συλλογικότητας; Η απάντηση ασφαλώς και είναι αρνητική. Η τεχνολογία, δομικά και μόνο, ως το μοντέλο που υλοποιείται απ' το δίπτυχο χρήστης-διεπαφή, αποτελεί μέσο αποξένωσης. Τοποθετώντας το άτομο σ' ένα εξωτερικό λειτουργικό περιβάλλον. Σε αυτή τη βάση, το "υπερηχητικό" 3D μοιάζει τουλάχιστον ασύμβατο με τον χαμηλότονο ύφος του πολιτισμού του οποίου περιγράφει. Βέβαια θα ήταν κάπως άδικο να μην αναφέραμε πως παρόμοια τεχνολογική στρατηγική ακολουθούν ταινίες με πανομοιότυπο περιβάλλον (με πρόχειρο παράδειγμα το αξιοπρεπές "Apocalypto"), προσπαθώντας να εντυπωσιάσουν το αναπόφευκτα αδαές κοινό. Η μόνη ταινία που θυμάμαι αυτή τη στιγμή να ξεφεύγει αυτής της "παγίδας" είναι το "Ten Canoes".


Αλλά ας πάμε στο "Avatar". Οφείλω να ομολογήσω πως το πρώτο μισό, και κάτι ακόμα, της ταινίας είναι αξιοπερίεργα ανεκτό. Καθώς ο James Cameron μετριάζει την πλοκή και τις Αμερικάνικες φανφάρες, μένοντας σχεδόν εξ' ολοκλήρου πιστός σε μια δηλωτική περιγραφή των πολιτισμών που συγκρούονται στην ταινία. Το εκθαμβωτικά όμορφο πράσινο τοπίο του πλανήτη Pandora και η γοητευτική επιρροή του πληθυσμού του στέκονται ακρογωνιαίοι λίθοι στο χτίσιμο της ταινίας. Χωρίς σε καμία περίπτωση να μπορούμε να πούμε ότι ο James Cameron παραδίδει μαθήματα πολιτισμικής ταυτότητας. Στο αναμενόμενο κλισέ επαναπαύεται: των ιμπεριαλιστών - τεχνολογικά αλλοτριωμένων ανθρώπων και των αγνών και ανυπεράσπιστων φυσιολατρών κατοίκων του πλανήτη.


Βέβαια η ταινία αποκτάει άγρια τροπή απ' το πρώτο της κιόλας twist. Σημείο ορόσημο η στιγμή που ο Jake σπάει τις κάμερες, δηλώνοντας φανερά τη θέση του. Βυθίζοντας τη δραματουργία στους βούρκους της απλουστευμένης και εξαγριωτικά περιορισμένης Αμερικάνικης περιπέτειας. Το Καλό και το Κακό ορίζονται στρυφνά, μ' εναν άκρως υποτιμητικό τρόπο για τη νοημοσύνη μας. Τα πάντα εγκλωβίζονται στη λεπτή επιδερμίδα της επιφάνειας. Η δραματουργία εξελίσσεται σε ενα πεδίο μάχης οπου το σύμπαν συνωμοτεί για τη δικαίωση του Καλού. Νοήματα όπως η θεολογία της Φύσης (ή μήπως η φύση της Θεολογίας?) συντελούν στο παραπάνω. Το "Avatar" τελικά καταλήγει σ' ενα ασόβαρο φιλμάκι διασκεδαστικής κατανάλωσης και εκβιασμού συναισθημάτων. Το αντιιμπεριαλιστικό μήνυμα διαψεύδεται με κωμικοτραγικό τρόπο από τη δομική σύσταση του film, καθώς ο πρωταγωνιστής βαφτίζεται υπερήρωας και επανακτεί την εμπιστοσύνη των ντόπιων με μια ατάκα του τύπου: "Πάμε μια βόλτα με την Πόρσε;"

Θα 'ταν άδικο να μην αναγνωρίσουμε στο "Avatar" το τεχνολογικό επίτευγμα: να ποιήσει με αξιοπρόσεκτη ωριμότητα την τρίτη διάσταση. Και να φέρει ένα σημαντικό θέμα στο προσκήνιο: αυτό της ανασύστασης του κινηματογραφικού κάδρου. Όμως θα ήταν επίσης άδικο να μην αναφέρουμε και το κινηματογραφικό επίτευγμα: Ο James Cameron κατάφερε να κάνει χειρότερη ταινία απ' τον "Τιτανικό".


Βαθμολογία: 3/10


[Θα ήθελα ακόμα να παραθέσω το link ενός κειμένου που γράφτηκε στη blogόσφαιρα το οποίο εκφράζει αποδοτικότερα όσα ήθελα να αναφέρω: 2 in the soup]







-------------------------------------------


8.1.10 update
s_dany posted:




Αυτή είναι η μεγαλύτερη εξέλιξη που γνώρισε ο κινημ/φος στα 100 αυτά χρόνια της ζωής του και είμαστε τυχεροί που τη ζήσαμε! Η επόμενη πιθανώς να είναι τα ολογράμματα (όπως στο "Minority Report"), σε 50 με 100 χρόνια :-D

Αυτό δε σημαίνει οτι σαν ταινία το "Avatar" δε θα μπορούσε να έχει λίγο πιο πολυδιάστατο σενάριο ή οτι στα επόμενα χρόνια δε θα δούμε και τερατουργήματα σε 3D. Αλλά αυτά όλα δεν έχουν σημασία! Οι νέοι δρόμοι κινημ/φικής απόλαυσης άνοιξαν!! Και ο James Camerom ήταν αυτός ακριβώς που μπορούσε και έπρεπε να το κάνει!

Και μην ακούω χαζομάρες ή φόβους οτι θα εκλείψουν οι "κανονικές" ταινίες! Γιατί? Τόσα χρόνια έχουμε τα ειδικά εφέ και το CGI. Σταμάτησε να κάνει ταινιάρες ο Tarantino, o Aronofski και ο P.T. Anderson ή ο Trier και ο Haneke? Τα δολλάρια του Hollywood που πήγαιναν στα blockbuster θα συνεχίσουν να πηγαίνουν εκεί, απλά τώρα θα είναι 3D. Οι υπόλοιποι θα κάνουν τις ταινίες τους όπως τις έκαναν μέχρι τώρα.

Και με την πάροδο του χρόνου, η 3D τεχνολογία (όπως κάθε τεχνολογία) θα γίνει οικονομικά προσιτή. Και τότε όλοι οι κινηματογραφιστές [ακόμα και οι ημι-ερασιτέχνες, αυτοί που σήμερα μπορούν και δουλεύουν τα CGI για τις ταινίες τους στο σπίτι τους σχεδόν!] θα έχουν ενα ακόμη σπουδαίο εργαλείο για να μας μαγέψουν.

Κριτική για την ταινία εγω δε θα γράψω, αυτό θα το κάνει μάλλον ο kioy [εκτός αν τον προλάβει η clarabelle :-D]. Απλά δεν κρατιόμουν να τα γράψω αυτά, μόλις γύρισα από το σινεμά! Welcome to the new era!!!

12 comments:

  1. Η πλάκα είναι οτι την όλη ιστορία περί Τέλους ή Μέλλοντος του κινημ/φου είχαμε αρχίσει να τη συζητάμε εδώ πέρα από το Πάσχα με εντελώς άσχετη αφορμή [και στο πιο άσχετο post που θα περίμενες :-D]
    http://aueb-film-club.blogspot.com/2009/04/confessions-of-shopaholic.html?showComment=1239835080000#c2951518886293511020

    ReplyDelete
  2. Λοιπόν μεταφέρω, σχεδόν αυτούσια την άποψη μου από άλλη συζήτηση που είχα κάνει με παρόμοιο θέμα.

    Γνώμη για το Avatar δεν έχω.
    Για το 3D όμως έχω.
    Καθώς έχω παρακολουθήσει ταινία animation στο εν λόγω σύστημα, με παρέα που αρέσκεται στο mainstream cinema.
    Για να μην παρεξηγηθώ, η παραπάνω πρόταση δεν έχει καθόλου επικριτικό χαρακτήρα, απλώς η συγκεκριμένη παρέα αρέσκεται στα blockbusters, τα οποία κατά κανόνα είναι και οι μοναδικές επιλογές τους....

    Βγαίνοντας λοιπόν απ' το σινεμά εγώ είχα την αίσθηση ενός αναίτιου βομβαρδισμού της εικόνας.
    Ενώ αντίθετα η παρέα μου περιέγραφε ένα αίσθημα ενσωμάτωσης στην ταινία, συμμετοχής και ταύτισης ανάλογο με αυτό που βιώνω προσωπικά όταν βλέπω μια ταινία του Lang, του Narouse κ.ο.κ.

    Γενικότερα όμως νομίζω πως το νέο αυτό σύστημα, είναι ένας ευφυής τρόπος της κινηματογραφιοβιομηχανίας να συστήσει στο πολύ mainstream κοινό, μ' έναν εξωτερικό τρόπο επικοινωνίας, αυτό το αίσθημα συντάυτισης που νιώθει το περιορισμένο σινεφίλ κοινό με την ταινία. Κατι σαν υποκατάσταση. Η ταύτιση όμως θεατή και έργου(ως σύνδεσμος σινεφιλίας), εκεί επιτελείται κάτω απ' την επιφάνεια της εικόνας, σαν μια μυστική επικοινωνία νομίζω με τους μύχιους λόγους του καλλιτέχνη που τον έσπρωξαν στη δημιουργία.

    Και με το 3D μια τέτοια τάση "ένωσης" νομίζω παρατηρείται. Μόνο που με το 3d αυτό επιτυγχάνεται με την αλλαγή της μορφής της εικόνας, δηλαδή την αποθέωση της επιφάνειας, και χωρίς καμμια παραλλαγή στον τρόπο με τον οποίο το κοινό αντιμετωπίζει το περιεχόμενο.

    Για το Avatar τώρα, δεν ξέρω αν ο Cameron χρησιμοποιησέ το 3D ως μια ευκολία του τεχνολογικού εντυπωσιασμού που βρίσκεται ακόμα σε πρώιμο στάδιο. Προσωπικά νομίζω πως πιστεύει στο μέγεθος της κινηματογραφικής πρωτοπορίας που συστήνει. Όπως π.χ πιστεύει ο Wong όταν "χρωματίζει" το film του, όπως πιστεύει ο Zbigniew Rybczynski με τις έρευνες περί ανασχηματισμού της κινηματογραφικής μηχανής κ.ο.κ. Άλλωστε ο κινηματογράφος, όντως είναι μια τέχνη που εξελίσσεται κυρίως τεχνολογικά, αφού είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένος με την τεχνολογία ήχου και εικόνας, δηλαδή τις πιο ραγδαίως μεταβαλλόμενες τεχνολογίες.

    Προσωπικά, για να μην παρεξηγηθώ, δε διαφωνώ ότι το Avatar μπορεί να είναι μια σπουδαία ταινία. Και όντως μπορεί να συμβεί μια σπουδαιά ταινία σε 3d, ομοίως όπως σε οποιοδήποτε άλλο οπτικό σύστημα. Βέβαια στο 3d η συζήτησης περί αισθητικής μετατοπίζεται πλήρως. Και αναζητεί πλεόν μια νέα γλώσσα. Βέβαια αυτό είναι άλλο θέμα.

    Το θέμα είναι, πως όταν "επιβληθεί" αυτό το οπτικό σύστημα στην αγορά που λέγεται κινηματογράφος, (και θα επιβληθεί από τις προτιμήσεις τις αγοράς, των πολλών δλδ, δεν υπάρχει κάποιος δαίμονας που θα το επιβάλλει!) όπως επιβλήθηκε το χρώμα κ.λ.π., ο κάθε δημιουργός θα είναι αναγκασμένος να "διατυπώνει" το καλλιτεχνικό του κείμενο σε αυτό το σύστημα. Όχι από επιλογή. Αλλά έλεω της επιθυμητής συμβατότητας με τις επιθυμίες του κοινού-καταναλωτή....

    Και πάνω σε αυτό, έχω μεγάλες επιφυλάξεις του κατά πόσο μπορεί να βγει νικτής ο κινηματογράφος και η Τέχνη γενικότερα. Η απλά θα 'χει βρει η κινηματογραφοβιομηχανία άλλη μια εφήμερη χρυσή κότα.

    Πάντως, νομίζω πως πλέον, τη στιγμή που τα μεγέθη των παραγωγών στις "καλλιτεχνικες" και στις εμπορικές ταινίες παρουσιάζουν τόσο μεγάλες διαφορές, τη στιγμή που η εικόνα και ο ήχος βρίσκει τόσες νέες τεχνολογικές βελτιώσεις-οδούς(σε λίγο καθόλου οικονομικά προσιτές), τη στιγμή που γιγαντώνεται το άνισο σε οποιαδήποτε άλλη αγορά εκτός της Αμερικάνικης, και τη στιγμή που όλοι οι νέοι σκηνοθέτες-δημιουργοί κρέμονται κυριολεκτικά από τα καλλιτεχνικά φεστιβάλ για την οικονομική επιβίωση τους, αλλά και τη σύσταση τους, είμαστε ίσως πολύ κοστά σε μια διάσπαση στην Τέχνη της εικόνας, όσον αφορά και τους μηχανισμούς της αγοράς. Ίσως συντόμως όλος ο "μηχανισμός" της φιλμοκατασκευής και της διανομής να επαναπροσδιορισθεί και να διασπασθεί. Ανάλογα με το εύρος της παραγωγής, αλλά και το "είδος" του "target group" κάθε ταινίας!

    ReplyDelete
  3. Επειδή είχα ήδη ξεκινήσει ενα post για την ταινία, μεταφέρω την κριτική του kioy εδώ, όπως και το σχόλιο που πρόλαβε :-) και έκανε ο hazopoulis.

    - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
    hazopoulis said...
    Ενδιαφέρουσα ανασκόπηση μόνο και μόνο επειδή διαφέρει από τις περισσότερες που έχω δει ως τώρα. Σε κάποια συμφωνώ σε άλλα όχι. Όταν ευκαιρήσω θα σχολιάσω κάποια από αυτά.

    Tuesday, January 19, 2010 3:58:00 AM

    ReplyDelete
  4. Η δική μου επίθεση στον Πλανήτη Kioy θα ακολουθήσει εν ευθέτω χρόνω :-B

    ReplyDelete
  5. Λοιπόν λοιπόν,εγώ ειδα μόλις εχτες την ταινιούλα(παρα το 3αρακι του Kioy,το θάψαμε πάλι το εργάκι εεε???:P)και τα σχόλια μου θα ειναι αντίθετα(κλασικα)..
    Εμένα μου αρεσε η ταινία και παρότι οντως πολυφορεμμένο το στυλάκι του αμερικάνου υπερηρωα που κερδίζει πάντα την πρωταγωνίστρια και σώζει τον κόσμο,εμένα κατάφερε η ταινια να κρατήσει το ενδιαφέρον μου μέχρι το τέλος παρά την εκτεταμμένη διαρκεια της(κατι που ''φοβόμουν'' καθότι δεν ειμαι φίλος του είδους).Να ήταν η μορφή 3D,να ήταν η το αισθημα αγωνίας που σε κρατούσε καθηλωμένο(παρότι λιγο πολύ διεβλεπες το τέλος)??θα σας γελάσω.Δεν θα την ξαναδώ-τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον-αλλά για μια φορά ηταν κάτι το διαφορέτικο.

    Τώρα σε ότι αφορα την συζητηση περι 3D απλά κατ' εμέ το 3δ δεν ειναι για όλες τις ταινίες.Υποστηρίζω οτι κάποιες αξίες μένουν διαχρονικές, έννοώντας οτι το συναισθηματικό υπόβαθρο που κατά καιρόυς μας προσέφεραν και συνεχίζουν να μας προσφέρουν με τα καταπληκτικά σενάρια και τις συγκλονιστικές ερμηνέιες μεγάλοι δημιουργοι θα εχαναν παντελώς την δυναμική τους in case που προσπαθόυσαν να μεταφερθόυν στην μεγάλη οθόνη στην εν λόγω μορφή.Οι ταινίες 3d ειναι για το avatar,shrek κτλ. δλδ για τιανίες οι οποιες ουσιαστικά δεν έχουν και κάποια τρομέρη πλοκή να στηρίξουν...

    αυτα τα συντομα απο εμενα καθότι εχουμε και εξεταστική για να μην ξεχνίομαστε...:)

    ReplyDelete
  6. @maria proe
    Χαιρετώ!
    Σου άρεσε. Και απ' ότι διαβλέπω σ' άρεσε η "διασκεδαστική" πλευρά της. οπότε ουσιαστικά δε διαφωνούμε σε αυτά που είδαμε.

    Τώρα για το 3D διαφωνούμε! Κατά τη γνώμη μου το 3D ως τεχνολογική εξέλιξη εφόσον παραδοθεί επί ίσους ώρους στην κινηματογραφική Τέχνη και όχι στη βιομηχανάι, θεωρώ πως μπορεί να δώσει συλλογικότερα στο σινεμά νέες δυνατότητες. Οι αμφιβολίες μου υπάρχουν στον τρόπο της χρήσης του. Που απ' ότι διαφαίνεται, στην αρχή, παραμένει καθαρά εμπορικός. Κάνοντας εντονότερς τις ανισότητες μεταξύ εμπορικού σινεμά και καλλιτεχνικού, κάτι που πιθανόν να φέρει σε δυσχερή θέση το δεύτερο, εφόσον το "καταναλωτικό" κοινό εναγκαλιάσει το τεχνικό και αδιαφορήσει ως συνήθως για το καλλιτεχνικό. Τώρα θα 'χει έναν παραπάνω λόγο! :)

    Χαιρετίζω!

    ReplyDelete
  7. γιαννης χριστοπουλοςSunday, January 24, 2010 8:19:00 PM

    γεια σας παιδια

    το αβαταρ το βρηκα τρασαρα αλλα δεν γραφω γιαυτο αλλα για το "θεαματικο" θρι ντι.
    δεν ειχα ξαναδει ετσι ταινια και περιμενα λαγους με πετρχειλια και ξενερωσα στο τελος.
    ειχα την υποψια οτι η ταινια θα γυριζοταν με καποιο τροπο που θα εδειχναν ολα τρισδιαστατα και ζωντανα. ανακαλυψα ομως οτι η αισθηση που ειχα ηταν μιας σειρας επιπεδων εικονων που απειχαν μεταξυ τους. δηλαδη σαν να προβαλες σε μαι οθονη τους ηθοποιους σε μια οθονη πιο μεσα ενα τραπεζι κτλ. αυτο ομως που φαινοταν σε καθε οθονη ηταν επιπεδο! το συνολο πρωτογονο θριντι.στις σκηνες των ηθοποιων ηταν πραγματικα χαλια, στο ανιμεησον τμημα της ταινιας πειστικο.
    αρα η παπαρα οτι ηρθε το μελλον δεν με επεισε.
    μετα η ταινια ειναι γυρισμενη με τα τρικ του δισδιαστατου σινεμα με πραγματα αουτ οφ φοκους να φαινονται κοντα μας αλλά θαμπα.τι νοημα εχει? νομιζω οτι μια καθαρα θριντιταινια θα ειχε τα παντα σε φοκους.
    με το βαθος πεδιου και τα παντα ιν φοκους ειχε παιξει και ο γουελς και φταμνουμε στο οτι το σινεμα τεχνης δεν θα γυριστει σε θρι ντι!χα!
    γενικα ολα αυτα ειναι ακομη πολυ προσφατα και τα χειριζοντε ακομα κομπιουτεραδες με συγκεκριμενη παιδεια και αισθητικη με αποτελεσμα ολες πλεον οι ταινιες να μοιαζουν. νομιζω οτι για σοβαρες ψηφιακες ταινιες θα πρεπει να περιμενουμε την επομενη γενια σκηνοθετων που θαχουν μεγαλωσει με την τεχνολγια και οχι 60αρηδες βλαχους.
    τελειωνοντας κατα την γνωμη μου η ταινια ειναι μια τεραστια απατη. θεμιτη ομως για την βιομηχανια που θελει να πλασαρει καινουργιες ιδεες και τεχνολογιες που κοστιζουν.

    ReplyDelete
  8. Πάντως το να προτείνεις να δει κάποιος τη συγκεκριμένη ταινία 2d είναι σαν να προτείνεις να δούμε μια έγχρωμη ταινία σε ασπρόμαυρη τηλεόραση ή μια ομιλούσα χωρίς ήχο...Και χειρότερες από τον "Τιτανικό"λίγες ταινίες υπάρχουν...

    ReplyDelete
  9. @γιαννης χριστοπουλος
    Πολύ σημαντική η θέση σου για 3D και κάδρο. Επί της ουσίας η τεχνολογία δε μας μεταφέρει σ' ένα 3D κόσμο όπως καμαρώνει, αλλά σε μια διαφορετική προσέγγιση του βάθους πεδίου, απ' αυτή των τηλεφακών. Δίνοντας ψευδαισθήτως 3 διαστάσεις στο κάδρο της θέασης(αντικαθιστάται κατά κάποιον τρόπο το κινηματογραφικό πανί), αλλα΄τα εικονιζόμενα υποκείμενα, αντικείμεναα κλπ παραμένουν δυσδιάστατα. Η κινηματογράφιση γίνεται με τον "παραοσιακό" τρόπο. Άρα και το υλικό είναι παραδοσιακά δυσδιάστατο!

    Απόλυτα σύμφωνος με την τελευταία πρόταση σου!

    @PanagiotisK
    Ασφαλώς οι παρομοιάσεις σου είναι επιτυχιμένες! Με την εξής διαφορά. Αν ήμασταν στην εποχή του βωβού και ζούσαμε το περασμα στον ομιλούντα, και κάποιοι αποθεώναν την ταινία επειδή τους "θάμπωνε" ο ήχος, αδυνατώντας να δουν το περιεχόμενο, τότε ναι θα του έλεγα για δες το και χωρίς ήχο! (προφανώς και αλλάζει η ταινία) Μια πρόταση προς μια αντικειμενικότερη περιεχομενολογική αξιολόγηση είναι η προτροπή μου, αποσαρκώνοντας το κινηματογραφικό κείμενο από την υλοποιητική του τεχνολογία!

    Χαιρετώ άπαντες..

    ReplyDelete
  10. @γιαννης χριστοπουλος
    Πολύ σημαντική η θέση σου για 3D και κάδρο. Επί της ουσίας η τεχνολογία δε μας μεταφέρει σ' ένα 3D κόσμο όπως καμαρώνει, αλλά σε μια διαφορετική προσέγγιση του βάθους πεδίου, απ' αυτή των τηλεφακών. Δίνοντας ψευδαισθήτως 3 διαστάσεις στο κάδρο της θέασης(αντικαθιστάται κατά κάποιον τρόπο το κινηματογραφικό πανί), αλλα΄τα εικονιζόμενα υποκείμενα, αντικείμεναα κλπ παραμένουν δυσδιάστατα. Η κινηματογράφιση γίνεται με τον "παραοσιακό" τρόπο. Άρα και το υλικό είναι παραδοσιακά δυσδιάστατο!

    Απόλυτα σύμφωνος με την τελευταία πρόταση σου!

    @PanagiotisK
    Ασφαλώς οι παρομοιάσεις σου είναι επιτυχιμένες! Με την εξής διαφορά. Αν ήμασταν στην εποχή του βωβού και ζούσαμε το περασμα στον ομιλούντα, και κάποιοι αποθεώναν την ταινία επειδή τους "θάμπωνε" ο ήχος, αδυνατώντας να δουν το περιεχόμενο, τότε ναι θα του έλεγα για δες το και χωρίς ήχο! (προφανώς και αλλάζει η ταινία) Μια πρόταση προς μια αντικειμενικότερη περιεχομενολογική αξιολόγηση είναι η προτροπή μου, αποσαρκώνοντας το κινηματογραφικό κείμενο από την υλοποιητική του τεχνολογία!

    Χαιρετώ άπαντες..

    ReplyDelete
  11. Επειδή είχα ήδη ξεκινήσει ενα post για την ταινία, μεταφέρω την κριτική του kioy εδώ, όπως και το σχόλιο που πρόλαβε :-) και έκανε ο hazopoulis.

    - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
    hazopoulis said...
    Ενδιαφέρουσα ανασκόπηση μόνο και μόνο επειδή διαφέρει από τις περισσότερες που έχω δει ως τώρα. Σε κάποια συμφωνώ σε άλλα όχι. Όταν ευκαιρήσω θα σχολιάσω κάποια από αυτά.

    Tuesday, January 19, 2010 3:58:00 AM

    ReplyDelete
  12. Η πλάκα είναι οτι την όλη ιστορία περί Τέλους ή Μέλλοντος του κινημ/φου είχαμε αρχίσει να τη συζητάμε εδώ πέρα από το Πάσχα με εντελώς άσχετη αφορμή [και στο πιο άσχετο post που θα περίμενες :-D]
    http://aueb-film-club.blogspot.com/2009/04/confessions-of-shopaholic.html?showComment=1239835080000#c2951518886293511020

    ReplyDelete

If you are a blogger, you know what to do :-D

If you are not, just select profile "Name/URL".
In "Name": put your name or any nickname (facebook profile name etc).
In "URL": put a link to your site, facebook profile etc (or leave blank).
Click "Subscribe by email" to get notified for new comments on this post.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...