Sunday, November 01, 2009

FREE POLANSKI? screenings+discussion

pinned (originally posted on 24.10.09)





AUEB Film Club
invites you to the screenings of:

"Repulsion"
(1965, Roman Polanski)
and
"Roman Polanski: Wanted and Desired"
(2008, Marina Zenovich)
on Monday 26/10/09 at 17:00 and 19:00
+
"Chinatown"
(1974, Roman Polanski)
on Monday 2/11/09 at 17:00
[followed by a discussion on Polanski's career]

in classroom B (76, Patission Str., central building).
Free entrance.


All films will be screened in English (their original language) with Greek subtitles.




RSVP and invite your friends:
http://www.facebook.com/event.php?eid=177972469533


Η Κινηματογραφική Ομάδα
του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΑΣΟΕΕ)
σας προσκαλεί στην προβολή των ταινιών:

"Repulsion"
(1965, Roman Polanski, "Αποστροφή")
και
"Roman Polanski: Wanted and Desired"
(2008, Marina Zenovich)
τη Δευτέρα 26/10/09 στις 17:00 και στις 19:00
+
"Chinatown"
(1974, Roman Polanski, "Τσάιναταουν")
τη Δευτέρα 2/11/09 στις 17:00
[ακολουθεί συζήτηση για την καριέρα του Polanski
29.10.09 update: μαζί μας θα είναι και ο κριτικός κινημ/φου
Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος (LIFO, Alpha TV)]

στο αμφιθέατρο Β (Πατησίων 76, κεντρικό κτίριο).
Είσοδος ελεύθερη.





Είχαμε ξεκινήσει το άτυπο αφιέρωμα στον Polanski από πέρσι με την προβολή του "Μωρού της Ρόζμαρι" και την θερινή με τα "Μαύρα Φεγγάρια του Έρωτα" και τώρα είναι η ευκαιρία να το συνεχίσουμε (μακάρι κάποια στιγμή να το ολοκληρώσουμε με "Μαχαίρι στο Νερό" και "Ένοικο"). Αφορμή βέβαια στάθηκε η σύλληψη του περίπου πριν ενα μήνα στο αεροδρόμιο της Ζυρίχης (ήταν καλεσμένος του Zurich Film Festival) για τη γνωστή υπόθεση του βιασμού μιας 13χρονης στις ΗΠΑ το 1977 (τελευταία εξέλιξη: χθες η Αμερικανική κυβέρνηση ζήτησε και επίσημα την έκδοση του στις ΗΠΑ, περισσότερα από indieWIRE). Δεν θέλουμε να πάρουμε θέση για το συμβάν [τουλάχιστον πριν δούμε το σχετικό ντοκιμαντέρ "Wanted and Desired" :-D] συνολικά ως κινημ/φική Ομάδα, εξ ου και το ερωτηματικό στον τίτλο αυτου του αφιερώματος. Ο καθένας έχει τη δική του άποψη [η δικιά μου από την αρχή έκλινε προς το οικονομικό σκέλος του πράγματος] και μπορούμε να το συζητήσουμε και στην κουβέντα μετά το "Chinatown". Βασικό θέμα της συζήτησης βέβαια θα είναι η καριέρα, οι ταινίες του μεγάλου Πολωνού δημιουργού, γιαυτό και προσπαθούμε να φέρουμε και κάποιον κριτικό κινημ/φου να συμμετάσχει.






Spoilers!




"Repulsion" scene





Trailer









Roman Polanski masterclass on the making of "Chinatown"

4 comments:

  1. Αφού κάνουμε ένα εκτενή αφιέρωμα στο (Free Polanski?) ας αναφερθώ και εγώ.
    Προσωπικά το θέμα με αφήνει παγερά αδιάφορο. Δεν είχα ποτέ, και πιθανόν δε θα έχω καμία σχέση με το φυσικό πρόσωπο Polanski. Απεναντίας, έχω ακράδαντους δεσμούς με τον καλλιτέχνη. Ο οποίος αποτελεί και ένα μικρό κομμάτι της χειροπιαστής πραγματικότητας μου, αν ορίσω ως πραγματικότητα ΜΟΥ το οπτικό πρίσμα μέσα απ' το οποίο βλέπω τα πράγματα.¨Και ο καλλιτέχνης θα υπάρχει και μετά τη φυλάκιση του, και μετά τη βιολογική θανάτωση του, και μετά το πέρας της δικής μου ζωής κ.ο.κ.

    Τώρα σχετικά με τη δικαστική υπόθεση Polanski, ούτε δικαστής είμαι, ούτε ποτέ ποθούσα να γίνω, άρα θεωρητικά είμαι αδιάφορος για το χρώμα της απόφασης. Αντιθέτως, πέραν της επωνυμίας, η υπόθεση με ενδιαφέρει κοινωνικά όσο θα με ενδιέφερε για κάθε άλλο ανώνυμο πολίτη. Και αν επιθυμούμε να δώσουμε έτσι κάποιο νόημα στην κουβέντα νομίζω οφείλουμε να ξύσουμε την επιφάνεια των συμβάντων και να αναρωτηθούμε για τη χρησιμότητα της δικαστικής εξουσίας, την αποτελεσαμτικότητα της σοφρωνιστικής διαδικασίας. Και περισσότερο για τη θεσμική υπόσταση της κοινωνίας και αυτή τη μηχανιστική τελετουργία με την οποία επιβάλλεται το καθετί.

    Τέλος, για να κλείσω, αφού μιλήσαμε περί δικαστηρίων κλπ, θα ήθελα να αναφέρω μια καλλιτεχνική προέκταση του Jean Genet. "Θεός είναι το δικαστήριο που έχω μέσα μου.
    Η αγιότητα είναι συγχώνευση με το Θεό.
    Θα πραγματοποιηθεί αυτή όταν εξαλειφθεί αυτό το δικαστήριο,όταν δηλαδή ο δικαστής κι ο δικαζόμενος συγχωνευτούν.
    Ένα δικαστήριο κατανέμει το καλό και το κακό.Βγάζει μια απόφαση κι επιβάλλει μια ποινή.
    Θα πάψω να είμαι ο δικαστής και ο κατηγορούμενος."

    ReplyDelete
  2. Θα τα πούμε όλα αυτά τη Δευτέρα μαζί και με τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο που θα είναι κοντά μας στη συζήτηση. Αφού πρώτα βέβαια μιλήσουμε για τις ταινίες του αγαπημένου Πολωνού δημιουργού.

    Πάντως, κι εγω αυτήν ακριβώς την "χρησιμότητα της δικαστικής εξουσίας" που λες, τη σχολίασα (μεταξύ άλλων) προχθες στον τοίχο του facebook event:
    " Και έχουν περάσει και 32 χρόνια. Η δημοσιότητα και η διαπόμπευση του όλα αυτά τα χρόνια είναι για μένα μεγαλύτερη τιμωρία από την ποινή που θα έτρωγε τότε. Και πιο χρήσιμη κοινωνικά. Τί νόημα έχει να μπει φυλακή τώρα? "

    ReplyDelete
  3. Θα τα πούμε όλα αυτά τη Δευτέρα μαζί και με τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο που θα είναι κοντά μας στη συζήτηση. Αφού πρώτα βέβαια μιλήσουμε για τις ταινίες του αγαπημένου Πολωνού δημιουργού.

    Πάντως, κι εγω αυτήν ακριβώς την "χρησιμότητα της δικαστικής εξουσίας" που λες, τη σχολίασα (μεταξύ άλλων) προχθες στον τοίχο του facebook event:
    " Και έχουν περάσει και 32 χρόνια. Η δημοσιότητα και η διαπόμπευση του όλα αυτά τα χρόνια είναι για μένα μεγαλύτερη τιμωρία από την ποινή που θα έτρωγε τότε. Και πιο χρήσιμη κοινωνικά. Τί νόημα έχει να μπει φυλακή τώρα? "

    ReplyDelete
  4. Αφού κάνουμε ένα εκτενή αφιέρωμα στο (Free Polanski?) ας αναφερθώ και εγώ.
    Προσωπικά το θέμα με αφήνει παγερά αδιάφορο. Δεν είχα ποτέ, και πιθανόν δε θα έχω καμία σχέση με το φυσικό πρόσωπο Polanski. Απεναντίας, έχω ακράδαντους δεσμούς με τον καλλιτέχνη. Ο οποίος αποτελεί και ένα μικρό κομμάτι της χειροπιαστής πραγματικότητας μου, αν ορίσω ως πραγματικότητα ΜΟΥ το οπτικό πρίσμα μέσα απ' το οποίο βλέπω τα πράγματα.¨Και ο καλλιτέχνης θα υπάρχει και μετά τη φυλάκιση του, και μετά τη βιολογική θανάτωση του, και μετά το πέρας της δικής μου ζωής κ.ο.κ.

    Τώρα σχετικά με τη δικαστική υπόθεση Polanski, ούτε δικαστής είμαι, ούτε ποτέ ποθούσα να γίνω, άρα θεωρητικά είμαι αδιάφορος για το χρώμα της απόφασης. Αντιθέτως, πέραν της επωνυμίας, η υπόθεση με ενδιαφέρει κοινωνικά όσο θα με ενδιέφερε για κάθε άλλο ανώνυμο πολίτη. Και αν επιθυμούμε να δώσουμε έτσι κάποιο νόημα στην κουβέντα νομίζω οφείλουμε να ξύσουμε την επιφάνεια των συμβάντων και να αναρωτηθούμε για τη χρησιμότητα της δικαστικής εξουσίας, την αποτελεσαμτικότητα της σοφρωνιστικής διαδικασίας. Και περισσότερο για τη θεσμική υπόσταση της κοινωνίας και αυτή τη μηχανιστική τελετουργία με την οποία επιβάλλεται το καθετί.

    Τέλος, για να κλείσω, αφού μιλήσαμε περί δικαστηρίων κλπ, θα ήθελα να αναφέρω μια καλλιτεχνική προέκταση του Jean Genet. "Θεός είναι το δικαστήριο που έχω μέσα μου.
    Η αγιότητα είναι συγχώνευση με το Θεό.
    Θα πραγματοποιηθεί αυτή όταν εξαλειφθεί αυτό το δικαστήριο,όταν δηλαδή ο δικαστής κι ο δικαζόμενος συγχωνευτούν.
    Ένα δικαστήριο κατανέμει το καλό και το κακό.Βγάζει μια απόφαση κι επιβάλλει μια ποινή.
    Θα πάψω να είμαι ο δικαστής και ο κατηγορούμενος."

    ReplyDelete

If you are a blogger, you know what to do :-D

If you are not, just select profile "Name/URL".
In "Name": put your name or any nickname (facebook profile name etc).
In "URL": put a link to your site, facebook profile etc (or leave blank).
Click "Subscribe by email" to get notified for new comments on this post.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...